Ενα εξαιρετικά κακό προηγούμενο για τυχόν επίδοξους ηγέτες…

Οι ΗΠΑ έζησαν μια από τις χειρότερες στιγμές του Κοινοβουλευτικού τους βίου. Ο Πρόεδρος Τραμπ, που η αλαζονεία δεν του επιτρέπει να αποδεχτεί μια ξεκάθαρη εκλογική ήττα, ξεσήκωσε τον φανατικό όχλο κάποιων οπαδών του που έσβησαν σε μια στιγμή όλη τη δημοκρατική παράδοση της χώρας. Θα ήταν απλά αστείο, αλλά είναι βαθιά θλιβερό να προσπαθούν να δώσουν μαθήματα δημοκρατίας στην Αμερική ο Ερντογάν και ο Χαμενεΐ.

Η συνέχεια είναι βραχυπρόθεσμα δυσοίωνη για τις ΗΠΑ. Η χώρα βρίσκεται σε βαθιά κρίση λόγω της πανδημίας που εντός Ιανουαρίου θα σπάσει το αλγεινό ρεκόρ των Αμερικανών που έχασαν τη ζωή τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (405.000). Επιπρόσθετα είναι σε επίπεδο διχασμού συγκρίσιμο με τις προεμφυλιακές εποχές, όταν υπήρχε ιδεολογική αλλά και γεωγραφική σύγκρουση Βορρά – Νότου. Γνωρίζοντας όμως τους Αμερικανικούς θεσμούς, αλλά και αρκετές από τις ηγετικές μορφές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εκτιμώ ότι οι ΗΠΑ θα βρουν το σθένος και την ωριμότητα να διαφυλάξουν τη δημοκρατία τους.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η φανερή αποδυνάμωση της Αμερικής (το χθεσινό συμβάν είναι το σύμπτωμα, όχι η ασθένεια), αφήνει πεδίο δράσης των αναθεωρητικών δυνάμεων σε παγκόσμιο (Ρωσία – Κίνα) ή περιφερειακό (Τουρκία – Ιράν) επίπεδο. Είναι σαφές ότι στην μετα-Αμερικανική εποχή θα υπάρχει περισσότερη ανησυχία και ανασφάλεια. Επίσης θέτει ένα εξαιρετικά κακό προηγούμενο για τυχόν επίδοξους ηγέτες που δεν αντέχουν τον αποχωρισμό της εξουσίας. Πόσοι ηγέτες «δημοκρατιών» που έβλεπαν ως παράδειγμα τον Ντόναλντ Τραμπ, από τον Ούγγρο Ορμπάν στον Βραζιλιάνο Μπολσονάρο, δεν θα μπουν άραγε στον ίδιο πειρασμό; Συνεπώς, επικίνδυνες καταστάσεις δημιουργούνται σε παγκόσμιο επίπεδο τόσο στις διακρατικές σχέσεις όσο και στο εσωτερικό ετέρων χωρών.

Στα καθ’ ημάς, τα εθνικά μας θέματα εξυπηρετούνται από την διατήρηση της ειρήνης, αλλά και μιας ισχυρής Αμερικής, η οποία επιθυμεί να παίζει πυροσβεστικό ρόλο στις ελληνοτουρκικές κρίσεις. Φυσικά, υπάρχει και το θλιβερό ’74, αλλά δεν πρέπει συνολικά να αφήνουμε το κοινό αντιαμερικανικό αίσθημα να επηρεάζει την κρίση μας. Οι ΗΠΑ επιθυμούν πάντα την διατήρηση της ειρήνης στην Νοτιοανατολική Πτέρυγα της Συμμαχίας. Μια μελλοντικά (και πάντα με όρους σχετικότητας) αποδυναμωμένη Αμερική δεν είναι προς το ελληνικό συμφέρον, δεν αποτελεί όμως και εθνική καταστροφή.