Αντί Στεφάνου

Ο διευθυντής σύνταξης της “Π” Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει…

Δεν μας αρκεί το τένις που παίζει. Θέλουμε να ξέρουμε τι φοράει, ποιοι είναι οι δικοί του, εάν έχει κάποιο κορίτσι και ποιο, πώς συμπεριφέρεται εκτός γηπέδων και προπονήσεων, εάν ποτέ του βρίσκεται εκτός γηπέδων και προπονήσεων. Αλλά αυτό γινόταν πάντα με τους σταρ. Θα γίνουμε ακόλουθοί τους, θα ενδιαφερθούμε για πληροφορίες που ξεκινούν από το παρελθόν τους, φτάνουν μέχρι το παρόν τους, ει δυνατόν και από το μέλλον τους. Θα αγοράσουμε περιοδικά, θα μπούμε σε ιστοσελίδες, θα δικαιώσουμε τον μόχθο του παπαράτσι. Θέλουμε να έχουμε εικόνα ακόμα και των πιο κρυφών κυττάρων τους. Αν διασταυρωθούμε με κανέναν τους σε κάποιο νησί, θα μείνουμε με το στόμα ανοιχτό, δεν θα αγγίξουμε την αστακομακαρονάδα μας που θα κρυώσει, αλλά θα χαζεύουμε τη δική τους αστακομακαρονάδα, θα χαζέψουμε τι φοράνε, με ποιους κάθονται, τι πίνουν, πόσο μαύρισαν, τι λένε.
Συνεπώς, και βεβαίως μας ενδιαφέρει η γνώμη του Στέφανου Τσιτσιπά για το εμβόλιο. Αν δεν ερωτηθεί ο Στέφανος Τσιτσιπάς για το εμβόλιο, ποιος θα ερωτηθεί. Η περίπτωση εμπίπτει στα κριτήρια της ενδιαφέρουσας ειδησεογραφίας. Είναι ένας διάσημος νέος με επιδραστικότητα. Είναι πράγματι εύλογο να ενδιαφερθεί ο ρεπόρτερ για τη στάση του απέναντι στο εμβόλιο. Ο αθλητής, μπασμένος στη λογική του σταρ σύστεμ, κατά την οποία πουλάμε τον εαυτό μας σύμφωνα με τις ανάγκες του ενημερωτικού συστήματος, είτε ως επαγγελματίες, είτε με την αφέλεια ενός νέου με αρπαγμένο το Εγώ του (σας αφορά το τένις μου, σας αφορούν τα όλα μου), θα ανταποκριθεί στο διάβημα. Και θα απαντήσει. Και θα πυροδοτήσει αντιδράσεις. Απογοήτευση, αποκαρδίωση ή και εγκώμια: Δεν έχουμε όλοι την ίδια γνώμη για το εμβόλιο, ως γνωστόν. Αλλοι το θεώρησαν αναγκαίο κακό, άλλοι αυτονόητο, άλλοι ανήκουν στο μεγάλο σωματείο των Ατρύπητων που υπερασπίζονται τη θέση τους με μαχητικότητα και με μια δόση θρησκευτικότητας.
Εσύ τώρα ανήκεις στην περιοχή της ορθότητας. Υπάρχει κορονοϊός, υπάρχει ατομική και συλλογική ευθύνη, θα πορευθούμε συντεταγμένα, θα ακούσουμε τους γιατρούς και την πολιτεία, θα θέλουμε να, γίνει, καλά ο υφυπουργός και να μην υποτροπιάσει. Και έρχεται τώρα ο Τσιτσιπάς να αντιτάξει αυτό το εκνευριστικό, ζημιογόνο χμμμμμ, που μας έχει τσακίσει τα παϊδια ενάμιση χρόνο τώρα. Βλέπεις, δεν έχει πειστεί ακόμα ο μέγιστος, και θεωρεί όχι απλά δικαίωμά του αλλά και υποχρέωσή του να σερβίρει τις αμφιβολίες του. Και σε απογοητεύει. Και σε προδίδει. Εμένα βρε το κάνεις αυτό, που στήριζα κάθε μπαλιά σου με λαχτάρα, που ύψωνα το μπαλάκι με την ακτινοβολία του ματιού μου, με δυνάμεις Σούπερμαν, ώστε να περνάει από το φιλέ, που έκανα βουντού στους αντιπάλους σου (και έπιανε); Και τώρα με ποιόν θα είμαστε στο τένις;
Το ερώτημα εμπίπτει στην περιοχή της αυταπάτης. Η τάση μας για εξιδανίκευση των ινδαλμάτων, μας σπρώχνει να περιμένουμε από τους σταρ τις ορθότητες και τις ιδεολογικές υπεροχές που συμβαδίζουν με τις προδιαγραφές ή τις αναμονές μας. Θαυμάσαμε τον Μποργκ, κι ανακαλύψαμε αργότερα ότι ήταν μια προβληματική προσωπικότητα. Αποκηρύσσαμε τον φασαριόζο Μάκενρο, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν άνθρωπος χαρισματικός, καλλιεργημένος και ενδιαφέρων. Μας ξεσηκώνουν οι ενδεκάδες του ποδοσφαίρου, αλλά ποιος ξέρει πόσες από τις απόψεις των παικτών της ομαδάρας μας συμπίπτουν με τις δικές μας στα θέματα της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, της θεολογίας, της φιλοσοφίας, των κοινωνικών φαινομένων; Τι μπορούμε να περιμένουμε από νέους που έχουν φάει τα χρόνια τους στους στίβους και στα γυμναστήρια; Συνεπώς, κλείνεις τα αυτιά σου όταν ο αθλητής πάρει το μικρόφωνο στα χέρια. Σε συνοδεύει ένα τραύμα παιδικό, τότε που λάτρευες σαν θεότητα έναν απαράμιλλο σέντερ φορ, μέχρι που τον έβγαλε στο στούντιο ο Φρέντι Γερμανός, και διαπίστωσες ότι ήταν ένας αγράμματος ανθρωπάκος που δεν μπόραγε το στόμα του να ανοίξει. Δεν έπαψες να είσαι μαζί του έκτοτε, αλλά κάθε που ακούμπαγε τη μπάλα, έπιανες τον εαυτό σου να λέει, άιντε ανθρωπάκο. Δεν ήταν πλέον το ίδιο μαγικό. Αυτό ήταν το λάθος που έκανε ο Στέφανος. Θα συνεχίσεις να θέλεις να νικάει- σάματις έχει ο Τζόκοβιτς καλύτερα μυαλά;- αλλά και να χάσει, θα γυρίσεις κανάλι και θα χαζεύεις τον Αντετοκούμπο.