Η Πάτρα αποκλείει τα άτομα με αναπηρία από τη ζωή – Μαρτυρίες ΑμεΑ στην «Π»

«Ευτυχώς» που υπάρχει και η 3η Δεκεμβρίου, ημέρα αφιερωμένη στα Ατομα με Αναπηρίες για να θυμηθούμε ότι υπάρχουν ανάμεσά μας εκατοντάδες συνάνθρωποί μας που ζουν αποκλεισμένοι από αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα στην καθημερινότητά μας.

Προφανώς δεν αρκούν οι ανακοινώσεις συμπαράστασης των φορέων για να εξασφαλιστεί η προσβασιμότητα των Ατόμων με Αναπηρίες στην πόλη της Πάτρας. Οπως τα ίδια τα άτομα μας λένε, η Πάτρα είναι η πιο αφιλόξενη πόλη για τα ΑμΕΑ. Καθημερινά βρίσκονται αντιμέτωπα με το σκληρό της πρόσωπο.

Ακόμα κι εκεί που έχει εξασφαλιστεί κάποιου είδους πρόσβαση, η έλλειψη ευαισθησίας από οδηγούς, ιδιοκτήτες καταστημάτων κ.ά. την κάνει απροσπέλαστη. Καφάσια, κουτιά, καλάθια με διάφορα είδη, παρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια καλύπτουν τις ράμπες διάβασης, τα πεζοδρόμια και τις χαραγμένες οδούς για τυφλούς.

Η πρόσβαση των ΑμΕΑ είναι υπόθεση όχι μόνο των Αρχών αλλά κάθε πολίτη αυτής της πόλης που βαδίζει όρθιος, με ανοιχτά τα μάτια και τα αφτιά του.

Δυστυχώς, όπως διαπιστώσαμε στη βόλτα που κάναμε μαζί με τον Χρήστο Παπαθανασόπουλο, μαθητή της ΣΤ΄ τάξης, δεν μπορεί να απολαύσει στην καθημερινότητά του ό,τι οι φίλοι και οι συμμαθητές του. Αν δεν έχει συνεχώς κοντά του τη πιστή του φύλακα, τη μητέρα του Μαριάννα Μπαρτζάκλη, δεν θα μπορούσε ούτε τις βασικές του ανάγκες να καλύψει.

Πώς είναι η καθημερινότητα των ΑμΕΑ στην Πάτρα; Διαβάστε αυτά που μας λένε οι ίδιοι.

Χρήστος Παπαθανασίου: Πόσα σχολεία είναι προσβάσιμα;

«Είναι η Πάτρα μας μια προσβάσιμη πόλη; Δυστυχώς την απάντηση δε χρειάζεται να τη σκεφτείς πολύ. Καμία πρόβλεψη για ανάπηρους κινητικά, τυφλούς κωφούς… καμία πρόβλεψη για τα γεροντάκια ή για τις μητέρες με καρότσια. Μπορώ να πάρω το αστικό λεωφορείο για να πάω βόλτα στο κέντρο ή στα μαθήματά μου;
Μπορώ να  απολαύσω τα σκαλιά της Αγιου Νικολάου, της Πατρέως και τόσα άλλα ωραία μέρη χωρίς μόνο να τα κοιτάω από ψηλά ή από χαμηλά;
Πόσα σχολεία είναι προσβάσιμα; Το δικό μου έγινε γιατί φρόντισαν δικοί μου άνθρωποι γι’ αυτό. Δεν ήταν ούτε είναι πλήρως. Στον δεύτερο όροφο δεν έχω ανέβει ποτέ.
Πόσα sea track δε χάλασαν γιατί πάνω τους έπαιζαν παιδιά; Πόσα γήπεδα έχουν αποδυτήρια και wc AμεΑ; Στα Ροίτικα που αθλούμαι δεν υπάρχουν ούτε για τους όρθιους. Σε πόσες καφετέριες υπάρχουν σκαλοπάτια για να μπεις; Δίνοντας ξεκάθαρα το μήνυμα ότι δεν απασχόλησε ποτέ τους υπεύθυνους η προσβασιμότητα. Το ίδιο και στα μαγαζιά με ρούχα…
Ας αναζητήσουμε ό,τι μας ενώνει για μια Πάτρα που θα ανήκει σε όλους».

*Ο Χρήστος Παπαθανασίου είναι μαθητής της ΣΤ’ τάξης και φοιτά στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών.

