Τέμπη: Η κοιλάδα των ψυχών… δύο χρόνια μετά
Η Αναστασία Στρατούλια είναι φοιτήτρια Ιατρικής ΕΚΠΑ.
Στην κοιλάδα των ψυχών, όσο και αν αλλοιωθεί κατ’ εντολή της κυβέρνησης το πεδίο, όσοι χάθηκαν θα είναι εκεί. Θα βγαίνουν ξανά και ξανά, όσο κι αν χρειαστεί, για να μην ξεχαστούν.
Η κυβέρνηση, με την ψευδαίσθηση δύναμης που της κατοχυρώνει η εξουσία, προσπαθεί να συγκαλύψει τα πάντα.
Να μπαζώσει και να θάψει στις στάχτες του τρένου των Τεμπών κάθε στοιχείο, κάθε κουράγιο και ελπίδα για δικαιοσύνη.
Κρύβεται πίσω από έναν μανδύα αλαζονείας και αποποίησης ευθυνών που μόνο η παρουσία και οι φωνές στους δρόμους μπορούν να ξεσκεπάσουν.
Προχθές ήταν οι 57 νεκροί και πόσοι ακόμη αγνοούμενοι. Ύστερα υπόνοιες για τον θάνατο και άλλων ανθρώπων. Αύριο; Μήπως εμείς;
Δεν πάμε και όπου βγει. Πορευόμαστε στοχευμένα, με συνείδηση και πυγμή για να διεκδικήσουμε το όχι και τόσο αυτονόητο στην Ελλάδα του 2025.
Την απονομή δικαιοσύνης.
Το ανθρώπινο ποτάμι που κατακλύζει τους δρόμους όλης της χώρας πάλλεται και φωνάζει γιατί η ζωή μας δεν είναι απλώς μια παράμετρος σε μια εξίσωση εξουσίας.
Για τον σοκαριστικό θάνατο 57 ατόμων κανείς δεν είναι στην φυλακή δύο χρόνια μετά. Οι υπαίτιοι είναι σπίτι τους ανενόχλητοι. Αρνούνται ή αδυνατούν να αξιολογήσουν τις συνέπειες του συλλογικού τραύματος.
Οι οικογένειες των θυμάτων κοιτούν φωτογραφίες. Μιλούν στο κενό. Είπαν στους ανθρώπους τους «πάρε με, όταν φτάσεις» εκείνη την νύχτα, και έπειτα παρέλαβαν στάχτη.
Για όλους τους αδικοχαμένους, η φωνή μας δεν θα σιωπήσει. Θα γίνεται πιο εκκωφαντική. Μέχρι την απόλυτη ανατριχίλα. Μέχρι να πονέσουν οι πνεύμονες. Γιατί, όσοι έχουμε ακόμη οξυγόνο, διεκδικούμε το δίκαιο.
Για όσους το έχασαν βασανιστικά και άδικα.
Για τις άδειες αγκαλιές όσων περίμεναν στην αποβάθρα τους αγαπημένους τους.
Για το τελευταίο «Σ ’αγαπώ» ενός νέου ανθρώπου σε απόγνωση θανάτου, μέσα στην φρίκη, λίγο πριν εξαϋλωθεί.
* Η Αναστασία Στρατούλια είναι φοιτήτρια Ιατρικής ΕΚΠΑ.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
