Χριστίνα Δημητροπούλου: «Ο γήινος χώρος αποτελεί πηγή έμπνευσης»

Κρίστυ Κουνινιώτη

Μικρή ζούσε μέσα στις σελίδες των παιδικών βιβλίων, ρουφώντας τις εικόνες. Διόλου τυχαίο, που μεγαλώνοντας, αγαπώντας και σπουδάζοντας ζωγραφική -και όχι μόνο-, έγινε εικονογράφος παιδικών βιβλίων. Είπα «ναι», ωσόσο, και στην άλλη της μεγάλη αγάπη, τα μαθηματικά και την έρευνα, εξ ου και σπουδασε Οικονομικά. Σήμερα, η Χριστίνα Δημητροπούλου συνδυάζει επαγγελματικά και τα δύο, ισορροπώντας, επιδέξια ανάμεσα στον καλλιτεχνικό και τον γήινο χώρο, ενώ ονειρεύεται να προσφέρει όσα περισσότερα μπορεί, χρησιμοποιώντας τη δημουργικότητά της «ως εργαλείο για καινοτομία και θετική αλλαγή».

-Εντονότερες αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια;
Ατελείωτος χρόνος γεμάτος από τις ανείπωτες χαρές του παιχνιδιού… Είτε μόνη μου είτε με φίλους, δημιουργώντας τους δικούς μας κανόνες. γινόμασταν ήρωες εξερευνητές και βασιλιάδες. Το παιχνίδι ήταν τρόπος ζωής, η αναπνοή μας. Και φυσικά οι οικογενειακές καλοκαιρινές περιπέτειες με το τροχόσπιτο! Μια μικρή μαγική κινούμενη φώλια, με τα παράθυρα της να κορνιζάρουν βουνά λίμνες και ουρανούς… Κάθε στάση και μια νέα αρχή!

-Πότε πρωτονιώσατε έρωτα για τη ζωγραφική και πώς εξελίχθηκε η σχέση;
Από μικρή ζούσα μες στις σελίδες των παιδικών βιβλίων σαν να ήταν κόσμος ολόκληρος και προσπαθούσα να αντιγράψω όλες τις εικόνες. Σε ένα παλιό σχολικό λεύκωμα, χάρτινη απόδειξη μιας παιδικής εποχής, κρατάω ακόμα την πρώτη προσπάθεια εικονογράφησης για το αγαπημένο μου βιβλίο, «Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ» του Ιρλανδού συγγραφέα Τζόναθαν Σουiφτ. Ακολούθησα μαθήματα στο εργαστήριο της πατρινής ζωγράφου Μάγδας Koυνούσου δίνοντας έμφαση στο σχέδιο και την τεχνική της ακουαρέλας.

-Επιλέξατε να σπουδάσετε Οικονομικά επειδή…
Μεγάλη αγάπη μου, παράλληλα με τη ζωγραφική, ήταν τα μαθηματικά και η έρευνα! Οι οικονομικές σπουδές έχουν ως βάση τα μαθηματικά, καθώς αυτά προσφέρουν εργαλεία για την κατανόηση και πρόβλεψη οικονομικών φαινομένων. Επέλεξα ως κατεύθυνση την Επιχειρησιακή έρευνα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς με ενδιέφερε να εμβαθύνω στην ανάλυση συστημάτων και στην εύρεση λύσεων που βελτιστοποιούν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

-Οικονομικά και τέχνη προχωρούσαν παράλληλα το διάστημα των σπουδών σας;
Τα οικονομικά αναλύουν και παρατηρούν, σε βοηθούν να κατανοήσεις το περιβάλλον σου, συνθέτουν μια αφήγηση μέσω δεδομένων και μοντέλων. Και η ζωγραφική αφηγείται, αλλά μέσα από χρώματα σχήματα και συναισθήματα. Και τα δύο διαχειρίζονται αφηρημένες έννοιες, και τα δύο δημιουργούν! Αρχισα να παίρνω μέρος σε εκθέσεις στην Αθήνα και παράλληλα ακολούθησα μαθήματα ζωγραφικής και αγιογραφίας.

-Εξωτερικό. Καταρχάς πώς βρεθήκατε στην Τσεχία και με τι ασχοληθήκατε εκεί;
Το Οικονομικό Πανεπιστήμιο σου έδινε τη δυνατότητα για εργασιακή εμπειρία στο εξωτερικό και με ενθουσίαζε πολύ η ιδέα μέσω της παραμονής σε μια ξένη χώρα να αποκτήσω βιωματική γνώση του πολιτισμικού της πλαισίου. Επέλεξα να εργαστώ στο δημαρχείο της πόλης Κάρβινα της Τσεχίας με αρμοδιότητα την εκπόνηση μιας μελέτης με στόχο τη βελτίωση της οργάνωσης των πολιτιστικών δραστηριοτήτων της πόλης.