Αντώνης Χαροκόπος: Απαιτείται καθολική προσβασιμότητα

«Η 3η Δεκέμβρη, Παγκόσμια & Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε το 1992 με ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Αποτελεί ημέρα συσπείρωσης των ατόμων με αναπηρία, χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους για τη διασφάλιση ισότιμης μεταχείρισης, ίσων δικαιωμάτων από την Πολιτεία (προσβασιμότητα, εκπαίδευση, απασχόληση, ασφάλεια, υγεία, εργασία κ.ά.).

Χρειάζονται στοχευμένες στρατηγικές τις οποίες το αναπηρικό κίνημα τις έχει καταθέσει στην Πολιτεία αλλά και στους φορείς της Π/βάθμιας και Δ/βάθμιας Αυτοδιοίκησης προκειμένου να υπάρξει πλήρης κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία και προστασία των οικογενειών τους.

Στο πνεύμα των ανωτέρω απαιτείται καθολική προσβασιμότητα στο φυσικό, δομημένο και ηλεκτρονικό περιβάλλον, στις υποδομές, τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Παρά τις όποιες παρεμβάσεις, σοβαρά εμπόδια και προκλήσεις στην πρόσβαση και στην κινητικότητα για τα άτομα με αναπηρίες εξακολουθούν να υφίστανται τα οποία πρέπει να λυθούν άμεσα και αποτελεσματικά.Για το αναπηρικό κίνημα η προσβασιμότητα αποτελεί ζήτημα άσκησης και εφαρμογής των κατοχυρωμένων με αγώνες ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων».

* Ο Αντώνιος Χαροκόπος είναι πρόεδρος ΠΟΜΑμεΑ ΔΕ & ΝΙΝ και γ’ αντιπρόεδρος ΕΣΑμεΑ.

Γεράσιμος Φεσσιάν: Συλλογικότητα, καλές πρακτικές

«Το 2016 παραδόθηκε στον δήμαρχο και παρουσιάσθηκε στην περιφερειακή αρχή το πόνημα της Ομάδας Εργου «ΠΑΤΡΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ ΠΟΛΗ 2020». Στόχος αυτής της σπουδαίας καταγραφής ήταν να αναδείξει τα προβλήματα και να προσφέρει βιώσιμες και άμεσες λύσεις. Δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν έγινε.
Η αλλαγή της εικόνας αυτής δεν πρόκειται να έρθει από μόνη της, εάν οι φορείς και οι κάτοικοι της πόλης μας δεν κατανοήσουν ότι οφείλουν να σέβονται το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης του συνάνθρωπου που ζει σε αυτή, εξαλείφοντας παραβατικές ή ρατσιστικές συμπεριφορές.

Δίχως όραμα και συνεργασίες, η πόλη μας θα συνεχίζει να είναι μια πόλη εχθρική για τα ΑμεΑ. Το αναφέρω αυτό διότι μέχρι και σήμερα παρατηρώ ότι ούτε η δημοτική, αλλά ούτε και η περιφερειακή αρχή έχουν ένα ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης για τα ΑμεΑ, που θα αναφέρει ποιος θα κάνει τι και πότε και από ποιον προϋπολογισμό.
Πεποίθησή μου παραμένει ότι αυτή η προσπάθεια πρέπει να έχει συλλογικά χαρακτηριστικά υιοθετώντας καλές πρακτικές».

*Ο Γεράσιμος Α. Φεσσιάν είναι μέλος της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας ως Εκπρόσωπος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας.

Απόστολος Χαρίσης: Αναίτια απροσπέλαστα

«Καθημερινά η Πάτρα αποδεικνύεται «αφιλόξενη» πόλη για τα άτομα με αναπηρία.

Ο Δήμος Πατρέων παρότι έχει κάνει αρκετές παρεμβάσεις για τα άτομα με κινητικές και άλλες αναπηρίες διατηρεί σοβαρές ανομοιομορφίες τόσο στους δρόμους όσο και στα πεζοδρόμιά του είτε αυτά βρίσκονται στο κέντρο της πόλης είτε στις συνοικίες.

Πολλά προβλήματα από τα προβλήματα προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία εντοπίζονται σε ιερούς ναούς, σε δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες, σε παραλίες και χώρους αναψυχής. Ο Δήμος και οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορούν να δώσουν λύσεις, ωστόσο σε μεγάλο ποσοστό παραμένουν αναίτια απροσπέλαστα».

