Εκθεση: 300 φωτογραφίες από τις πρόβες του Θεάτρου Τέχνης, κοστούμια και σκηνικά παρουσιάζονται στην Πάτρα
Ένα συναρπαστικό “ταξίδι” με είσοδο δωρεάν – Στιγμές που ο Κώστας Καζάκος βαφόταν στα καμαρίνια του… Ηθοποιοί με μακό μπλουζάκια και σορτς να προβάρουν Αγαμέμνονα και σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν, στις τελευταίες τους παραστάσεις στην Επίδαυρο.
Mια έκθεση που μας μεταφέρει στον ιδιωτικό κόσμο του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Τη δυνατότητα να δούμε τι γινόταν στις πρόβες και συναντήσεις των ανθρώπων που για 14 συνεχή καλοκαίρια εργάστηκαν και παρουσίασαν εκπληκτικές παραγωγές στην Επίδαυρο, θα έχουμε από την Τετάρτη 3 Νοεμβρίου στα Παλαιά Σφαγεία της Πάτρας!
Στιγμές που ο Κώστας Καζάκος βαφόταν στα καμαρίνια του, που η Ρένα Πιττακή ή ο Γιώργος Λαζάνης διάβαζαν τα λόγια τους. Ηθοποιοί με μακό μπλουζάκια και σορτς να προβάρουν Αγαμέμνονα και σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν, να συζητούν με τους ηθοποιούς. Οι μαθητές του τότε που έγιναν σημερινοί πρωταγωνιστές και θιασάρχες αλλά και μέρος των εκπληκτικών σκηνικών και κουστουμιών της «Μήδειας» του Νίκου Αλεξίου.
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης Κωστής Καπελώνης παρουσιάζει την έκθεση «Εμψυχες εικόνες μιας προσωπικής εξιστόρησης» στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο των Σφαγείων. Ο κ. Καπελώνης βρέθηκε στην Πάτρα για να στήσει την έκθεση που φιλοξενεί 300 φωτογραφίες, κοστούμια και μέρος των παραστάσεων των «καλών χρόνων» του Θεάτρου Τέχνης. Ηταν άλλωστε την περίοδο 1985-1998 που το «Κάρολος Κουν» είχε δύο και τρεις παραστάσεις τη σεζόν και είχε αναγνωριστεί παγκοσμίως.
Κώστας Καπελώνης
Οπως λέει ο Κώστας Καπελώνης στην «ΠτΔ», το φωτογραφικό υλικό αποτελεί μέρος του λευκώματος με φωτογραφίες του, που κατάφερε να αποτυπώσει (17 παραστάσεις με περισσότερα από 3.000 κλικ) με τρομερή ευαισθησία στην ατμόσφαιρα που υπήρχε. Αυτό επιτεύχθηκε επειδή αποτελούσε μέρος του θεάτρου είτε στο τεχνικό κομμάτι (φωτισμοί, Β. σκηνοθέτη κ.ό.κ) είτε ως ηθοποιός. Οι άνθρωποι τον εμπιστεύτηκαν και αυτός κατάφερε να τους «πιάσει» σε στιγμές που συντελούν ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία του Θεάτρου Τέχνης.
–Εχουμε κάνει μία επιλογή 300 φωτογραφίες από αυτό το βιβλίο με κριτήριο την ιστορικότητα και το φωτογραφικό ενδιαφέρον. Πρόσωπα που έχουν ενδιαφέρον ακόμα και σε στιγμές πρόβας που δεν φορούν το κουστούμι του ρόλου τους. Υπάρχει και μια ενότητα «βλέμματα» προς τον φακό, όπου φωτογραφίζω τους ηθοποιούς τη στιγμή που κοιτούν τον φακό και τον αντιμετωπίζουν με διάφορους τρόπους. Εγώ δεν ήμουν σαν φωτογράφος εκεί αλλά ως ένας από τους συμμετέχοντες στην παράσταση. Είχαν μία άλλη σχέση μαζί μου, όχι όπως αυτή που έχουμε συνηθίσει να έχουμε με έναν φωτογράφο. Δεν στήνονται και συμπεριφέρονται αυθόρμητα στον φακό σε μια ποικιλία αντιμετώπισης.
– Μου άρεσε να φωτογραφίζω πολύ πριν από αυτή τη συλλογή. Η πιο «σοβαρή» φωτογραφική μου περίοδος, ήταν όταν απέκτησα φωτογραφική μηχανή που είχε τη δυνατότητα να αλλάζει φακούς. Μπορούσα δηλαδή να τραβήξω από μακριά, κοντινές λήψεις. Στη συνέχεια που ξεκίνησα να βγάζω φωτογραφίες θεάτρου, άρχισα να σκέφτομαι και πιο σοβαρά τον φωτογραφικό μου εξοπλισμό. Ασχολήθηκα με τη φωτογραφία γιατί στο θέατρο ένα από τα αντικείμενα της απασχόλησής μου ήταν ο φωτισμός που ουσιαστικά πρόκειται για τη λειτουργία χρήσης του φωτός.
– Σε αυτές τις χρονιές της Επιδαύρου έχουμε και μία παράσταση της «Μήδειας» που έχει κάνει τη σκηνογραφία και τα κουστούμια ο Νίκος Αλεξίου, και εκεί υπάρχει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον. Μπορούμε να δούμε στην έκθεση τα υλικά μιας παράστασης, μακέτες σκηνικών και κοστούμια. Εχουμε ουσιαστικά μια πιο ειδική εικόνα σε μία από τις παραστάσεις πέρα από τις φωτογραφίες.
Νίκος Αλεξίου
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