-Εξωτερικού συνέχεια: Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία των σπουδών σας στην Αγγλία –εργαστήκατε κιόλας εκεί- και στη Γαλλία;
Στην Αγγλία, επιλέγοντας να σπουδάσω Οπτική Επικοινωνία με κατεύθυνση την εικονογράφηση, η εμπειρία ήταν ξεχωριστή καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα είναι σχεδιασμένο με τρόπο που να καλλιεργεί ελευθερία, υπευθυνότητα και κριτική σκέψη ήδη από το προπτυχιακό επίπεδο, γεγονός που με βοήθησε πολύ στην ουσιαστική γνώση του αντικειμένου και στην ανάπτυξη πρωτοβουλίας και δημιουργικότητας. Στη Γαλλία, στη σχολή Καλών Τεχνών του Στρασβούργου, έμεινα ένα εξάμηνο με το πρόγραμμα Εrasmus και ήρθα σε επαφή με ένα σύστημα που έδινε έμφαση στο παιδικό βιβλίο λειτουργώντας ως έναυσμα για να στρέψω το βλέμμα μου στον μαγικό αυτό κόσμο. Επέστρεψα στην Αγγλία ακολουθώντας μεταπτυχιακές σπουδές στην εικονογράφηση παιδικού βιβλίου στη σχολή Καλών Τεχνών του Κέιμπριτζ, ενώ παράλληλα εργάστηκα σε χώρους δημιουργικής απασχόλησης δημοτικών και νηπιαγωγείων της πόλης.

-Πότε επιστρέψατε στην Ελλάδα και τι ακολούθησε στη συνέχεια;
Τελειώνοντας τις σπουδές και αφού εργάστηκα στην Αγγλία για ένα χρόνο επιπλέον, επέστρεψα στην Ελλάδα και άρχισα να ασχολούμαι με την εικονογράφηση βιβλίου, να συμμετέχω σε εκθέσεις και να αναλαμβάνω καλλιτεχνικές δράσεις. Παράλληλα έμαθα την τέχνη της χαρακτικής στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στην Αθήνα, ανακαλύπτοντας νέους δρόμους έκφρασης που δεν είχα φανταστεί.

-Η επαγγελματική σας ενασχόληση με τα Οικονομικά πότε ξεκίνησε και πού; Πώς νιώθει μία καλλιτέχνης, εργαζόμενη σε ένα γήινο χώρο;
Ξεκίνησε ουσιαστικά με το διορισμό μου στην Τοπική Διεύθυνση e-EΦΚΑ Α’ Αχαΐας όπου εργάζομαι τα τελευταία περίπου οκτώ χρόνια. Ο γήινος χώρος αποτελεί πηγή έμπνευσης και σε φέρνει αντιμέτωπο με καταστάσεις που αποκαλύπτουν νέες προοπτικές. Η καθημερινή αλληλεπίδραση ή ένα απρόβλεπτο περιστατικό μπορεί να αποτελέσει ερέθισμα για ένα καινούργιο έργο ή να μου προσφέρει μια εναλλακτική προσέγγιση σε κάτι που ήδη έχω δημιουργήσει.

-Εικονογραφείτε παιδικά βιβλία και αναλαμβάνετε δράσεις για παιδιά. Θα μας πείτε γι’ αυτό το κομμάτι που έχει να κάνει με την τέχνη και τις ευαίσθητες ηλικίες; Τι αγαπάτε σε αυτό;
Η εικονογράφηση παιδικού βιβλίου είναι μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης καθώς ο εικονογράφος πρέπει να καταφέρει να βρει ισορροπία ανάμεσα στις λέξεις και στην εικόνα δημιουργώντας εικόνες που να προάγουν τη σύνδεση με το κείμενο. Παράλληλα πρέπει να απευθύνεται στα παιδιά με τρόπους συμβατούς με την ηλικιακή τους ομάδα και να καλύπτει τις παιδικές ανάγκες για ασφάλεια, εκμάθηση και συναισθηματική σύνδεση. Το πιο ελκυστικό στοιχείο στη διαδικασία αυτή για μένα είναι το ταίριασμα της τεχνικής με το συναίσθημα ώστε οι εικόνες να μιλούν στην ψυχή του παιδιού, να δημιουργούν μια αίσθηση μαγείας και περιπέτειας.

-Συμμετέχετε, επίσης, σε ομαδικές εκθέσεις -αυτή την εποχή στο «Πολύεδρο». Ως δημιουργός πώς επιθυμείτε να επικοινωνείτε με το κοινό;
Μέσω της δουλειάς μου θέλω να δημιουργώ εικόνες που αφηγούνται μία ιστορία, αφήνοντας όμως χώρο στο κοινό για τη δική του ερμηνεία. Η δημιουργία ενός διαλόγου ανάμεσα στο έργο και στον θεατή και η αίσθηση αλληλεπίδρασης διανοητικής η συναισθηματικής είναι η βάση εκκίνησης μου στην καλλιτεχνική διαδικασία.

-Στις όποιες δυσκολίες, γενικά, ποια τα ισχυρά σας όπλα;
Η επιμονή, η θέληση για προσπάθεια… Κάθε εμπειρία στη ζωή είναι ευκαιρία για επανεξέταση και αυτοβελτίωση. Αγαπημένο ποίημα το «Πρώτο Σκαλί» του Κωνσταντίνου Καβάφη… «κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο πρέπει να σαι υπερήφανος κι ευτυχισμένος… εδώ που έφτασες λίγο δεν είναι… τοσο που έκαμες μεγάλη δόξα…».

-Ονειρεύεστε να…
…προσφέρω όσο πιο πολλά μπορώ μέσω της δημιουργικότητάς μου, χρησιμοποιώντας τη ως εργαλείο για καινοτομία και θετική αλλαγή!

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News