Βαρβάρα Σεφέρη: Να φτάνεις εκεί όπου δεν μπορείς

Η πρώτη της απαγγελία στο σχολείο, η αγάπη της για τη λογοτεχνία και η άνεσή της στην αφήγηση ιστοριών ήταν τα «θεμέλια» πάνω στα οποία άρχισε να χτίζει το «οικοδόμημα» της επαγγελματικής της ενασχόλησης. Φιλόλογος με λατρεία στα παιδιά, ηθοποιός και σκηνοθέτης στη δεύτερη «οικογένειά» της, τη Θεατρική Εκφραση Αιγίου (ΘΕΑ), η Βαρβάρα Σεφέρη λατρεύει τους μαθητές της, αναπνέει και παίρνει χαρές μέσα από τη ΘΕΑ, ενώ ετοιμάζει με την ομάδα της νέα παράσταση για τον ερχόμενο μήνα.

Πάμε να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο. Εντονότερες αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια;

Ενα μικρό μπλε ποδηλατάκι που κατέβαζε ο πατέρας μου από το κόκκινο αγροτικό μας. Θυμάμαι το χαμόγελό του και τη δική μου χαρά! Στο σχολείο όταν είπα ποίημα πρώτη φορά στο ηρώο! Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και ένιωθα πως πρέπει να απαγγείλω ώστε να με ακούσουν όλοι.

Επιλέξατε να γίνετε φιλόλογος επειδή…

Δεν καταλάβαινα ό,τι είχε να κάνει με αριθμούς. Ακόμη με δυσκολεύουν τα νούμερα. Οι γνώσεις μου στα μαθηματικά σταμάτησαν στη διαίρεση. Αγαπούσα τη λογοτεχνία. Διάβαζα κείμενα και μετά έλεγα τις ιστορίες στους άλλους, ενώ παράλληλα στο Λύκειο «σφύριζα» τους αρχικούς χρόνους στους φίλους μου που δεν είχαν σχέση με τα Αρχαία. Πέρασα στη Φιλοσοφική και μοιραία άρχισα να διδάσκω παιδιά, τα οποία και λατρεύω.

Η Θεατρική έκφραση Αιγίου (ΘΕΑ) πότε μπήκε στη ζωή σας, πώς την άλλαξε;

Το 1998 όταν έπαιξα εντελώς τυχαία σε ένα μονόπρακτο του Τσέχωφ τη Νινέτ, μια ζουμερή νέα γεμάτη πάθη. Εκτοτε η ΘΕΑ έγινε κάτι σαν «οικογένεια»… Σκέφτομαι για αυτήν… με αυτήν… ΘΕΑ είναι οι άνθρωποι που την αποτελούν. Φίλοι ζωής με κοινούς κάθε φορά στόχους.

Υποκριτική/σκηνοθεσία. Τι αγαπάτε στη μια και τι στην άλλη;

Το χτυποκάρδι είναι κοινό και στις δύο ενασχολήσεις. Απλά στην υποκριτική συνήθως έχεις αγωνίες για σένα, ενώ στη σκηνοθεσία για όλους όσοι συμμετέχουν. Είναι ωραίο π.χ. να παίζεις τη Νόρα του Ιψεν και να ανησυχείς για τον μονόλογο σου… Είναι πιο ωραίο όμως να φωλιάζει ανησυχία μέσα σου για το πώς θα αναλύσεις το συγκεκριμένο κείμενο-θηρίο στους ηθοποιούς σου και πώς θα βρεις τρόπους αυτό να το διδάξεις, ώστε να βγει αξία παράσταση συνόλου.

Κοντολογίς, ωραία πράγματα που κάθε βράδυ «σου κρατούν συντροφιά» και σε αφήνουν άυπνη.

Οι ώρες της εργασίας σας ως φιλόλογος συν αυτές των προβών, για τις παραστάσεις με τη ΘΕΑ, πώς λειτουργούν σε συνδυασμό με τις οικογενειακές σας υποχρεώσεις; Σας «κλέβουν» κάτι; Σας εξοντώνουν ή..;

Στη ΘΕΑ περνάω ώρες που αναπνέω και γεμίζω χαρές. Οι στιγμές που βλέπω με άλλα μάτια το παρόν και το μέλλον. Τα υπόλοιπα στη ζωή κυλούν αυτόματα… έχουν τις σταθερές τους, το πρόγραμμά τους και τις δυσκολίες που δεν υπολογίζεις πάντα. Στο θέατρο προκύπτουν τα ωραία… και ενώ αυτοσχεδιάζεις γεννιέται η έμπνευση.

Πτυχές του εαυτού σας που ανακαλύψατε μέσω της ενασχόλησής σας με το θέατρο;

Να αποδέχεσαι τον άλλο. Να κάνεις υπομονή. Να φτάνεις εκεί όπου δεν μπορείς. Να βλέπεις πιο «μακριά». Να κοιτάζεις πιο «βαθιά» τους ανθρώπους…

Και τώρα πάμε στα ωραία νέα σας. Τι «σπέρνετε» αυτή την εποχή για να «θερίσετε» τον Απρίλιο; Συναισθήματα;

Σπέρνουμε τον «Αγριο Σπόρο» του Γιάννη Τσίρου, ένα νεοελληνικό έργο με αναφορές στην ελληνική επαρχία και στην πάλη των ανένταχτων για επιβίωση. Ο θερισμός έρχεται το πρώτο και το δεύτερο σαββατοκύριακο του Απριλίου. Περιμένουμε να φυτρώσει ο σπόρος και να έρθουν καρποί…

Ζούμε σε ζοφερούς καιρούς με άγνωστες εξελίξεις. Το «μαύρο» το πολεμάτε με…

Θέατρο με θέα… αγάπη πλάι και φίλους καλούς. Ετσι το τοπίο χρωματίζεται.