Γολγοθάς φροντιστών ατόμων με άνοια, συγκλονιστικές μαρτυρίες

Η ημερίδα που διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη ο μοναδικός φορέας που λειτουργεί στην περιοχή μας και από το 2009 φροντίζει τα άτομα τρίτης ηλικίας, τους ασθενείς με άνοια και νόσο Αλτσχάιμερ και τις οικογένειές τους, το Κοινωφελές Σωματείο Αρωγής και Φροντίδας Ηλικιωμένων και ΑμεΑ-«Φροντίζω» πέτυχε να φέρει στο προσκήνιο τον Γολγοθά των οικογενειών και των φροντιστών των ατόμων που πάσχουν από άνοια.

Η πρωτοφανής και μαζική συμμετοχή συμπολιτών στη συγκεκριμένη εκδήλωση, η οποία φιλοξενήθηκε στην αίθουσα του ξενοδοχείου «My Way», έδειξε την ανάγκη που υπάρχει για ενημέρωση αλλά και βοήθεια.

Αποψη από την κατάμεστη αίθουσα

Συγκλονιστικές ήταν οι καταθέσεις ψυχής δύο φροντιστριών που ανέδειξαν την έλλειψη κρατικής φροντίδας και μέριμνας για τα άτομα αυτά αλλά και στήριξης των οικογενειών.

Η Καλλιόπη Κανελλοπούλου φροντίστρια του συζύγου της, που πάσχει από άνοια, περιέγραψε: «Ο σύζυγός μου υπήρξε πολύ έξυπνος και δραστήριος άνθρωπος, ο οποίος αφού βγήκε σε σύνταξη άρχισε να εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα άνοιας τα οποία με την πάροδο του χρόνου γίνονταν πιο έντονα και εμφανή ακόμα και σε άτομα εκτός του στενού οικογενειακού μας κύκλου».

Απαντώντας στο ερώτημα πώς είναι να ζεις με ένα άτομο με άνοια σημείωσε:« Για μένα προσωπικά ήταν και είναι δύσκολο συναισθηματικά και πρακτικά. Δεν χάνεις μόνον τον σύντροφό σου, έτσι όπως τον ήξερες μέχρι τώρα, αλλά αναλαμβάνεις και πολλούς άλλους ρόλους που δεν τους είχες πριν. Τώρα πρέπει να παίρνω μόνη μου όλες τις αποφάσεις για τη ζωή μας, να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μας και να εξασφαλίζω μόνη ότι και οι δύο θα παραμείνουμε ασφαλείς και υγιείς… Οσο περνάει ο καιρός και χειροτερεύει η αρρώστια τόσο προκύπτει το ζήτημα ότι δεν μπορεί να μένει μόνος. Αυτό όμως σημαίνει ή ότι εγώ δεν θα μπορώ να έχω δραστηριότητες εκτός σπιτιού ή ότι θα πρέπει να πληρώνω κάποιον να μένει μαζί του. Από τη μία χάνω τον προσωπικό μου χώρο και χρόνο και από την άλλη χρειάζομαι περισσότερα χρήματα που δεν διαθέτω».

Παράλληλα η κ. Κανελλοπούλου έθεσε και το θέμα της άγνοιας σε σχέση με τη διαχείριση ενός ατόμου με άνοια. «Πόση υπομονή πρέπει να έχει ένα άτομο για να απαντάει στην ίδια ερώτηση που επαναλαμβάνεται ή να εξηγεί το ίδιο γεγονός ξανά και ξανά; Ο φροντιστής ζει συνεχώς σε μία ανασφάλεια για το αν έχει κάνει το καλύτερο και σε μία αβεβαιότητα και άγχος για το μέλλον».

Η κ. Κανελλοπούλου τόνισε ότι βρήκε καταφύγιο στο «Φροντίζω» στο Κέντρο Ημέρας του οποίου ο σύζυγός της βρήκε μία απασχόληση και η ίδια βρήκε υποστήριξη μέσω του προγράμματος εκπαίδευσης των φροντιστών. Βρήκα ένα σύμμαχο, έχω στήριξη, φροντίδα και καθοδήγηση» ανέφερε ευχαριστώντας όλους τους ανθρώπου του «Φροντίζω».

Μαρία Φρούντα, Πέπη Μαστρογιαννοπούλου, Καλλιόπη Κανελλοπούλου, Ιωάννα Τσελπή και η γράφουσα (συντονίστρια εκδήλωσης)

Η Πέπη Μαστρογιαννοπούλου είναι φροντίστρια της μητέρας της (75 ετών) και του θείου της (αδελφού της μητέρας της 69 ετών). «Είναι δύο άτομα με άνοια με διαφορετικές συμπεριφορές. Η μητέρα μου έχει αδράνεια και απάθεια για τα πάντα και ο θείος μας που ήταν ένας υπερδραστήριος άνθρωπος έχει την επιθετική μορφή της άνοιας. Αυτό που είναι δύσκολο για εμάς είναι ότι δεν γνωρίζουμε πώς να τους μεταχειριστούμε. Μέχρι πριν από ένα χρόνο είχα αρκετές εντάσεις με τη μητέρα μου, διότι πίστευα ότι δεν ήθελε να με καταλάβει. Πήγαμε στους γιατρούς αλλά η διάγνωση που μας δόθηκε ήταν κατάθλιψη. Εκεί βασίστηκε η θεραπεία της. Μάλιστα βρέθηκε απέναντί μου όλο το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, καθώς απέδιδε το πρόβλημα σε μένα από τη στιγμή που οι γιατροί δεν είχαν εντοπίσει άνοια».

