Ο Αχαιός που σεβάστηκε και αρχές και όρια
Το κύριο άρθρο της «Π»
ΤΙΜΑΤΑΙ εξίσου από φίλους και αντιπάλους ο εκλιπών Δημήτρης Σκαμνάκης σε μια έξοδο από τα εγκόσμια που αφήνει υποδειγματική παρακαταθήκη για τους νεότερους υπηρέτες του δημοσίου βίου.
Ο Δ. ΣΚΑΜΝΑΚΗΣ έζησε και έδρασε σε περιόδους εξόχως συγκρουσιακές, αλλά ενώ υπερασπίστηκε τις αξίες και τις προτεραιότητες της παράταξής του με σθένος και χωρίς εκπτώσεις, αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι ευπρεπής και γενναιόφρων. Αυστηρός, όπου κατά τις ιδέες του έπρεπε, διαλλακτικός και συνεννοήσιμος, όπου αυτό επιβαλλόταν από τη δημοκρατική και κοινωνική αγωγή και το κοινό συμφέρον.
ΔΙΟΤΙ όσα ιδεολογήματα, ταξικές διαφορές, πολιτικές παρακαταθήκες και σύμβολα και αν μας χωρίζουν στο πλαίσιο της διαπάλης, οφείλουμε να βρίσκουμε κοινούς τόπους και να συνεργαζόμαστε σ’ αυτούς. Η αμοιβαία δαιμονοποίηση λίγους ευεργέτησε, συνήθως χάρη στον ενθουσιασμό, την αψιθυμία ή και την αφέλεια των πολλών.
ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ, όπως η δική μας, όπου η σύγκρουση και η διαπάλη διαποτίστηκαν από τοξική και καννιβαλική μισαλλοδοξία, είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη η υπογράμμιση του παραδείγματος ενός πολιτικού προσώπου που η παιδεία του και οι αντιλήψεις του, αλλά και η προσωπική του αισθητική, του υποδείκνυαν ανέκαθεν τα όρια, τα οποία τήρησε στη διαδρομή του απαρεγκλίτως. Και ήταν κρίμα που ενώ αυτό για τον ίδιο ήταν κανόνας, δεν ήταν για όλους ο κανόνας.
ΖΗΣΑΜΕ διχασμούς και τριβές που δεν ωφέλησαν την Πάτρα και την Αχαΐα, κάτι που δεν αποδείχθηκε όσο θα έπρεπε διδακτικό, αν κρίνουμε από το πολιτικό κλίμα που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
