Δημήτρης Κουρέτας: «Αυτή θα ήταν ιδανική Σχολή για την Πάτρα»!

Μια πραγματικά απολαυστική κουβέντα με τον Δημήτρη Κουρέτα. Ο οποίος έχει κάνει στροφή τα τελευταία χρόνια και έχει εντρυφήσει επιστημονικά και πολύ βαθιά στο θέμα διατροφή. Καθηγητής Φυσιολογίας – Τοξικολογίας στο Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Υπήρξε ο ιδρυτής και ο επιστημονικός υπεύθυνος της spin-off εταιρείας, του Παν. Θεσσαλίας, FoodOxys, η οποία έχει ως αντικείμενο τη λειτουργική διατροφή.

Ο κ. Κουρέτας, εμπνευστής του σήματος πιστοποίησης AFQ και πρωτοπόρος των σύγχρονων μορφών διατροφής με ιδιαίτερη προστιθέμενη αξία για την Υγεία και Ευεξία των καταναλωτών, τόνισε ότι η υιοθέτηση του σήματος πιστοποίησης AFQ αποτελεί ιστορική στιγμή για το παγκόσμιο διατροφικό σύστημα.

Η διεθνής εταιρεία επιθεωρήσεων και πιστοποιήσεων, Swiss Approval, θα διαθέτει πλέον στην ελληνική αγορά, αλλά και διεθνώς, το σήμα πιστοποίησης αγροτικών προϊόντων AFQ, ιδιοκτησία της «Spin Off» εταιρείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, FoodΟxys. Αρα το νέο σήμα AFQ εισάγει έναν πρωτοποριακό, σε διεθνές επίπεδο, τρόπο αξιολόγησης των αγροτικών προϊόντων, που πρακτικά σημαίνει την ευεργετική επίδραση στην μεταβολική υγεία των ανθρώπινων κυττάρων.

Η κουβέντα μας με τον κ. Κουρέτα:

-Ποιο κρέας πρέπει να προτιμάμε και γιατί;
Κατσίκι ντόπιο, μια φορά την εβδομάδα, και άλλη μια φορά ή κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής ή χοιρινό ντόπιο. Γιατί είναι όλα ποιοτικά και καλύπτουν τις ανάγκες μας σε πρωτεΐνη. Αν κάποιος κάνει αθλητισμό, μπορεί να τρώει κι άλλη μια φορά κρέας, ό,τι θέλει.

-Δηλαδή, αυτό που έλεγαν παλιά για το μοσχάρι οι μανάδες και οι γιαγιάδες μας, ότι είναι «φάρμακο», είναι μύθος;
Δεν είναι μύθος. Απλά τότε ήμασταν μετά την κατοχή και οι μανάδες μας ήταν παιδιά της κατοχής. Τώρα είναι αλλιώς. Τότε τρώγαμε κριθαράκι με κρέας, τώρα κρέας με κριθαράκι. Δηλαδή το κρέας τότε ήταν λίγο. Τώρα πολύ.

-Ισχύει αυτό που ακούμε για «μακριά από χοιρινό και αρνί»;
Οχι, είναι πλάνη.

-Ναι, αλλά στο αρχικό ερώτημα δεν είπατε κουβέντα για αρνί ή χοιρινό…
Σε αντίθεση με ότι πιστεύουν ορισμένοι, το χοιρινό είναι το πιο άπαχο από τα κόκκινα κρέατα. Δεν είναι όμως όλα τα κομμάτια του το ίδιο υγιεινά. Ενα άπαχο χοιρινό μπούτι, περιέχει περίπου 5,5 γρ. λίπους ανά 100 γρ., από τα οποία τα 1.9 είναι κορεσμένο λίπος. Αλλά η κοιλιά του χοιρινού, ψημένη στη σχάρα, έχει 23.4 γρ. λίπους, από τα οποία τα 8,2 g είναι κορεσμένο! Το πιο παχύ από όλα τα κρέατα, μια και είναι πολύ πλούσιο σε κορεσμένο λίπος, το οποίο συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, το αρνί. Ωστόσο, το αρνί είναι άριστη πηγή βιταμίνης Β12, η οποία παίζει ρόλο στην παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ενώ είναι απαραίτητη για το μεταβολισμό του λίπους, πρωτεΐνης και υδατανθράκων. Μία μέτρια μερίδα αρνιού καλύπτει το 60% των αναγκών σε πρωτεΐνη.

