Η Γεω-ταξική αντιμετώπιση των δικαιωμάτων

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν πρέπει να αφίσταται του δημοσίου αισθήματος. Οχι για λόγους επικοινωνιακούς ή πολιτικάντικης εκμετάλλευσης, αλλά για λόγους ουσίας και γνήσιας συμπόρευσης με το κοινωνικό ρεύμα. Πολύ ορθά επομένως ο πρωθυπουργός αναγνώρισε ότι στην περίπτωση του δυστυχήματος των Τεμπών το αίτιο υπερβαίνει την ερμηνεία του ανθρώπινου λάθους. Και τούτο γιατί, στον αιώνα της ψηφιακής επανάστασης, η κοινή γνώμη δεν μπορεί να καταπιεί την ιδέα ότι ο ανθρώπινος παράγοντας -του ενός και μόνου ατόμου- θα καθορίσει αν θα υπάρξει ευτυχής έκβαση σε μια καθημερινή δραστηριότητα ή θα την ανατινάξει, φέρνοντας καταστροφές και πένθος μικρής ή μεγάλης κλίμακας.

ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ λάθος, μην ξεχνάμε, ήταν και ο παράγοντας που θα ρύθμιζε αν θα φτάναμε σώοι στον προορισμό μας, ταξιδεύοντας στην Πατρών-Πύργου, την Αθηνών- Κορίνθου, την Αντιρρίου-Ιωαννίνων. Αλλά επειδή πάντα κάποιος άνθρωπος θα εκτεθεί σε σφάλμα -ο άνθρωπος είναι ένα ατελές, συναισθηματικά ευάλωτο σύστημα- επιτέλους η Πολιτεία αποφάσισε ότι όφειλε να μηδενίσει τα περιθώρια της ολέθριας συνέπειας του λάθους. Να μας προστατεύσει από τον εαυτό μας και τους άλλους.

ΑΥΤΟ δεν έχει γίνει ως τώρα στο επίμαχο σιδηροδρομικό δίκτυο. Για τους πολίτες της περιφερειακής Ελλάδας, η υστέρηση αυτή είναι μια «κανονική κατάσταση»: Θυμόμαστε πόσα χρόνια χρειάστηκε η μετατροπή των αυτοκινητοδρόμων της Δ. Ελλάδας σε ασφαλείς άξονες και πόσο αίμα έτρεξε ενδιαμέσως. Και ξέρουμε ότι ο πληθυσμός της Αθήνας και της Αττικής χρειάζεται να περιμένει πολύ λιγότερο όταν πρόκειται για θωράκιση και εκσυγχρονισμό των υποδομών.

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ κόσμος της χώρας πρέπει να απαλλαγεί από τα γεω-ταξικά κριτήρια με τα οποία αντιμετωπίζει τις υποδομές της επικράτειας. Οι Ελληνες απαξάπαντες είναι παιδιά του ίδιου Θεού. Η νέα τεχνολογία έχει επιτρέψει μια δημοκρατική κατοχύρωση των δικαιωμάτων του πολίτη, ανεξάρτητα πού ζει. Αρκεί ένα κουμπί και ένας δορυφόρος. Ας αφήσουμε τις ρητορείες και τα μηνύματα και ας τελειώνουμε τη δουλειά.