Πολιτισμός εν μέσω πανδημίας: Το μεγαλείο του «πολιτισμένου» κοινωνικού κανιβαλισμού
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ *
Πολιτισμός και βαρβαρότητα, δυο έννοιες θεωρητικά τόσο διαμετρικά αντίθετες και συνάμα τόσο κοντά η μία με την άλλη. Δυστυχώς στην καθημερινότητά μας γινόμαστε μάρτυρες ενός πολιτισμού που επικυρώνει καταστροφικά τη βάρβαρη πλευρά του λαού του.
Η πανδημία ανέδειξε την πλευρά του κτήνους. Κι όσες φωτεινές στιγμές σαν αυτές της συνειδητοποίησης του κινδύνου, της αλληλεγγύης, της αλληλοστήριξης χάθηκαν στο χάος του σκοταδιού. Ατομική και συλλογική ευθύνη εξανεμίστηκαν κι αυτές, έρμαια ενός κενού καταναλωτισμού.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν είχαμε τόσα φώτα και βιώνουμε τόσο τρομακτικά το σκοταδισμό όσο στις μέρες μας.
Άνθρωποι που νόσησαν, δημόσια ιδρύματα που επλήγησαν, σχολικές τάξεις που έκλεισαν, επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες μπήκαν στο μάτι του κυκλώνα. Ενας πρωτοφανής κοινωνικός ρατσισμός χωρίς προσχήματα, ένα κουτσομπολίστικο θλιβερό αναμάσημα για το «τι» και το «πώς», η αφόρητη αδιακρισία, λίγα μόνο από τα δεινά που προξένησε το κύμα του κορονοϊού στη χώρα μας, εκφρασμένο από ανθρώπους ανεξαρτήτου κοινωνικής τάξης.
Με άλλα λόγια, δεν το περιμένεις από αυτούς. Ετοιμοι να στιγματίσουν κοινωνικά τον πάσχοντα, να κατασπαράξουν τον συνάνθρωπο, να τον περιθωριοποιήσουν, να βάλουν λουκέτο στο κατάστημα που ο ιδιοκτήτης του νόσησε για να του δώσουν και οικονομικά τη χαριστική βολή. Το μεγαλείο του «πολιτισμένου» κοινωνικού κανιβαλισμού ή της βαρβαρότητας, διαλέξτε.
Τι μπορεί, όμως, να περιμένει κανείς σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όταν η τρομολαγνεία της ενημέρωσης έχει γίνει εθισμός; Οταν ο Ελληνας έχει παραδώσει αμαχητί τη μόρφωσή του στα κραταιά media;
Δείκτης του πολιτισμού μιας χώρας δεν είναι μόνο ο πλούτος της αλλά και το ήθος των ανθρώπων που καλλιεργεί η παιδεία της. Κι αυτός, πρέπει επιτακτικά πλέον να αποτελέσει τον πρωταρχικό σκοπό του σχολείου. Να διαμορφώνει, δηλαδή, Ανθρώπους με ενσυναίσθηση, με σεβασμό μέσα από μία παιδεία Ανθρωπισμού.
Γιατί, σύμφωνα με την πλατωνική ρήση… «Είναι αδύνατο να βελτιωθεί ο κόσμος, αν δεν βελτιωθούν οι άνθρωποι που κατοικούν σ’ αυτόν».
Σε έναν τέτοιο κόσμο με αυτούς τους δείκτες πολιτισμού δεν αξίζουμε να ζήσουμε;
* H Aναστασία Ευσταθίου είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
