Τι είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα; Πώς αντιμετωπίζεται;

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια, φλεγμονώδης, αυτοάνοση, συστηματική πάθηση που προσβάλλει αρθρώσεις άλλα και διάφορα άλλα όργανα του σώματος. Σε παραμελημένες χωρίς θεραπεία περιπτώσεις προκαλείται καταστροφή των αρθρώσεων με λειτουργικό περιορισμό και σοβαρή αναπηρία του ασθενούς.

Είναι τo συχνότερο φλεγμονώδες ρευματικό νόσημα προσβάλλοντας το 1% του πληθυσμού με τις γυναίκες να υπερτερούν των ανδρών σε αναλογία 3:1. Η συνηθέστερη ηλικία εμφάνισης είναι τα 45-55 έτη αλλά είναι συχνή και μετά τα 55. Προκαλεί σημαντική νοσηρότητα όσο και θνητότητα σε μεγάλες ηλικίες ενώ είναι από τις συχνότερες αιτίες απουσίας από την εργασία.

Η αιτιολογία της είναι άγνωστη. Ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα στα οποία το ανοσοποιητικό σύστημα το υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού έναντι των ξένων εισβολέων όπως μικρόβια και ιοί στρέφεται κατά του ίδιου του οργανισμού.

Εκδηλώνεται με αρθρίτιδα, δηλαδή φλεγμονή μιας άρθρωσης αλλά μπορεί να συνυπάρχουν και γενικά συμπτώματα όπως αίσθημα κακουχίας, ανορεξία, απώλεια βάρους ή και πυρετός. Τα χαρακτηριστικά της φλεγμονής είναι ο πόνος, η διόγκωση, η θερμότητα και η διαταραχή της κινητικότητας της άρθρωσης. Επίσης χαρακτηριστικά της αρθρίτιδας είναι η πρωινή δυσκαμψία της άρθρωσης για τουλάχιστο μισή ώρα και η βελτίωση των συμπτωμάτων προϊόντος του χρόνου τουλάχιστο στην πρώιμη νόσο. Η νόσος προσβάλλει συμμετρικά κυρίως τις μικρές αρθρώσεις των χεριών, τους καρπούς και τους αγκώνες όπως και τα γόνατα, τις ποδοκνημικές και τις αρθρώσεις των ποδιών ενώ σπανιότερα μπορεί να προσβάλλει τις κροταφογναθικές αρθρώσεις και τον αυχένα. Μπορεί να προσβάλλει και άλλα όργανα του σώματος όπως το δέρμα, τους πνεύμονες, την καρδιά και τους οφθαλμούς. Αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα όπως και οστεοπόρωση.

Όλα τα παραπάνω συμπτώματα θέτουν την υποψία στον ασθενή για το νόσημα και τον ωθούν να αναζητήσει έγκαιρα τη συνδρομή του ειδικού ρευματολόγου. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι αρθρικές διαβρώσεις αναπτύσσονται στα δύο πρώτα χρόνια της νόσου και χωρίς έγκαιρη παρέμβαση οι αλλοιώσεις αυτές δεν αναστρέφονται. Παράλληλα δεν υπάρχει θεραπεία που να επουλώνει την καταστροφή των αρθρώσεων, των χόνδρων και των οστών.

Η θεραπεία στοχεύει στη βελτίωση των εκδηλώσεων της νόσου και την αναχαίτιση της εξέλιξής της. Είναι κατά βάση φαρμακευτική με τη χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών, κορτιζόνης, συνθετικών και βιολογικών φαρμάκων τα οποία χορηγούνται από του στόματος, υποδόρια ή ενδοφλέβια κρίνοντας κατά περίπτωση ενώ τα τελευταία χρόνια επανάσταση έχουν φέρει και στοχευμένες θεραπείες με μικρά μόρια.

Η καλή ενημέρωση, η έγκαιρη διάγνωση, η κατάλληλη θεραπεία και η συναπόφαση με το θεράποντα ρευματολόγο έχουν τα βέλτιστα θεραπευτικά αποτελέσματα για τον ασθενή.

Του

Ιωάννη Αντωνόπουλου*

* Ο Ιωάννης Αντωνόπουλος είναι ρευματολόγος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών και διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην Πάτρα και το Αίγιο.

ΑΠΟ ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΕΝΘΕΤΟ “ΛΟΓΟΙ ΥΓΕΙΑΣ”