*Ο Απόστολος Χαρίσης είναι πρόεδρος Σωματείου Ατόμων με Αναπηρία ΠΕ Αχαΐας.

Ειρήνη Καραλή: Απαγορευμένο το κέντρο

«Αυτό που με ενοχλεί και θα το ήθελα είναι η ελεύθερη είσοδος στο κέντρο της πόλης. Ως άτομο με κινητικά προβλήματα αντιμετωπίζω συχνά προβλήματα με την κατάληψη των πεζοδρομίων από οχήματα, τραπεζοκαθίσματα και άλλα εμπόδια.

Καταστρέφουν τα πεζοδρόμια και τα καθιστούν άκρως επικίνδυνα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα, για τους τυφλούς συνανθρώπους μας ακόμα και για τις μητέρες με το παιδιά τους στο καροτσάκι.

Θυμώνω ακόμα από την απουσία συντήρησης και επιδιόρθωσης των πεζοδρομίων και των οδοστρωμάτων. Επίσης βασικό είναι η έλλειψη ραμπών σε δημόσια κτίρια και σε εισόδους καταστημάτων.

*Η Ειρήνη Καραλή είναι μέλος Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών – Παράρτημα Αχαΐας.

Μαργαρίτα Καραγιώργου: Απαγορευμένα τα ψώνια

«Τα ΑμΣΚΠ με αναπηρία αδυνατούν να έχουν πρόσβαση σε καταστήματα εστίασης λόγω έλλειψης ραμπών διέλευσης αναπηρικών αμαξιδίων, ακόμα και σ’ αυτά που η πρόσβαση είναι εφικτή ή εξυπηρετούνται σε εξωτερικούς χώρους δεν υπάρχουν WC ΑμεΑ, επιπλέον σε αρκετά καταστήματα οι υφιστάμενες βρίσκονται σε διαφορετικό επίπεδο από τους κύριους χώρους εστίασης / αναψυχής πολλάκις με αρκετά σκαλοπάτια καθιστώντας τελικώς τα ίδια τα καταστήματα απροσπέλαστα».

* Η Μαργαρίτα Καραγιώργου-Λάζαρη είναι πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης για την Αντιμετώπιση της ΣΚΠ – ΕΕΑΣΚΠ.

Αννα Μουλίνου: Βρίσκομαι πάντα μπροστά σε ένα εμπόδιο

«Είμαι άτομο με αναπηρία και κινητικές δυσκολίες λόγω Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας. Χρησιμοποιώ ως βοηθήματα βάδισης βακτηρίες και περιπατητήρα με ρόδες (rollator). Η καθημερινότητά μου δυσχεραίνεται όταν πρέπει να κινηθώ στου δρόμους και τις υπηρεσίες της πόλης που κατοικώ.

Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια έχουν πολλά εμπόδια, λακκούβες κ.λπ. ενώ η χρήση αστικής συγκοινωνίας είναι απαγορευτική αφού τα λεωφορεία δεν διαθέτουν ράμπες εισόδου για άτομα με αναπηρία που μετακινούνται με τροχήλατα βοηθήματα ούτε οι στάσεις είναι κατάλληλα διαμορφωμένες για να επιτρέπουν την ανάβαση. Επίσης τα περισσότερα καταστήματα εμπορικά και εστίασης δεν έχουν προσβάσιμες εισόδους με ράμπες ενώ οι τουαλέτες τους είναι συνήθως απροσπέλαστες λόγω σκαλοπατιών. Το ίδιο συμβαίνει και σε δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες. Ειδικά οι τράπεζες δεν έχουν προβλέψει την είσοδο αμαξιδίου ή τροχήλατου βοηθήματος από τις πόρτες ασφαλείας εισόδου αφού δεν χωράνε!

Ακόμα και η υπηρεσία στην οποία εργάζομαι (Διεύθυνση Α/θμιας Εκπ/σης Αχαΐας) ενώ διαθέτει και ανελκυστήρα και τουαλέτες για ΑΜΕΑ είναι μη προσβάσιμη για κινητικά ανάπηρους αφού η είσοδος εμποδίζεται από σκαλί χωρίς κάποια ράμπα εισόδου.
Αυτά είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζω στην καθημερινότητά μου όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μου με κινητική αναπηρία».

* Η Αννα Μουλίνου είναι γενική γραμματέας Σωματείου Ατόμων με Αναπηρία ΠΕ Αχαΐας.

