Εν οίδα, ουδέν είδα
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντής Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Tο έβλεπαν, λέει, αλλά δεν μας το έλεγαν για να μη μας ταράξουν. Στην ηλικία μας δεν είναι να τα παίρνουμε έτσι απότομα, πετριές, σεισμούς και καταποντισμούς. Οι δημοσκόποι, λέμε. Είχαν εντοπίσει, δηλώνουν εκ των υστέρων, το εύρος της διαφοράς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το κράτησαν για τον εαυτό τους, γιατί θα άκουγαν τα σχολιανά τους. Λες και δεν τα ακούν, έτσι κι αλλιώς. Εν τοιαύτη περιπτώσει, λες εσύ με τη σειρά, σου, τι να τις κάνουμε τις δημοσκοπήσεις αν πρόκειται είτε να αστοχούν, είτε να κρύβουν τα ευρήματα για να μην σείουν τη φτέρη με τους πίνακές τους;
Εμείς, πάλι, δεν το βλέπαμε. Ακόμα και όταν βγήκε το έξιτ πολ και έδειχνε ενδεχόμενο εύρος διαφοράς δέκα μονάδων, μας φάνηκε τραβηγμένο και βιαστικό. Κάτσε να ενσωματωθούν- τη μάθαμε τη λέξη- και οι νέοι που ψηφίζουν μετά το γιόμα, και θα μετριαστούν οι διαφορές. Στο μεταξύ οι νέοι είχανε γεράσει κι εμείς χαμπάρι. Είχαμε στο στούντιο έναν πολιτευτή της ΝΔ, που μας σφύριξε εκτιμώμενη διαφορά είκοσι μονάδων, δικτυωμένος με κομματικές πηγές, αλλά κάναμε πως δεν το ‘δαμε. Αυτό έλλειπε να μεταδώσουμε τέτοιες πληροφορίες, να μας κάνουν διαδήλωση έξω από το στούντιο. Αργότερα διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε κανείς να κάνει διαδήλωση. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε στην Αγίου Ανδρέου να πέφτουν τα νούμερα σαν το χαλάζι, ενώ γύρω έβρεχε. Ελα στη θέση τους. Και στη θέση εκείνων που εκτός από ΣΥΡΙΖΑ ήταν και Ολυμπιακοί. Ολυμπιακοί θα είναι ακόμα. ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι;
Οι αναλυτές εικάζουν ότι η κάλπη της Κυριακής είναι σύμπτωμα και καταλύτης
ανακατατάξεων. Φύγε εσύ, έλα εσύ, σειρά του ΠΑΣΟΚ να πάρει την πάνω θέση στην τραμπάλα. Διαπιστώσαμε μέρα Μαγιού του ’23 ότι ο Τσίπρας πάσχει από έλλειμμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας, και τα διακρίναμε όλα αυτά στο πρόσωπο του Ανδρουλάκη και της Μιλένας. Άλλος πάλι λέει, άσε να πάει Ιούνιος και θα δούμε αν ισχύει τραμπάλα, κούνια ή γύρω όλοι.
Κατάλαβες; Ξημέρωνε Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και δεν βλέπαμε την τύφλα μας σε σχέση με το γέννημα της κάλπης, και στο φινάλε της γιορτής, μπαίνοντας η περίοδος της Αγίας Ενισχυμένης, μεγάλη η χάρη της, όλοι ξέραμε όχι απλώς τι συνέβη, αλλά και γιατί συνέβη. Φούντωσαν τα πληκτρολόγια και τα μικρόφωνα. Ο ένας βρήκε πέντε λόγους, ο άλλος έντεκα, ο παρ’ άλλος μετράει λόγους ακόμα. Αλλά εμάς μας τριβελίζει το αδιόρατο των προθέσεων του κοινού.
Μήπως το λάθος του δημοσκόπου είναι ότι ψάχνει να βρει την ψήφο, ενώ θα ήταν προτιμότερο πρώτα να βρει τη σκέψη. Μην ψάχνεις γιατρέ μου τον σφυγμό. Τον εγκέφαλο βρες. Ψηφίζει ΟΧΙ, βγαίνει χορεύει, του βγαίνει ΝΑΙ και ανακουφίζεται, ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, εξαϋλώνει ΠΑΣΟΚ, γδέρνει ΝΔ και καταπίνει τους αρχηγούς
της, ψηφίζει φασίστες και ναζί, στέλνει στη Βουλή κωμικούς, δραματικούς, γραφικούς, σοφούς, παλιούς, νέους, κλόουν και σφίχτες, καθηγητές Πανεπιστημίου και αλληλογράφους του Ιησού, και μετά ανατινάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, καθαγιάζει ΝΔ, ανασταίνει ΠΑΣΟΚ κατά τας γραφάς, όλοι συμπολίτες μας, κι αυτοί, κι εκείνοι, κάστρα αλώνονται και φρούρια της άμμου σαρώνονται από αέρηδες και κύματα εαρινά. Τι έβλεπες από όλα αυτά;
Τίποτα, γιατρέ μου, το ομολογώ, για βγάλε εκείνα τα λαγουδάκια που σου λένε την όραση και τα μικρά τα ψηφία που μετράνε τους καημούς και τους αστιγματισμούς. Πάμε πάλι από το Αααα. Ακολουθεί το Πι, πι, το παπί. Εντάξει. Παίρνουμε τα καινούργια γυαλιά και βγαίνουμε χαρούμενοι στην παιδική χαρά και πάλι.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
