Ο ρεαλισμός «ατμομηχανή» της ιστορίας

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

«ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας». Σοφή κουβέντα, που ειπώθηκε κάποτε από τον Κάρολο Μαρξ.

ΟΧΙ, ο Γερμανός φιλόσοφος δεν είχε σίγουρα στο μυαλό του το έργο του τρένου της Πάτρας όταν διατύπωνε τον παραπάνω στοχασμό, όμως από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον Κώστα Πελετίδη. Με βάση όλα όσα λέει κι όλα όσα πράττει ο δήμαρχος Πατρέων τόσο αυτήν τη χρονική περίοδο, όσο και παλιότερα, αναφορικά με την εκκρεμότητα της υπογειοποίησης του τρένου και του μεγάλου έργου της σιδηροδρομικής σύνδεσης της Πάτρας με την Αθήνα, αποδεικνύεται ότι οι στοχασμοί περί «επαναστάσεων» και «μουντζούρηδων» στριφογυρίζουν συνεχώς στο μυαλό του.

ΒΕΒΑΙΩΣ και ο Κώστας Πελετίδης ανήκει σε έναν συγκεκριμένο ιδεολογικοπολιτικό χώρο (δεν έκρυψε ποτέ άλλωστε την κομματική του ταυτότητα), στον οποίον κινήσεις ακτιβισμού ή επαναστατικής γυμναστικής, του στυλ δηλαδή «να πάμε με τα πόδια στην Αθήνα και να διαμαρτυρηθούμε για εκείνο ή για το άλλο…», είναι κάτι που ενδεχομένως να αποτελεί ακόμη και πολιτική αναγκαιότητα.

ΟΜΩΣ, για να αποδράσουμε και λίγο από τη χώρα των στοχασμών και των ψευδαισθήσεων και για να επιστρέψουμε στον πραγματικό κόσμο, ένα έργο αυτού του μεγέθους, κόστους και σημασίας, θα πρέπει να πατάει σε άλλες βάσεις. Στέρεες και ρεαλιστικές. Υπεύθυνες.

Ο ΑΝΕΜΟΣ, άλλωστε, δεν είναι ποτέ ευνοϊκός γι’ αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει. Και στη σύγχρονη εποχή για να επιτύχεις κάτι, απαιτείται να έχεις πολλά περισσότερα πράγματα από ένα απλό όραμα ή αντίστοιχα από την άρνηση και τη συνεχή διαμαρτυρία.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ πλάνο, μελέτη, σχέδιο. Αυτός είναι ο ρεαλιστικός κόσμος που μπορεί καμιά φορά να μην μας αρέσει, αλλά αν δεν προσαρμοστούμε σε αυτόν θα (αυτο)παγιδευτούμε σε πολλές διαστάσεις…

ΚΑΙ για να κλείσουμε, όπως αρχίσαμε, δηλαδή με τα λόγια του ίδιου του Μαρξ: «Οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε». Στην πράξη.