Οι τηλέ-δίκες: Το φαινόμενο και τα όρια

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ με τις «τηλεδίκες»; Σε προσπάθεια να χαλιναγωγηθεί το φαινόμενο της δημόσιας διερεύνησης της ποινικής αλήθειας για πολύκροτες υποθέσεις επιδίδεται η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, που άσκησε χθες παρέμβαση στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, αν συνέτρεξε ζήτημα παράβασης νομικών διατάξεων κατά τη διεξαγωγή εκπομπών με τέτοιο περιεχόμενο, θα έπρεπε το Συμβούλιο να είχε παρέμβει αυτεπαγγέλτως, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που ο θόρυβος ήταν τόσο σφοδρός και η πυκνότητα των εκπομπών τόσο μεγάλη, που τυχόν παρασπονδίες είναι αδύνατο να είχαν περάσει απαρατήρητες.

ΕΓΙΝΑΝ εν τέλει παρασπονδίες; Το ερώτημα αφορά κυρίως το τεκμήριο της αθωότητας σε βάρος εμπλεκόμενων προσώπων- κατηγορουμένων και μη-, την ενδεχόμενη προσβολή μνήμης τεθνεώτων, και τη διάχυση προσωπικών δεδομένων η μνεία περί τα οποία μάλλον αποσκοπούσε στον εντυπωσιασμό παρά στην αλήθεια.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ αυτό τελεί σε συνάφεια με ένα δεύτερο: Μέχρι ποιου σημείου θα προστατεύονται ηθικές σφαίρες και έννομα αγαθά που αφορούν την προσωπικότητα, έναντι της επιβεβλημένης αναζήτησης της αλήθειας σε αστυνομικές ιστορίες που προσβάλλουν το δημόσιο αίσθημα; Αν οι ισορροπίες αυτές ρυθμίζονται από τον νόμο, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αλλά ο νόμος δεν είχε προβλέψει τη φύση των σύγχρονων μέσων ενημέρωσης όπου ακόμα και η νόμιμη δημόσια συζήτηση προσλαμβάνει σφοδρό, καταιγιστικό περιεχόμενο.

ΥΠΑΡΧΕΙ και ένα τρίτο ερώτημα: Μήπως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τις απαγορεύσεις και τη δυσανεξία έναντι της ελεύθερης έκφρασης και της ανεμπόδιστης άσκησης του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, διότι ίσως είναι προτιμότερο να θιγεί μια υπόληψη από την επιβολή περιορισμών που βαθμιαία μπορεί να αναιρέσουν μείζονες δημοκρατικές ελευθερίες;

Η ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ: Η συζήτηση πρέπει να εστιάσει στην επαναδιατύπωση των δεοντολογικών κανόνων στη δημοσιογραφική δραστηριότητα και την επιμόρφωση των χειριστών τέτοιων υποθέσεων, αφενός. Και στην ποιότητα της δικαιοσύνης από την άλλη. Οταν οι Αρχές κάνουν πειστικά τη δουλειά τους, οι τηλεδίκες χάνουν το αντικείμενό τους.