Βάσω Μπαϊλού: Μας βάζουν στην απομόνωση

«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους τα άτομα με αναπηρία που συντελούν συχνά στην απομόνωσή τους και δυσχεραίνουν τις προσπάθειές τους για να ζήσουν μία φυσιολογική ζωή, είναι πολλά.

Η παράνομη στάθμευση αυτοκινήτων πάνω στις ράμπες πρόσβασης, στα θέατρα, στα εμπορικά καταστήματα, σε χώρους διασκέδασης και ψυχαγωγίας καθώς και σε πολλά φυσιοθεραπευτήρια δεν υπάρχουν ράμπες. Οι δρόμοι σε πολλά σημεία είναι ανώμαλοι καθώς υπάρχουν λακκούβες και χαντάκια».

* Η Βάσω Μπαϊλού είναι μέλος Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών – Παράρτημα Αχαΐας.

Ηλίας Λαδιάς: Παντού σκαλιά και εμπόδια

«Στην πόλη μας υπάρχουν προβλήματα προσβασιμότητας σε διάφορους χώρους για τα άτομα με κινητικά προβλήματα ενδεικτικά θα αναφερθώ στα εξής: Στις δημόσιες τουαλέτες στη πλατεία Γεωργίου, στα δικαστήρια, στην οδό Νοταρά από το σούπερ μάρκετ έως και την οδό Αγίου Κωνσταντίνου τα πεζοδρόμια είναι επιεικώς απαράδεκτα. Επίσης στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου κάτω από τις γραμμές του τρένου τα πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα».

*Ο Ηλίας Λαδιάς είναι ταμίας Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών- Παράρτημα Αχαΐας.

Νικόλαος Χουλιάρας: Έλλειψη ευαισθησίας

«Η καθημερινότητα των κινητικά αναπήρων επιδεινώνεται από τη δυσκολία πρόσβασης σε όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής (φυσικό και δομημένο περιβάλλον, υπηρεσίες, ιδιωτικά κτίρια, επιχειρήσεις, εκπαίδευση, εργασία, υγεία, κοινωνικό κράτος). Η έλλειψη ευαισθησίας μερίδας συμπολιτών μας απέναντί μας είναι επίσης σημαντική. Είναι υπόθεση όλων η βελτίωση της καθημερινότητας των ατόμων με αναπηρία».

*Ο Νικόλαος Χουλιάρας είναι πρόεδρος Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών- Παράρτημα Αχαΐας.

Αλέξανδρος Δημητρόπουλος: Αθλος η κίνησή μας στους δόμους

«Η προσβασιμότητα εξακολουθεί να είναι ακόμη ζητούμενο για τους τυφλούς και τα άτομα με μειωμένη όραση.
Με ανύπαρκτα πεζοδρόμια, με κατειλημμένους τους οδηγούς όδευσης τυφλών -όπου υπάρχουν- από τραπεζοκαθίσματα, μηχανάκια κλπ, με την απουσία ηχητικών φαναριών σε όλη την πόλη, η κίνηση στους δρόμους της Πάτρας φαντάζει άθλος για εμάς».

*Ο Αλέξανδρος Δημητρόπουλος είναι αντιπρόεδρος της Περιφερειακής Ενωσης Τυφλών Δυτικής Ελλάδας.

Ιουλία Συροκώστα: Αποκλεισμένοι από τη νοσηλεία

«Η καθημερινότητα της γιατρού ΑμεΑ ειδικά στην εποχή COVID είναι σίγουρα δύσκολη. Εκτός από τη δυσκολία στην πρόσβαση στο νοσοκομείο είναι αδύνατον να έχεις μαζί σου τον προσωπικό σου βοηθό λόγω των μέτρων. Είναι ακόμα πιο δύσκολη η μετακίνηση από το σπίτι, την εργασία που πρέπει να γίνει με δικό σου μεταφορικό μέσο ή ταξί ΑμεΑ και βέβαια με δική σου χρέωση. Το πιο δύσκολο βέβαια είναι να βλέπεις ασθενείς ΑμΕΑ να μην μπορούν να νοσηλευτούν στις κλινικές COVID λόγω της ανυπαρξίας μέριμνας».

*Η Ιουλία Συροκώστα είναι πρ. Συλλόγου Φίλων Κλινικής Αποκατάστασης Ασθενών με Κακώσεις Νωτιαίου Μυελού ΠΓΝΠ «Δημήτρης και Βέρα Σφήκα», αντιπρ. Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών- Παράρτημα Αχαΐας.