Καταλήγοντας ανέφερε: «Η αγάπη που δίνει το ”Φροντίζω” είναι πολύ σημαντική τους εκπαιδεύουν και τους κάνουν να χαμογελούν. Παράλληλα εκπαιδεύουν και εμάς για το πώς πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε και να αποφεύγουμε τις εντάσεις. Δυστυχώς κρατική μέριμνα και στήριξη δεν έχουμε».

Ο καθηγητής Ψυχιατρικής  – διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του ΠΓΝΠ Παναγιώτης Αλεξόπουλος, κάνει πολύ σημαντικές τοποθετήσεις: «Το 45% του κινδύνου είναι στο χέρι μας. Δεν είναι τα γονίδια. Αν λαμβάναμε κάποια μέτρα πρόληψης θα είχαμε λιγότερους ανθρώπους με άνοια» και απαρίθμησε μία σειρά από παράγοντες κινδύνου.

«Είναι σημαντικό να φροντίσουμε το μορφωτικό μας επίπεδο, την όρασή μας και την ακοή μας. Αν εγκαίρως κατανοήσω ότι κάτι δεν πάει καλά με την ακοή μου μην το κουκουλώσω, πηγαίνω στον ειδικό και φροντίζω να το διορθώσω. Θα είχαμε περίπου 7% λιγότερα περιστατικά εάν εγκαίρως πηγαίναμε σε ΩΡΛ. Εγκαιρη διαχείριση καρδιαγγειακών ζητημάτων, υπέρτασης, καπνίσματος, διαβήτη, παχυσαρκίας. Θα είχαμε 5% λιγότερα περιστατικά εάν δεν είχαμε την κοινωνική απομόνωση. Οι νέοι άνθρωποι φεύγουν και οι ηλικιωμένοι δεν έχουν άνθρωπο να τους συνδράμει και να τους στηρίξει. Θα είχαμε 3-4% λιγότερα περιστατικά εάν ζούσαμε κοντά στο περιβάλλον και σε καθαρό αέρα. Καθοριστική είναι η κοινωνική ενεργοποίηση. Που σημαίνει δεν κλείνομαι στο σπίτι. Η κατάθλιψη δεν είναι κάτι φυσιολογικό για το γήρας. Δραστηριοποιούμε συναντάω ανθρώπους, αναζητώ τη χαρά».

Η αντιπεριφερειάρχης Υγείας και πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών Αννα Μαστοράκου αναφέρθηκε σε δράσεις της περιφέρειας, που έχουν στόχο την ολιστική αντιμετώπιση των πασχόντων και τη στήριξη των φροντιστών τους. «Στο πλαίσιο αυτό θα διεκδικήσουμε ανάπτυξη δομών και προγραμμάτων».

Ο αν.απεριφερειάρχης Χαράλαμπος Μπονάνος πρότεινε την αξιοποίηση είτε του 409 είτε του Νοσημάτων Θώρακος για την ανάπτυξη δομής για άτομα με άνοια.

Στην εκδήλωση ήταν παρών ο τέως πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα Robert William Alexander Peck ο οποίος είναι και επίτιμος διευθυντής του The Hellenic Initiative Canada, οργανισμός ο οποίος στηρίζει τον τελευταίο χρόνο το πρόγραμμα «Κατ’ Οίκον Παρέμβασης στην Ανοια» του «Φροντίζω». Στη διάρκεια της σύντομης παρέμβασής του υπογράμμισε την αναγκαιότητα στήριξης αυτών των προγραμμάτων που δίνουν λύση στον ασθενή και την οικογένειά του.

Ο κοινωνικός λειτουργός-γενικός διευθυντής του «Φροντίζω» Δημήτρης Θεοδωρόπουλος ανακοίνωσε πως τα προγράμματα του Σωματείου στηρίζονται στη χρηματοδότηση κοινωφελών οργανισμών, οι οποίες το επόμενο χρονικό διάστημα ολοκληρώνονται. Επομένως είναι αβέβαιο το μέλλον των μοναδικών προγραμμάτων φροντίδας των ασθενών με άνοια στην Περιφέρειά μας.

Και αυτό συμβαίνει τη στιγμή που το 75% των περιστατικών όσων ζουν με άνοια παραμένουν αδιάγνωστα και οι ερευνητές προειδοποιούν ότι έως το 2050 ο αριθμός των ανθρώπων που θα ζουν με άνοια παγκοσμίως προβλέπεται να τριπλασιαστεί σε 153 εκατομμύρια.

Το θέμα της άνοιας προσέγγισαν μέσα από πολύ ουσιαστικές παρεμβάσεις τα μέλη της επιστημονικής ομάδας του «Φροντίζω»: Ελλη Μαρκάκη νευρολόγος, Ζωή Ασημακοπούλου ψυχολόγος, Βασιλική Γεωργούση ψυχολόγος, Μαρία Φρούντα ψυχολόγος-επιστημονικά υπεύθυνη Κοινωφελούς Σωματείου Φροντίζω και Ιωάννα Τσελεπή κοινωνική λειτουργός-συντονίστρια Προγραμμάτων.

Στην αρχή της εκδήλωσης η Βασιλική Ρόζου από τη φοιτητική ομάδα Patras Medicine IGEM του Πανεπιστημίου Πατρών παρουσίασε μία καινοτόμα θεραπεία του Αλτσχάιμερ με τη χρήση εξωσωμάτων.