Χάρης Πρέσσας: O «αργοναύτης» καλλιτέχνης

Πού και γιατί συναντά ο πατρινός εικαστικός Χάρης Πρέσσας τον μεγάλο Ιταλό ζωγράφο Τζόρτζιο ντε Κίρικο;
Η συνάντηση γίνεται στις σελίδες του νεοεκδοθέντος στην Ισπανία βιβλίου «Viajeros de una nueva era» (Ταξιδιώτες μιας νέας εποχής), που επιμελήθηκαν οι Jose Manuel Perez Tornero και Sandiago Tejedor, και το οποίο παρουσιάζει ένα εκτενές αφιέρωμα για τους δυο δημιουργούς. Τίτλος του αφιερώματος «Το ταξίδι των προοδευτικών αργοναυτών» με υπότιτλο «Η επίδραση του ταξιδιού στο καλλιτεχνικό έργο του Χάρη Πρέσσα και του Τζόρτζιο ντε Κίρικο».
Οπως εξήγησε, μιλώντας στην «Π», ο συμπολίτης εικαστικός και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής Χ. Πρέσσας, «το βιβλίο των 170 σελίδων, περιλαμβάνει 17 ιστορίες κάθε μία εκ των οποίων παρουσιάζει ένα ζεύγος ομοτέχνων -του παρελθόντος και του παρόντος».
Στη δική του περίπτωση, η ερευνήτρια και συντάκτρια του αφιερώματος Anna Pircher επέλεξε από το παρελθόν, τον ντε Κίρικο και από το σήμερα τον ίδιο.
Οπως αναφέρει «η επιλογή της έγκειται στις κοινές ελληνικές μας ρίζες -ο ντε Κίρικο γεννήθηκε στον Βόλο κι εγώ στην Πάτρα- αλλά και σ’ ένα άλλο κοινό μας στοιχείο, τη μετοίκηση, τη μετεγκατάσταση -φύγαμε και οι δύο από τη γενέτειρά μας στα δεκαοκτώ μας χρόνια. Η Pircher μάς αποδίδει τον χαρακτηρισμό ”αργοναύτες”, και μέσα από το αφιέρωμά της διερευνά την επιρροή της μετεγκατάστασης και του ταξιδιού γενικότερα στο έργο μας. Κατά πόσο δηλαδή αποτυπώθηκε στο έργο των ”αργοναυτών” το ίχνος των ταξιδιών, της αλλαγής.
Το συγκεκριμένο αφιέρωμα, μάλιστα, ξεχώρισε ως το καλύτερο του τόμου, ενώ ο επιμελητής του σχολίασε ότι τα ταξίδια είναι στο DNA των Ελλήνων».
Ιδιαίτερα σημαντικό, όπως επισημαίνει ο Χ. Πρέσσας, είναι ότι η έκδοση αυτή δημιουργήθηκε με σκοπό τα έσοδά της να διατεθούν στη γαλλική ΜΚΟ «petits details» (μικρές λεπτομέρειες), της οποίας τα μέλη βρίσκονται στην Ουγκάντα για να παράσχουν βοήθεια στην οικοδόμηση σπιτιών και σχολείων.
Και μιας και μιλήσαμε μαζί του, τον ρωτήσαμε πώς περνάει ως έγκλειστος. «Δεν μου φτάνει ο χρόνος. Είναι τόσες πολλές οι Σειρήνες που με καλούν να ασχοληθώ μαζί τους, που τις κουβαλάω και στο κρεβάτι μου: Ακαδημαϊκές υποχρεώσεις, διοικητικό έργο, εικαστικά που είχαν μείνει ως προσχέδια, ενασχόληση με το πιάνο που αγαπώ πολύ και, ως σφήνα, το αγαπημένο μου ποδήλατο».