Δύο χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου – Έξι απαντήσεις για την οικογένεια

Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος

Χύθηκε πολύ μελάνι για τη ζωή του Κωνσταντίνου, του τελευταίου βασιλιά των Ελλήνων, ο οποίος έφευγε τον Ιανουάριο του 2023 από τη ζωή στο νοσοκομείο «Υγεία» της Αθήνας, ταλαιπωρημένος από προβλήματα υγείας.

Οι οπαδοί του θεσμού τον χαρακτηρίζουν ως «τον μεγάλο αδικημένο της Ιστορίας», ενώ οι «απέναντι», του καταλογίζουν ευθύνες για την έλευση της δικτατορίας του 1967. Ο Κωνσταντίνος, πάντως, πέτυχε αυτό που ήθελε, έστω και στο τέλος της ζωής του. Μετά από πολλά χρόνια αντιπαραθέσεων, τόσο με τη Χούντα, όσο και με κάποιες ελλαδικές κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, έκλεισε τα μάτια του στον τόπο που γεννήθηκε και «κοιμάται», πλέον, στους τάφους των προγόνων του στο Τατόι.

Με μια πολυσυζητημένη απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο Κωνσταντίνος κηδεύτηκε ως απλός ιδιώτης και χωρίς τιμές αρχηγού κράτους στον ιερό Μητροπολιτικό ναό Αθηνών, παρουσία εκπροσώπων από αυτοκρατορικούς και βασιλικούς οίκους από πολλές χώρες του κόσμου, όπως οι βασιλείς της Ισπανίας, της Δανίας, της Σουηδίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου κ.λπ. Κι επειδή ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης στην ιστιοπλοΐα το 1960 στη Ρώμη, με απόφαση της Ελληνικής και της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής οι σημαίες στο Παναθηναϊκό Στάδιο και στα γραφεία των Επιτροπών αυτών κυμάτιζαν μεσίστιες μέχρι και την κηδεία του, ενώ το ίδιο συνέβη και στα βασιλικά ανάκτορα της Κοπεγχάγης με απόφαση της κουνιάδας του, βασίλισσας Μαργαρίτας Β΄.

Την ημέρα της κηδείας, στις 16 Ιανουαρίου, χιλιάδες πολίτες προσκύνησαν τη σορό του Κωνσταντίνου στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Ελευθερίου στην πλατεία Μητροπόλεως (ανάμεσά τους και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς), με το φέρετρο να είναι καλυμμένο με την ελληνική σημαία. Η κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε από τον αντιπρόεδρό της Παναγιώτη Πικραμμένο και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ενώ παρευρέθηκαν και οι Μάκης Βορίδης, Αδωνις Γεωργιάδης και Νότης Μηταράκης.

Να σημειωθεί ότι η εφημερίδα «Πελοπόννησος» είχε δημοσιεύσει σε πανελλήνια αποκλειστικότητα στις 12 Ιανουαρίου μια δήλωση του πρωτότοκου γιου του Κωνσταντίνου, Παύλου, ο οποίος μίλησε για τη μεγάλη αγάπη που είχε ο πατέρας του για την Ελλάδα. Δύο χρόνια μετά, τα παιδιά του Κωνσταντίνου έχουν αποκτήσει και πάλι την ελληνική ιθαγένεια, επιλέγοντας το επώνυμο «Ντε Γκρες» και μπορούμε να ακούσουμε καλύτερα και την άλλη πλευρά της Ιστορίας, σε μια συγκυρία όπου η εθνική ενότητα είναι βασικό ζητούμενο.

Ανάμεσα σε εκείνους που παρέστησαν στην κηδεία του Κωνσταντίνου ήταν ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κι Αιγιάλειας κ. Ιερώνυμος, συνοδεύοντας ως μέλος της Ιεράς Συνόδου τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο που χοροστάτησε στην ακολουθία, ο Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης, ηγούμενος της ιερής μονής Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σάρωφ στο Τρίκορφο Φωκίδας και ο αχαιός πρώην υπουργός Νίκος Νικολόπουλος. Ιδού τι συγκρατήσαμε από όσα σχολίασαν τότε:

Μητροπολίτης Ιερώνυμος: «Μου έκανε τεράστια εντύπωση η ευλάβεια που έδειξαν τα μέλη της οικογένειας κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας. Μιλούσαν με σεβασμό και συγκίνηση και γονάτισαν μπροστά στον νεκρό».

Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης: «Η Εκκλησία έσωσε την τιμή της Ελλάδας στην κηδεία του Κωνσταντίνου, κάνοντας αυτό που επέβαλλε η περίσταση, κάτι το οποίο μετά λύπης μας δεν έπραξαν οι κυβερνώντες».

Νίκος Νικολόπουλος: «Βιώσαμε πρωτόγνωρα όμορφες και συγκινητικές εικόνες. Τα παιδιά του Κωνσταντίνου είναι λεβεντόπαιδα».

ΕΞΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Γιατί επελέγη το επώνυμο Ντε Γκρες;

Είναι ένας συμβιβασμός, χωρίς, όμως, να είναι συμβιβασμός. «Της Ελλάδος» λέγονταν, «της Ελλάδος» λέγονται, με τη γαλλική γλώσσα να λειτουργεί ως «κυματοθραύστης» ή «αλεξικέραυνο». Θυμίζουμε ότι όταν ο Γεώργιος Α΄ ίδρυσε το 1863 τη δική του δυναστεία χρησιμοποίησε ως επώνυμο «των Ελλήνων», περιλαμβάνοντας με αυτόν τον τρόπο και όλους τους αλύτρωτους τότε Ελληνες.

Γιατί δεν δέχθηκε το εν λόγω επώνυμο η Αννα-Μαρία;

Αν και από αβρότητα προς μια κυρία που δεν έχει ταλαιπωρήσει ποτέ αρνητικά την κοινή γνώμη το ερώτημα μοιάζει κάπως αδιάκριτο, εντούτοις είναι εύλογο και η απάντηση είναι πολύ απλή: Η Αννα-Μαρία κράτησε το όνομα που είχε πάντα και αυτό το έκανε για να τιμήσει και τη μνήμη του αποθανόντος συζύγου της.

Γιατί δεν πήραν το επώνυμο «Γλίξμπουργκ»;

Γιατί ποτέ δεν ήταν το επώνυμό τους! Οπως αναφέρει και ο (δημοκρατικός) συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, «τους το κόλλησαν σκόπιμα κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου για να τους ταυτίσουν με τους Γερμανούς που ήταν οι κακοί της Ιστορίας». Οπότε η χρήση του τοπωνυμίου «Γλίξμπουργκ» υποδηλώνει άλλα πράγματα, αλλά όχι την πραγματικότητα.

Πώς θα προσφωνήσει κάποιος ένα μέλος της οικογένειας όταν το συναντήσει;

Αρκεί με το μικρό του όνομα, αν δεν σας βγαίνει φυσικά το «Υψηλότατε». Στα μέλη της οικογένειας αρέσει ο ενικός, όπως άρεσε και στον ιδρυτή της δυναστείας Γεώργιο Α΄, καθώς το θεωρούσε πιο αρχαιοελληνικό. Και προσέξτε και κάτι ακόμη: Ο Παύλος δεν χρησιμοποιεί στις διεθνείς σχέσεις το «Paul», αλλά το ελληνογενές «Pavlos».

Τελικά θα κάνουν κόμμα;

Οταν ζούσε ο Κωνσταντίνος, κάθε φορά που κάποιος του έλεγε ότι τα παιδιά του πρέπει να κατέβουν στην πολιτική, εκείνος το ξέκοβε αμέσως με δυο φράσεις: «Τον κακό τους τον καιρό!». Και «δεν έχετε ήδη πολλούς πολιτικούς; Θέλετε κι άλλους;».

Θα είναι ο Παύλος και τα αδέρφια του παρόντες στις πολιτικές εξελίξεις;

Πάντα ήταν, τώρα όμως θα είναι ακόμη περισσότερο, καθώς θα ζουν στην Ελλάδα, θα ψηφίζουν στις εκλογές, ενώ τα νεότερα μέλη της οικογένειας θα υπηρετήσουν και στο στράτευμα. Κι όπου μπορούν άπαντες, θα βοηθούν τα συμφέροντα της χώρας μας, με κάποια παρέμβαση στα ξένα φόρα, με ένα τηλεφώνημα σε κάποιον γαλαζοαίματο συγγενή, με μια φιλανθρωπική δράση.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News