Το δίλημμα τίθεται από τις περιστάσεις

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ μπορεί να γίνουν στο τέλος της τετραετίας, αλλά βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο εδώ και καιρό. Η ίδια η κυβέρνηση μας είχε βάλει σε κατάσταση εκλογικής ετοιμότητας από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, ανεξάρτητα αν ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην προχωρήσει σε πρώιμες κάλπες.

ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ οι εκλογές έχουν διλημματικό χαρακτήρα. Οι πολίτες προκρίνουν πολιτικές και πρόσωπα, με γνώμονα την προοπτική, την αίσθηση κύρους και αποτελεσματικότητας, την αξιοπιστία, τον φόβο ή την ελπίδα, ανάλογα με τη συγκυρία.

ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ περίπτωση, το δίλημμα έχει τεθεί από καιρό. Αμφότεροι οι ηγέτες που κομίζουν πρόταση εξουσίας έχουν ζυγιστεί από την κοινωνία. Παραλλήλως, έχουν προκύψει συνθήκες δραματικές για τη χώρα και την Ευρώπη. Σε λίγους μήνες θα κληθούμε να διαλέξουμε τον πρωθυπουργό που εκτιμάμε ότι μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις περιστάσεις.

ΕΧΟΥΜΕ νωπό δείγμα γραφής του πώς αντέδρασε ο ένας σε έκτακτες δοκιμασίες και πώς ο άλλος. Γνωρίζοντας ο υπολειπόμενος την υπεροχή του άλλου, προσπαθεί να μεταφέρει το παιχνίδι σε άλλο γήπεδο, εκμεταλλευόμενος την προβληματική και ατυχή ιστορία «των επισυνδέσεων».

ΘΑ ΚΡΙΝΟΥΝ οι πολίτες της βαρύτητα των κριτηρίων που θα τους προταθούν.

ΘΑ ΚΡΙΝΟΥΝ επίσης τον βαθμό εγκυρότητας της αντιπολίτευσης όταν επιμένει να εμφανίζει τα ενεργειακά και οικονομικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα ως αποτέλεσμα «κακών χειρισμών» της κυβέρνησης, σαν μη βλέπουμε τι συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και τη μισή υφήλιο. Τι λύσεις θα δώσει κάποιος που προσποιείται ότι δεν βλέπει τις παραμέτρους των καταστάσεων ή που δεν τις βλέπει πράγματι; Θα ζήσουμε ένα νέο 2015;

Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ των αντιπάλων, βέβαια, δεν αρκεί σαν επιχείρημα υπέρ του επαρκέστερου. Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στο παρελθόν η χώρα χρειάζεται σοβαρότητα, μεθοδικότητα, κατανόηση των δεδομένων και κατάλληλες προσαρμογές.

ΠΟΛΛΩ δε μάλλον όταν ο λεγόμενος εξ ανατολών κίνδυνος διαγράφεται απροκάλυπτος και ικανός για όλα.