-Από τα όσπρια ποια είναι το τοπ σε διατροφική αξία;

Φακή, γιατί αυτά τα μαγικά όσπρια κάνουν καλό στην καρδιά και είναι γεμάτα βιταμίνες και μέταλλα, ενώ αν συνδυαστούν με άλλα τρόφιμα σε συνταγές, αποτελούν πηγές ενέργειας και πρωτεΐνης.

– Λαχανικά τρώμε απ’ όλα και πολύ; Και ποια ιδιαίτερα;
Φυλλώδη λαχανικά κάθε μέρα, γιατί φτιάχνουν το μικροβίωμα. Οταν δεν υπάρχουν, λόγω εποχής, τρώμε τουρσί λάχανο και ντομάτα.

-Το άλλοτε παρεξηγημένο για χοληστερίνη αβγό είναι τελικά τόσο ωφέλιμο;
Είναι παντελώς αθώο. Αρκεί να τρώμε μέχρι 4 αβγά την εβδομάδα. Ποιος, άραγε, τρώει παραπάνω;

-Τυριά και γαλακτοκομικά: Ακούω τις προτάσεις σας. Τι επιλέγουμε και τι ξεχνάμε;
Τυριά τοπικά και γαλακτοκομικά ζυμωμένα (αριανι, ξυνόγαλο, γιαούρτι κατσικίσιο ή πρόβειο με πέτσα γιατί βελτιώνουν το μικροβίωμα).

-Τη φέτα γιατί την έχουν «επικηρυγμένη» οι γιατροί; Εσείς, όμως, μιλάτε με θερμά λόγια για τη φέτα…
Αν ήμουνα υπουργός Γεωργίας σε μια χώρα που έχει προϊόν τη φέτα, θα κυκλοφορούσα κάθε μέρα με ρούχα που θα έγραφαν: Ποιο είναι το καλύτερο τυρί στον κόσμο που έχει: 2 φορές περισσότερη Β12 από το cheddar, 4 φορές περισσότερη βιταμίνη D από την παρμεζάνα, 2 φορές περισσότερο σίδηρο από το blue cheese, και 3 φορές περισσότερο ασβέστιο από το brie; Η φέτα. Και θα υποχρέωνα και τους υπαλλήλους του υπουργείου να φοράνε τέτοια μπλουζάκια.

-Τις γραβιέρες, δηλαδή, να τις ξεχάσουμε;
Οχι βέβαια. Εχει πολύ μεγάλης αξίας πρωτεΐνη και σε ποσότητα και πολύ υψηλό επίπεδο ασβεστίου. Αλλά με μέτρο. Δηλαδή 50 γραμμάρια φτάνουν τη μέρα αν δεν τρως φέτα. Αν τρως φέτα, τότε μέρα παρά μέρα.

-Ξηροί καρποί: Τι προτείνετε και, κυρίως, σε ποια ποσότητα;
Καρύδια, το νούμερο 1 και μετά αμύγδαλα από το Συκούριο.

-Από ψάρια, τι λέτε; Ποια προτείνετε και με ποιο τρόπο μαγειρεμένα;
Σαρδέλα πρώτα, και μετά όλα τα πελαγίσια, ανάλογα με το βαλάντιο. Είναι όλα πολύ καλά και χωρίς ρύπανση γιατί δεν έχουμε βιομηχανική ρύπανση στην Ελλάδα.

-Τα ζυμαρικά ωφελούν κάπου ή είναι αδιάφορα-ουδέτερα;
Στους αθλητές ναι, είναι καλά. Για τους άλλους όχι. Κάποτε που πεινούσαμε, ναι. Τώρα όχι. Μια φορά όποτε τύχει…

-Τη διαλειμματική νηστεία, που την έχετε ως τοπ επιλογή, να την ακολουθήσει κάποιος για να χάσει κιλά ή για λόγους υγείας;
Πρώτα για να αλλάξει μοτίβο μεταβολισμού και για δεύτερο λόγο για χάσιμο βάρους.

-Το 12ωρο είναι το ιδανικό να μένει κάποιος χωρίς να τρώει απολύτως τίποτα; Και συγκεκριμένο 12ώρο ή όποιο τον βολεύει;
12-14 ώρες νηστείας, όποτε αρέσει στον καθένα.

-Κι από υγρά, επιτρέπεται τα πάντα σε αυτό το νεκρό 12ωρο;
Νερό και τσάι ή καφέ χωρίς ζάχαρη.

