Το 2023 φεύγει, το 2024 έρχεται: Πλημμύρες, εγκαύματα, θρίαμβοι και γάμοι – Η ανασκόπηση της «Π»
Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει για όσα ζήσαμε στην Ελλάδα το 2023 και τι περιμένει για το 2024
Tο τέλειο κείμενο κατά την υποδοχή του νέου έτους στο αφιέρωμα που κρατάτε στα χέρια σας, θα ήταν αυτό που θα μάντευε τι θα μας απασχολούσε στο αφιέρωμα για την υποδοχή του 2025, σε δώδεκα μήνες από σήμερα.
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ Αλλά μπορούμε να διακινδυνεύσουμε μια προφητεία: Θα μιλάμε για την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειές της. Για την τεχνητή νοημοσύνη και την επανάσταση που θα επέρχεται στις επιστήμες, στις τεχνολογίες, την καθημερινότητά μας. Για την παγίωση του νέου πολιτικού χάρτη της χώρας, και την επικράτηση του εναλλακτικού αντίπαλου πόλου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Για τα εσωτερικά μέτωπα που θα έχουν ενεργοποιήσει για την κυβέρνηση τομές όπως ο γάμος των ομοφύλων και το άνοιγμα της παρτίδας στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Για τη θέση της χώρας μας απέναντι στις διεθνείς εξελίξεις και τις ισορροπίες με τον τουρκικό παράγοντα.
Ναι, δεν θα πρόκειται για σοβαρές μεταβολές σε σχέση με τη σημερινή ατζέντα. Το 2023 μας μιλάει για το 2024, αλλά είναι πολύ πιθανόν να ζήσουμε παρόξυνση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ατζέντας αυτής.
Προς το παρόν, το 2023 είχε σταθμούς και πρωταγωνιστές.
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ στα Τέμπη, ήταν ένα εκκωφαντικό συμβάν. Αφενός λόγω της τραγικότητάς του, αφετέρου λόγω της σκανδαλιστικής υπόμνησης της γύμνιας του ελληνικού κράτους, παρά τις ηχηρές του προόδους σε εμβληματικούς τομείς. Ηταν μια ασύλληπτη και οδυνηρή αιτία αμφισβήτησης των εκσυχρονιστικών επιδόσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Προεξοφλούσαμε ότι θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στο εκλογικό αποτέλεσμα του Μαϊου, αλλά αυτό δεν συνέβη. Η ΝΔ άγγιξε την αυτοδυναμία σε πρώτο χρόνο κιόλας, ενώ αντίπαλο δέος δεν εκδηλώθηκε. Αντίθετα, η αντιπολίτευση εμφάνισε ένα αποκαρδιωτικό έλλειμμα πειστικότητας και δημοφιλίας.
Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ήταν και πάλι το πρόσωπο του 2023. Εφαρμόζει ένα πρωθυπουργο-κεντρικό σύστημα συναρμολογημένο και αναπτυσσόμενο γύρω από τις προτεραιότητες και τις αντιλήψεις του, το οποίο είτε πείθει είτε αποδίδει είτε και τα δύο. Περνάει στον κόσμο ως «ο φιλότιμος πολιτικός που θέλει να σοβαρέψει τη χώρα», ενώ αντίθετα αποτυγχάνει η συστηματική προσπάθεια αποδόμησης της εικόνας του που εφαρμόζει με σταθερή αποτυχία η αντιπολίτευση Του ήρθαν απώλειες εκεί που δεν τις περίμενε, στην αυτοδιοικητική κάλπη, αλλά όχι από αυτές που γράφουν πολιτικά. Σημαντικό πρόβλημά του ήταν ορισμένοι υπουργοί του που εξέθεσαν εαυτόν και την κυβέρνηση κάποιες φορές. Και κάποιοι συνεχίζουν να είναι.
