Εγκλήματα και σπέκουλα, πνεύμα και ηθική
Το κύριο άρθρο της «Π»
ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΑΙ η ακραία, ανούσια και προσχηματική πολιτικοποίηση των πάντων στη χώρα. Συνηθίζεται και η «παραταξικοποίηση», ένα φόρτωμα των κακώς κειμένων από τη μια παράταξη στην άλλη, και όποιος τσιμπήσει.
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ όμως ορισμένων κύκλων, προσκείμενων στην αξιωματική αντιπολίτευση, παρα-επικοινωνιακών μηχανισμών που επιπολαίως υιοθετούνται και από στελέχη του προσκηνίου, να συνδεθεί η κυβερνητική παράταξη με ειδεχθή σεξουαλικά αδικήματα, είναι ειδεχθής, ανήθικη και απολύτως ακαλαίσθητη η ίδια.
ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των πολιτών, ανεξάρτητα από ιδεολογία και κομματική ένταξη, και αποκτά χυδαία χαρακτηριστικά, καθώς μάλλον χρησιμοποιεί κυνικά τραγωδίες και αδικήματα με πολύ ευαίσθητα χαρακτηριστικά ως εργαλεία στυγνής προπαγάνδας, παρά ξεχειλίζει από συναίσθηση για τα περιστατικά και τους ακούσιους πρωταγωνιστές τους.
ΥΠΑΡΧΕΙ μια μερίδα του μαζικού κοινού που είναι ευεπίφορη σε δαιμονοποιήσεις και κούφια διεκδίκηση αποκλειστικότητας σε παραταξιακά «ηθικά πλεονεκτήματα», όπως στο ποδόσφαιρο, η ομάδα μας αποθεώνεται και ο παραδοσιακός αντίπαλος αντιμετωπίζεται ως φαύλος και καταγέλαστος.
ΚΑΘΕΝΑΣ επιλέγει ποιο κομμάτι του λαού θέλει να εκπροσωπεί, όπως βέβαια επιλέγει και το ηθικό, θυμικό, αισθητικό μήκος κύματος στο οποίο θα λειτουργεί.
Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ Ανανεωτική Αριστερά έδινε πάντα προτεραιότητα σε ζητήματα αισθητικής, ήθους, αξιοπρέπειας, εντιμότητας και ειλικρίνειας. Κατά πολλούς, μάλιστα, αυτό ήταν το πρόβλημά της.
ΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ της φαίνεται ότι διχάζονται ανάμεσα σε δυο δρόμους. Συνηθισμένο αυτό στα κόμματα εξουσίας.
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ γίνεται ταμείο και η ιστορία αποφαίνεται για τον ρόλο και τη διαδρομή καθενός, από όπου και προκύπτει ποιος δικαιούται να νιώθει περήφανος για όσα προσπάθησε και για τον τρόπο που πολιτεύθηκε. Ως πολιτικός αλλά και ως πολίτης.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
