Τα συναισθήματα της λαϊκής δυσαρέσκειας

Ο Βαγγέλης Πολίτης-Στεργίου είναι πρόεδρος Εταιρείας Αχαϊκών Σπουδών και Ιδρύματος Τοπάλη-ομ. καθηγητής Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Πατρών.

Διασχίζοντας, παραμονές της β’ εκλογικής αναμέτρησης, επαρχιακούς δρόμους και χωριά της Νορμανδίας, ιδιαίτερη εντύπωση μού προκάλεσε η ανάρτηση, σε αρκετά σπίτια, της Γαλλικής σημαίας, ακόμα και σε μορφή κουρτίνας, ως μοναδική ένδειξη, που πρόδιδε έντονη προεκλογική διεργασία.

Την ένταση της εκλογικής ατμόσφαιρας εξέφρασε ο -από εβραϊκή οικογένεια της Θεσσαλονίκης καταγόμενος υπερήλικας κοινωνικός φιλόσοφος Εντγκάρ Μορέν- σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Λιμπερασιόν», λέγοντας πως «η Εθνική Συσπείρωση παραγνωρίζει τη Γαλλική πραγματικότητα που είναι η διαφορετικότητα μέσα στην ενότητα».

Η άνοδος της Ακροδεξιάς στη Γαλλία, προϊόν μακράς ωρίμανσης, συνδέεται με την αντιλαϊκή πολιτική, την αποδόμηση των κοινωνικών κατακτήσεων, τη δυσκολία ή απώλεια πρόσβασης στις δημόσιες δομές και στα κοινωνικά αγαθά, στο κλείσιμο επαρχιακών δημόσιων υπηρεσιών σε συνδυασμό με το απαγορευτικό κόστος αναγκαίων δημόσιων ή ιδιωτικών μέσων μετακίνησης, που προκλήθηκε από τις πολιτικές που εφάρμοσαν, ενίοτε με τη χρήση σκληρής αστυνομικής βίας, οι κυβερνήσεις της Μακρονικής προεδρίας, ακολουθώντας με ζέση τις πολιτικές αυστηρής κοινωνικής λιτότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εξ ου και ο «ευρωσκεπτικισμός»!

Τα συναισθήματα της λαϊκής δυσαρέσκειας εκμεταλλεύτηκε, έντεχνα, το κόμμα της Μαρί Λεπέν, Εθνική Συσπείρωση (Rassemblement National), δίνοντάς τους φυλετικά χαρακτηριστικά ταυτισμένα με την ιδεολογία του μίσους, μεταθέτοντας έτσι το κέντρο βάρους για τα κακώς κείμενα προς τους εσωτερικούς κατά παράδοση εχθρούς, όπως τους ανέδειξαν οι Ναζί, τους «ξένους», τους μειονοτικούς, τους μειονεκτούντες, σε συδυασμό με ένα θολό πολιτικό πρόγραμμα, χωρίς καμία αναφορά στον πολιτισμό και με σαφή αντίθεση στην αύξηση του κατώτατου μισθού!

Τις αντινομίες της Ακρας Δεξιάς και την κοινωνική δυσαρέσκεια, απότοκη της Μακρονικής θητείας, κατόρθωσε να αντιμετωπίσει η Αριστερή αντιπολίτευση στη Γαλλία, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (Nouveau Front Populaire) με βασικό πυλώνα την Ανυπότακτη Γαλλία (France Insumise), επαναφέροντας το συναίσθημα στις βασικές αρχές της γαλλικής δημοκρατίας, ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα (liberté égalité fraternité), προτείνοντας παράλληλα ένα κοινά διαμορφωμένο πρόγραμμα που απαντάει στις επιτακτικές ανάγκες του δοκιμαζόμενου Γάλλου πολίτη.