Πρόοδος και συντήρηση: Μια ισορροπία

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ αποτυπώνουν τις προθέσεις και μας υποψιάζουν σε μεγάλο βαθμό για τις κατευθύνσεις, αλλά δεν εγγυώνται αφ’ εαυτών για τα αποτελέσματα. Αυτά θα τα φέρει η δουλειά, ο σχεδιασμός, η σωστή διαχείριση, ο κατάλληλος χρονισμός και η επικοινωνία με το ευρύτερο κοινωνικό πνεύμα. Θα μιλήσει ο χρόνος, ας ελπίσουμε σύντομα και ας ευχηθούμε θετικά, για το καλό όλων.

Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ έχει δεδηλωμένες εκσυγχρονιστικό οραματισμό -και προγραμματισμό- και ταυτόχρονα σκοπεύει να ρυμουλκήσει στην κατεύθυνση αυτή όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά την κοινωνία, κάτι που ισχύει πρωτίστως για τη λαϊκή βάση της Νέας Δημοκρατίας. Διέπεται από φιλελεύθερη ιδεολογία, και αυτός είναι ο λόγος που έχει αναπτύξει συμβατότητα με πρόσωπα που προέρχονται από πάλαι πότε αντίπαλες περιοχές και τον μετριοπαθή σοσιαλδημοκρατικό χώρο, που έφτασε να βλέπει τη «δεξιά» με συμπάθεια, στο μέτρο που δεν εκδήλωσε ούτε οπισθοδρομισμό ούτε ανορθολογισμό ούτε συντηρητισμό παλαιού χαρακτήρα.

Η ΝΔ ΒΕΒΑΙΑ παραμένει μια συντηρητική παράταξη: Δεν είναι κακό πράγμα η κατασυκοφαντημένη συντήρηση, όταν η αντιπρόταση είναι μια σκέτη, ανερμάτιστη περιπέτεια. Η συντήρηση είναι βασική αρετή για τον πολίτη, την οικογένεια, την επιχείρηση, και δεν πρέπει να συγχέεται με την οπισθοδρόμηση και φυσικά ούτε με τον σκοταδισμό. Ολη αυτή η σαλάτα μέσω της οποίας η αριστερά καταπολεμούσε τη δεξιά παράταξη, έχει πλέον αχρηστευθεί και δεν τρέφει πια κανέναν. Στην πραγματικότητα, η συντήρηση είναι βάση για άλματα και πρόοδο, στο πλαίσιο μιας ισορροπίας αλληλοτροφοδοτούμενων διεργασιών. Κατακτάς, διατηρείς, θεμελιώνεις το επόμενο άνοιγμα και το επόμενο τόλμημα.

ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ σε μια πολλά υποσχόμενη περίοδο. Μπορούμε να αισιοδοξούμε, όσο βλέπουμε να έχουν το πάνω χέρι άνθρωποι που ξέρουν πού θέλουν να πάνε τον τόπο και που μπορούν να τον πάνε εκεί που πρέπει.