Περί σχεδίων, περί υδάτων και περί ανέμων

Η -ΜΑΛΛΟΝ φιλολογική- συζήτηση που έγινε στο δημοτικό συμβούλιο για την πορεία των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στην ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου, έδειξε μια διαφορά αντιλήψεων.

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ αρχή είναι προσανατολισμένη σε μια αμιγώς κοινωφελή και απολύτως ήπια εκδοχή αξιοποίησης. Μείζον μέρος της αντιπολίτευσης, ωστόσο, τάσσεται (και) υπέρ χρήσεων που μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του σχεδίου. Με απλούστερα λόγια και χωρίς περιστροφές, εκτιμούν ότι ο σχεδιασμός πρέπει να προσανατολίζεται σε έσοδα και δουλειές. Που δεν θα αναιρούν την κεντρική ιδέα, η οποία θα είναι η αναψυχή και η κοινωφέλεια, αλλά θα αφήνουν χώρους για τις δυνάμεις της αγοράς.

ΚΑΙ ΕΝΩ μεν στο συμβούλιο γίνονται συζητήσεις με θεωρητικό χαρακτήρα, οι μελετητές προχωρούν στη σύνθεση των αρχιτεκτονικών προτάσεων που διαγωνίστηκαν στον πρόσφατο διαγωνισμό, στη βάση των κατευθύνσεων που τους έδωσε η δημοτική αρχή, η οποία και τον προκήρυξε.

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι οι κατευθύνσεις απηχούν στη φιλοσοφία της δημοτικής αρχής και δεν είναι αποτέλεσμα συναινέσεων.

Ο ΚΑΙΡΟΣ τρέχει και το σχέδιο ολοκληρώνεται. Αυτό θα συνίσταται σε συγκεκριμένες ιδέες. Αν θέλουμε να παντρευτεί με άλλες, ποιες είναι αυτές οι άλλες; Και αν πρόκειται να βρεθούμε με ένα σχέδιο που δεν θα μας κάνει, και που είναι πιθανόν να κληθεί μια άλλη δημοτική αρχή, που δεν θα την εκφράζει.

ΕΝΑΣ αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, όμως, δεν είναι μια άσκηση για να περνάμε την ώρα μας, ούτε έχει κανένα νόημα να εκπονούνται μακέτες για έκθεση και διακόσμηση.

ΜΑΛΛΟΝ πρέπει να σφίξουν λίγο οι διαδικασίες και να αφήσουμε τα φιλολογικά για τους φιλολόγους.