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ήταν η αποτυχία του 2023. Εγκατέλειψε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να αποφύγει την προσωπική χρέωση του ατυχούς εκλογικού αποτελέσματος- όπως και ο Κ. Καραμανλής το 2009- για λόγους θολούς. Για να ξεκουραστεί; Για να εκδικηθεί; Για να ελέγξει την κατάσταση παρασκηνιακά; Για να αποφύγει μια ακόμα στραβή που θα τον αποτέλειωνε; Για να επανέλθει δριμύτερος; Κάποια στιγμή θα μάθουμε αν και διατηρούμε την υποψία ότι επέδρασε καθοριστικά στην επιλογή του αυτή το οικογενειακό του περιβάλλον. Να δούμε τι θα κάνουν χωρίς εσένα, που δεν ξέρουν να εκτιμάνε κλπ.
Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ ήταν το πρόσωπο του δεύτερου μισού του 2023 για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι εάν θα μπορέσει να είναι και πρόσωπο του 2024 ή θα καταχωριστεί ως φωτοβολίδα στο μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων. Αδιευκρίνιστο εάν προκάλεσε τη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ λόγω χαρακτήρα ή καθοδηγούμενος, με σκοπό να χάσει το κόμμα στελεχιακή σαβούρα- κατά την άποψη των μεντόρων του- και να ανυψωθεί μέσα από κοινωνικό άνεμο.
Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ προσπάθησε φιλότιμα να γίνει πρόσωπο του 2023. Αλλά δεν τα κατάφερε, ούτε η προσπάθειά του επίσης θα μείνει στα χρονικά ως προσπάθεια της χρονιάς επίσης.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ η χρονιά πήρε αλατοπίπερο από το άστραμμα του Δ. Κουτσούμπα, την καπατσοσύνη της φυσιογνωμίας που ακούει στο όνομα Νατσιός και περπάτησε επί των κυμάτων για να μπει στο κοινοβούλιο, την ανοικονόμητη φιγούρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και το φαινόμενο της καθοδήγησης της ψήφου Ελλήνων πολιτών μέσα από τη φυλακή υπέρ ενός κόμματος που δεν παραδέχεται ότι είναι φιλοναζιστικό αλλά δεν ου βρίσκουμε διαφορές από τη Χρυσή Αυγή στο ύφος και τις αντιλήψεις.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ. Το 2023 μας έδωσε εικόνες από το μέλλον. Με τις πυρκαγιές της Δαδιάς και της Ρόδου, ως επί το πλείστον, μιλώντας για τον θερινό Αρμαγεδδώνα. Και τις πλημμύρες της Θεσσαλίας, μιλώντας για τη βιβλική πληγή του φθινοπώρου. Ανατριχιάσαμε εις το τετράγωνο συνειδητοποιώντας ότι αυτή θα είναι η «ημερήσια διάταξη» των εποχικών εξάρσεων εφεξής, από τις οποίες είναι αμφίβολο εάν μπορούμε να αμυνθούμε.
ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ. Αν υπήρχε ρουλέτα προβλέψεων για το 2024, θα βάζαμε τα λεφτά μας σε μια ευμενή απόφαση από το Λονδίνο για παραχώρηση των Γλυπτών, μια που ο Σούνακ ντύθηκε Ελγιν της συμπεριφοράς και επαύξησε τους όρους μιας ανισορροπίας που ξεπλένεται μόνο με ιστορική αποκατάσταση. Θα ποντάραμε επίσης σε αναβάθμιση του ελληνικού ρόλου στα Βαλκάνια, υπό τον όρο ο Ράμα θα σταματήσει την προσπάθεια εξόρυξης του οφθαλμού του στην περίπτωση Μπελέρη.
ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ δεν ποντάρεις τίποτα, γιατί μπορεί να σου πάρει τις μάρκες πριν γυρίσει η ρουλέτα. Πάντως, το 2023 δεν υλοποίησε την απειλή του να έρθει νύχτα. Μέρα ήρθε, χαμογελαστός, μας είπε ότι η μειονότητα στη Θράκη είναι τουρκική, του είπαμε ότι είναι μουσουλμανική και μένει η μειονότητα και τι πιστεύει η ίδια πως είναι, αλλά ας μην πιάσουμε αυτή τη συζήτηση χρονιάρες μέρες. Κλείνουμε το κείμενο με το χαμόγελο στα χείλη.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News