-Πάτε κόντρα στους διατροφολόγους, όμως, μ’ αυτή τη νηστεία…
Εντάξει, χαλαρά. Η επιστήμη προχωράει και δεν κοιτά δουλειές και επαγγέλματα. Δεν πάω κόντρα. Πάμε παράλληλα.

-Ζάχαρη και αλάτι εντελώς κομμένα;

Εννοείται. Οσο πιο λίγο γίνεται. Τα κύτταρα έχουν δικό τους αλάτι.

-Παρεμπιπτόντως, στέβια και ζαχαρίνη επιτρέπονται ή να τ’ αποφεύγουμε κι αυτά;
Είναι ασφαλή εντελώς.

-Γιατί κόκκινο κρασί και όχι λευκό;
Κρασί ό,τι γουστάρουμε γιατί το κρασί είναι κουλτούρα. Αλλωστε οι πολυφαινόλες κάνουν καλό που είναι πιο πολλές στο κόκκινο κρασί, αλλά ένα ρόδι τη μέρα μάς λύνει το πρόβλημα και έτσι άσπρο ή λευκό είναι θέμα γούστου.

-Αλκοόλ μπορεί κάποιος να πίνει καθημερινά, έστω και σε μικρή ποσότητα;
Ναι, κάθε μέρα 1-2 ποτήρια κρασί.

-Ουίσκι, βότκα, τεκίλα, όχι;
Από λίγο. Δηλαδή 1-2 ποτά τη βδομάδα. Ενα δάχτυλο όμως.

-Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό;
Σπανακόρυζο. Θυμίζει τα Προσφυγικά που μεγάλωσα.

-Και ποιο είναι το πιο λαχταριστό για σας αλλά συνάμα και απαγορευμένο;
Λουκουμάδες από του Ζήκου στην Αγίου Νικολάου. Αλλά δυστυχώς, εδώ και χρόνια δεν υπάρχει…

-Αν ήταν στο χέρι σας να ιδρύσετε μια καινούργια Πανεπιστημιακή Σχολή στην Πάτρα, ποια θα ήταν;
Επιστήμη του καταναλωτή. Θα έδενα τουρισμό, αγροδιατροφή και παράδοση.

-Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται… Μου λέτε και δυο λόγια παραπάνω για το πώς θα φανταζόσασταν μια τέτοια Σχολή;
Πρόκειται για ένα πολύ σύγχρονο αντικείμενο οι απόφοιτοι του οποίου θα πρέπει να έχουν γνώσεις οικονομικών, μάρκετιγκ, διαφήμισης, μέσων επικοινωνίας, τροφίμων και ιδιοτήτων τους, μεθόδων επεξεργασίας τροφίμων, νομοθεσίας τροφίμων, κλπ. Η εξυπνάδα των θεσμών είναι αυτό ακριβώς. Να συνειδητοποιήσει την σύγχρονη αξία τους και να τα αναδείξει ως πλούτο του μέλλοντος για τη χώρα, εμπλέκοντας γεωπόνους, χημικούς, μηχανικούς, διαιτολόγους, ιστορικούς, σεφ. Κάπως έτσι θα δημιουργηθεί ένα υγιές και παραγωγικό αφήγημα που χρειαζόμαστε για να περάσουμε την διατροφή μας στην κοινωνία της γνώσης. Ενα από καλύτερα τυριά στον κόσμο, η μυζήθρα Σαμοθράκης, το γαλοτύρι Ιωαννίνων, το αναβατό Γρεβενών, τα εξαιρετικής ποιότητας σιτηρά και ψυχανθή της περιοχής των Φαρσάλων, θα αποκτήσουν αξία και για τους ντόπιους και για την χώρα μας. Οι ελληνικοί τόποι εδώ και δεκαετίες έχουν ανάγκη από μια εντελώς νέα ανασκαφή.
Την γαστρονομική-διατροφική ανασκαφή.

-Συμφωνείτε με τις συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει για Κτηνοτροφική Σχολή στα Καλάβρυτα και Σχολή Οίνου και Αμπέλου στο Αίγιο;
Δεν διαφωνώ αλλά δεν έχω δει τη μελέτη. Αν είναι σοβαρή ναι, αν είναι «ξεπέτα», όχι.

– Στον Πύργο ποια Σχολή θα ιδρύατε εσείς;
Μόνο Θερμοκηπειακών καλλιεργειών και θα έκανα την περιοχή περιοχή αριστείας στα κηπευτικά.

-Και στο Αγρίνιο;
Μόνο Τυροκομική σχολή. Σε στυλ Μετσόβου πριν από 50 χρόνια.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News