Αδαμαντία Γεωργαντά: Κλειστές οι πόρτες των ΜΜΜ

«Η Πάτρα δε μου προσφέρει σωστή μετακίνηση στην πόλη καθώς τα πεζοδρόμια και τα περισσότερα καταστήματα δεν διαθέτουν τις κατάλληλες προδιαγραφές. Πιο πολύ βέβαια θα ήθελα να μετακινούμαι αυτόνομα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να μπορώ να κάνω τις καθημερινές δουλειές μου και τις επισκέψεις στα νοσοκομεία. Δυστυχώς είναι αδύνατο για μένα».

*Η Αδαμαντία Γεωργαντά είναι οργανωτική γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών – Παράρτημα Αχαΐας.

Φένια Χορμπά: Τυφλή η πόλη για τους τυφλούς

«Τα άτομα με οπτική αναπηρία έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα με την προσπάθειά τους για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση αλλά και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν στην μετακίνησή τους. Θα μπορούσαν να μετακινηθούν ελεύθερα, με τη χρήση του λευκού μπαστουνιού ή του σκύλου οδηγού, αν οι συνθήκες που επικρατούν στην πόλη της Πάτρας το επέτρεπαν. Δυστυχώς, η πόλη μας παραμένει «αφιλόξενη» και «επικίνδυνη» για τα άτομα με πρόβλημα όρασης».

*Η Φένια Χόρμπα είναι πρόεδρος Περιφερειακής Ενωσης Τυφλών Δυτικής Ελλάδας.

«Τα άτομα με κινητικές διαταραχές είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας. Κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί απρόσβλητος από το ενδεχόμενο ελάττωσης των δυνατοτήτων του. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα στην πόλη μας υπάρχουν αρκετά εμπόδια που δεν επιτρέπουν στα άτομα αυτά να ασκήσουν τα δικαιώματά τους και τις ελευθερίες τους και καθιστούν δύσκολη την συμμετοχή τους σε πολλές δραστηριότητες της κοινωνίας που ζουν.

Νικόλαος Καραχάλιος: Χειρότερη πόλη η Πάτρα

«Δυστυχώς η Πάτρα είναι μία πόλη με τις χειρότερες υποδομές στη χώρα μας για την κατηγορία ατόμων με κινητικά προβλήματα. Μολονότι ο Δήμος έχει παραχωρήσει θέσεις στάθμευσης, δεν πληρούν τις προδιαγραφές ώστε να μπορούν αυτά τα άτομα να αφήσουν το αυτοκίνητό τους και να κυκλοφορήσουν με τα αμαξίδιά τους, με άνεση και ασφάλεια στους δρόμους και τα πεζοδρόμια».

*Ο Νικόλαος Καραχάλιος είναι διαμερισματικός σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Δήμου Πατρέων και μέλος Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών- Παράρτημα Αχαΐας.

Νικόλαος Παπανικολάου: Εφιάλτης η καθημερινότητά μας

«Ονομάζομαι Νικόλαος Παπανικολάου, από 2007 μετά από ένα εργατικό ατύχημα έχω αναπηρία κάτω άκρων και κινούμαι με αναπηρικό αμαξίδιο. Δυστυχώς η πόλη μας είναι αφιλόξενη στη καθημερινή μας μετακίνηση σε δημόσιους χώρους, δημόσια κτίρια και ιδιωτικά.

Η καθημερινότητα των ΑμεΑ είναι ένας εφιάλτης! Η μετακίνησή μας χωρίς βοήθεια από τρίτους είναι αδύνατη, με αποτέλεσμα να εγκλωβιζόμαστε μέσα στα σπίτια μας! Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι στην πόλη μας φτιάχνουν πεζόδρομους με πεζοδρόμια(!) και κάνουν τη ζωή των ΑμεΑ ακόμα πιο δύσκολη! Οι θέσεις parking είναι λίγες και σε λάθος σημεία για την επιβίβαση και αποβίβαση σε όχημα. Συνοψίζοντας, αυτά αποτελούν ορισμένα μόνο παραδείγματα των δυσμενών συνθηκών μετακίνησής μας, μεταξύ πολλών άλλων, στην πόλη της Πάτρας».

* Ο Νικόλαος Παπανικολάου είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών- Παράρτημα Αχαΐας, μέλος ΔΣ «Απόλλων Πατρών».

 

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News