Να τελειώνουμε με Μαίανδρους και Λαβύρινθους

ΓΙΑ ΤΟ δυστύχημα των Τεμπών έφταιγε ο σταθμάρχης, το βοηθητικό προσωπικό και ο εποπτεύων μηχανισμός. Που είτε αμέλησαν είτε ολιγώρησαν είτε απουσίαζαν είτε ήσαν ανεπαρκείς. Και ποιος άλλος;

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ στη Βουλή είχε σαν θέμα τη διερεύνηση των πολιτικών πεπραγμένων και των τεχνικών συνθηκών σε σχέση με τις επίμαχες υποδομές. Καθένας από τους ανά περιόδους εμπλακέντες υπουργούς υπερασπίστηκε τη θητεία του και την υστεροφημία του, αλλά η διακρίβωση της αλήθειας απαιτεί τεχνικές γνώσεις που ο πολίτης δεν διαθέτει.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ, ωστόσο, ότι το σύστημα παγιδεύτηκε σε ασυμβατότητες, νομικές διαδικασίες και επιχειρηματικές σκοπιμότητες που παραμέρισαν τον ορθολογισμό και το κυρίως ζητούμενο, το οποίο, πολύ απλά, ήταν η διασφάλιση των κατάλληλων προϋποθέσεων για εγγυημένη και ακίνδυνη σιδηροδρομική συγκοινωνία.

ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΟΙ υποκειμενισμοί, όπως αναμενόταν, σκεπάζουν την ουσία και τραβολογούν τη δημόσια συζήτηση. Αλλά δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς -αυτές τις μέρες μάλιστα!- την κοινή γνώμη. Η κοινωνία δεν θέλει άλλους μαιάνδρους και λαβυρίνθους, ούτε σοφίσματα. Αυτό που περιμένει είναι αφενός η καθαρή αλήθεια (υπήρχε ή όχι διαθέσιμο και ενεργό σύστημα παρακολούθησης της πορείας των τρένων; αν υπήρχε, γιατί δεν λειτούργησε;) και αφετέρου η άμεση εγκατάσταση των ηλεκτρονικών υποδομών που θα θωρακίζουν διά παντός τον Ελληνα ταξιδιώτη και εργαζόμενο στον σιδηρόδρομο.

ΟΛΑ ΤΑ άλλα μάλλον θα εκθέσουν όσους επιμένουν στις παρελκύσεις και την παραταξιακή επιθετική άμυνα. Ενα από τα διδάγματα της τραγωδίας είναι πως αυτά δεν χωράνε στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Και φανταζόμαστε ότι μας ενδιαφέρουν οι πλειοψηφίες, ιδίως όσους ασκούν πολιτική.