Ένας ηγέτης larger than life

Ο Διονύσης Γράψας είναι ιστορικός.

Πολλοί είναι αυτοί, που ακόμα και σήμερα, 28 ολόκληρα χρόνια μετά, θυμούνται και νοσταλγούν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και δεν έχουν άδικο άλλωστε.

Η σκιά του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και της εν Ελλάδι Κεντροαριστεράς είναι πολύ βαριά και κάθε εξέλιξη στον πολιτικό του χώρο, αυτονόητα συγκρίνεται με αυτόν. Ο Ανδρέας, για πολλούς, είτε τον έζησαν, είτε όχι, παραμένει το μέτρο. Κι όσο η παράταξή του προσπαθεί να ξαναβρεί τον δόμο της και να ορθοποδήσει μέσα σε σύνθετο περιβάλλον, ουκ ολίγοι θα νοσταλγούν τον Ανδρέα και τις μαεστρικές επιλογές του σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Ανδρέας υπήρξε αυτό που λένε οι Αμερικανοί, μια larger than life πολιτική φιγούρα. Διαπρεπής οικονομολόγος παγκόσμιου βεληνεκούς και πολιτικός «αντάρτης», με αντιφατικά χαρακτηριστικά. Το απόλυτο πατερναλιστικό πρότυπο για «μη προνομιούχους» και «μεγάλο αίνιγμα» για διεθνείς παρατηρητές.

Η ευρεία γκάμα αξιολογήσεων, που τον συνόδευε, του έδινε τη δυνατότητα να απευθύνεται σε διευρυμένα ακροατήρια, εμπνέοντας άξιους ανθρώπους να προσφέρουν στην δημόσια διοίκηση και την πατρίδα. Εν άγνοια του, πολλές φορές, παρείχε στη μετριοκρατία τη δυνατότητα «να κάνει καριέρα» ακόμα και σήμερα, επικαλούμενη το όνομά του.

Αναμφίβολα υπήρξε λαϊκός ηγέτης και εθνικό σύμβολο. Με τις πρωθυπουργίες του να αποτελούν τα τελευταία απτά παραδείγματα κοινωνικής κινητικότητας και πατριωτικής αντίληψης.

28 χρόνια μετά τον θάνατο του, λείπει από την παράταξή του, που ψάχνει απεγνωσμένα κάποιον σαν εκείνον -ενώ ενδόμυχα ψάχνει εκείνον και μόνο- για να κάνει την απαραίτητη πολιτική επανεκκίνησή της.