Εννιά μήνες μετά την κακοκαιρία

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

ΤΑ ΚΑΛΑ νέα: Ο Δήμος εξασφαλίζει 800.000 ευρώ για να αποκαταστήσει στοιχειωδώς τις ζημιές που προκάλεσε στη μαρίνα η σφοδρή κακοκαιρία του περασμένου Νοεμβρίου. Το γεγονός ότι έχουν περάσει εννιά μήνες κι ακόμα τα σαραβαλιασμένα σημεία χάσκουν, αποκαλύπτουν ρυθμούς και αγκυλώσεις των εγχώριων μηχανισμών. Ανεπίτρεπτο για την τρίτη πόλη της χώρας, αλλά ευεξήγητο: Η Πάτρα δεν πείθει ως πόλη που παθαίνει κάποια σοβαρή ζημιά αν η μαρίνα της γίνει ρημαδιό. Είναι ένα ζήτημα εσωτερικής σημασίας. Οχι και πολύ μεγάλης, αφού δεν είδαμε και καμιά διαδήλωση.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ δεν ξέρουμε ποια θα είναι. Ο Δήμος έχει κάνει ένα σχέδιο και διεκδικεί πλήρη κάλυψη, την οποία δεν εξασφαλίζει. Αλλά ούτως ή άλλως μιλάμε για εγκατάσταση μικρομεσαίας βαθμίδας. Είναι ξεκάθαρο ότι η δημοτική αρχή δεν εμπνέεται από μεγαλεπίβολους σχεδιασμούς μεγαλύτερων όγκων και πρώτης προβολής ως προς τέτοια ζητήματα, τα οποία θεωρεί πλουτοκρατικών προδιαγραφών.

ΔΙΕΡΩΤΑΣΑΙ ποιος είναι πιο ζημιογόνος. Τα μπουρίνια εκ δυσμών ή οι στενές αντιλήψεις;

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΔΡΕΠΑΝΟΥ 

ΜΙΛΩΝΤΑΣ για ανοιχτούς ορίζοντες, δεν έχουμε παρά να υπογραμμίσουμε την εντυπωσιακή ανταπόκριση που γνωρίζει το πανελλήνιο πρωτάθλημα ιστιοσανίδας του Δρεπάνου.

Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ περιοχή εγγράφεται σταθερά στις πρωτεύουσες του δημοφιλούς, δυναμικού και διεθνώς προβεβλημένου σπορ στη χώρα και την ανατολική Μεσόγειο.

Η ΠΟΛΗ πρέπει να αξιοποιήσει αυτή τη φλέβα, με πρωτοπόρους την αυτοδιοίκηση και τον ιδιωτικό τομέα.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ του αθλήματος μέχρι ένα σημείο μπορούν να ανεβάσουν τον πήχη. Τους αρέσει η μοναξιά τους, γιατί ήδη μαζεύονται μια ωραία παρέα στο Δρέπανο, αλλά δεν πρέπει να αρέσει στην πόλη η μοναξιά αυτή.