The brutalist: Το τέλος της αθωότητας
Oλες οι κριτικές που διάβασα είναι διθυραμβικές …όλοι στέκονται στην αρτιότητα της ταινίας. Καμία όμως δεν την συνδέει με το σήμερα ..!!!!
Λυπάμαι πραγματικά για αυτό που μου συμβαίνει. Νιώθω ότι γίνομαι πιο σκληρός, πιο καχύποπτος , πιο προκατειλημμένος. Πάω με αγωνία στον κινηματογράφο, τον αγαπάω, αλλά είμαι αυστηρός πλέον έτσι νιώθω, μεγάλωσα. Δεν μου φτάνουν μερικά συστατικά σε μια ταινία που λειτουργούν σαν χρυσόσκονη.
Η καλή μουσική , η φωτογραφεία , οι ηθοποιοί , το μοντάζ .
Θέλω να με πάρει μαζί της . Θέλω να συμβαδίσει με το σήμερα, με τον κόσμο γύρω μας , με αυτά τα πολλά που συμβαίνουν.
Όλη η εισαγωγή μου για το ….the brutalist….Η ταινία της χρονιάς, προτεινόμενη για 10 Όσκαρ…. δεν είναι και λίγα !!!!!!…
Ανάμεσα τους καλύτερη ταινία της χρονιάς, άρα περιμένεις!!!.
Oλες οι κριτικές που διάβασα είναι διθυραμβικές …όλοι στέκονται στην αρτιότητα της ταινίας. Καμία όμως δεν την συνδέει με το σήμερα ..!!!!
Είχε όλα αυτά τα επιμέρους που ορίζουν μια δυνατή παραγωγή, άρτια , πλούσια, ολοκληρωμένη, όλα στην εντέλεια. Και το σενάριο αβανταδόρικο . Η σύγκρουση τέχνης και εξουσίας σε πρώτο επίπεδο. Όλα αυτά μέσα από την ζωή του ταλαντούχου Εβραίου Αρχιτέκτονα μετά την απελευθέρωση του από το στρατόπεδο συγκέντρωσης και την προσπάθεια του να ορθοποδήσει στην Αμερική σε μια νέα ζωή μετά τον πόλεμο. Όμως το σήμερα δεν με άφησε να απελευθερωθώ, ούτε μια στιγμή να ταξιδέψω. Είναι το τίμημα για αυτό που συμβαίνει εκεί κάτω στην αιματοβαμμένη Γάζα. Η συσσωρευμένη οργή, για την αδικία, την καταστροφή, την βία τον θάνατο την γενοκτονία.
Δεν μπόρεσα να συμπάσχω στο κινηματογραφικό αφήγημα. Δεν πείρα απαντήσεις, επαρκείς δικαιολογίες, συνδέσεις, αιτιάσεις Τίποτα που το παρελθόν να δικαιολογεί το παρόν. Oι πιο καλόπιστοι κριτικοί ισχυρίζονται ότι “μπορείς” να διακρίνεις μέσα από την ταινία την μεταστροφή ενός λαού που από θύμα εξελίχθηκε σε θύτης ….τις ψυχολογικές διαδικασίες δηλαδή….
Εγώ εκεί διαφωνώ , ούτε καν αυτό μπορείς . Αυτές τις απαντήσεις που να δικαιολογούν το σήμερα , έστω και σαν νομοτελειακή ψυχολογική διαδικασία που εξηγεί αυτήν την “δήθεν αναπόφευκτη ” μεταστροφή των ανθρώπων Θύματα σε βίαιους θύτες, ούτε την είδα ούτε την κατάλαβα. Μια επιχειρηματολογία από κάποιους κριτικούς, τύπου είναι θέμα της ανθρώπινης φύσης αυτή η μεταστροφή των ρόλων μου φάνηκε πολύ υπεραπλουστευμένη και συμβιβαστική !!! .
Τώρα κάποιες νύξεις στην ταινία προφανώς δεν ήταν επαρκείς να στοιχειοθετήσουν το προαναφερθέν αφήγημα , στο έργο κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής γίνεται απρεπής και απότομος στον “μαύρο ” φίλο του. ( σιγά τα ωά) !!!!!.
Σε μια περίοδο που η παγκόσμια δυσφορία και κατακραυγή έχει κορυφωθεί. Ο πανίσχυρος Αμερικάνικος κινηματογράφος επιστρατεύεται να αντιστρέψει το κλίμα , να αποσπάσει την προσοχή, να δημιουργήσει συμπάθεια επικαλούμενος το παρελθόν.
Και σε σχέση με την σύνδεσή του με το παρόν προτείνεται ένα τέλος ιδιαίτερα ….συσπειρωτικό και απενοχοποιημένο.!!!!
Μια αντιστροφή της Ιθάκης…
Το ταξίδι δεν έχει καμία σημασία, μόνο ο προορισμός .
Δηλαδή η ολοσχερή υπέροχη του ισχυρού ( λέω εγώ)
Ότι δε και να συμβεί στην διάρκεια αυτού του ταξιδιού …..δικαιολογείται..!!!!!!!.
Επίλογος : Αλίμονο από τους άλλους τους κατατρεγμένους …. κάνα ντοκιμαντεράκι και αν …..άσε δε που ποιος θέλει τώρα να βλέπει ερείπια και χαλάσματα …. καλύτερα υπερπαραγωγές με ψυχολογικές προεκτάσεις και διεισδύσεις ….
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
