Η έκθεση επιβεβαίωσε όσα γνωρίζαμε

Το κύριο άρθρο της «Π»

Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ έκθεση Τσιόδρα προκάλεσε μεγάλο πολιτικό θόρυβο, εξαιτίας της σπουδής κομμάτων και καλοθελητών για αντικυβερνητικά επιχειρήματα.

ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ η έκθεση επιβεβαιώνει το πρωταρχικό σκεπτικό επί του οποίου βασίστηκε η αμυντική υγειονομική πολιτική. Από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίστηκε ότι θα ήταν από δραματικό έως καταστροφικό να αφεθεί ο ιός ελεύθερος να διασπαρεί στην κοινότητα.

ΑΝ ΑΥΤΟ συνέβαινε, θα είχαμε πολιορκητικές καταστάσεις στα νοσοκομεία, και επαυξημένο αριθμό θανάτων, ίσως και σε εφιαλτικά επίπεδα.

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι η πολιτεία δεν είχε τα περιθώρια να πολλαπλασιάσει το ανθρώπινο δυναμικό των νοσοκομείων και τη χωρητικότητα κλινικών και ΜΕΘ, αποφασιστική και ζωτική γραμμή άμυνας ήταν ο περιορισμός της διασποράς, ο οποίος πράγματι επιτεύχθηκε με τα λοκ ντάουν και τα ατομικά μέτρα του πληθυσμού. Και στη συνέχεια επιδιώχθηκε η μεγιστοποίηση του ελέγχου, μέσω του εμβολίου.

ΟΜΩΣ σημαντικό μέρος του πληθυσμού απαρνήθηκε το εμβόλιο, ενώ σχεδόν στο σύνολό τους οι πολίτες χαλάρωσαν σε σχέση με την ατομική άμυνα, λόγω εύλογης κόπωσης, αδημονίας αλλά και βιαστικής προεξόφλησης ότι το εμβόλιο τελείωνε τους λογαριασμούς μας με τον κορονοϊό. Αυτό απέφερε περισσότερα κρούσματα και θανάτους από όσους θα μπορούσαμε να έχουμε.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ευθύνες πάντα υπάρχουν: Οποιος έχει το πάνω χέρι στη διαχείριση των καταστάσεων υποχρεωτικά λογοδοτεί για κάθε απόκλιση από το τέλειο, μικρή ή μεγάλη, ακόμα και αν οι συνθήκες είναι υπέρμετρα επαχθείς και πολύπλοκες.
ΑΛΛΑ καθένας μπορεί να καταλάβει κατά πόσο ήταν και είναι πράγματι εφικτό ένα καλύτερο αποτέλεσμα με δεδομένη την ασφυκτική φύση των περιστάσεων. Και εάν θα ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση εκείνος που θα άξιζε να εμπιστευθούμε μια τέτοια αποστολή.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ και πέρα, ας αναλογιστούμε εάν ο υπερβάλλων θόρυβος κλονίζει την πίστη του κοινού στην αμυντική πολιτική και υπονομεύει την προσπάθεια να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή συνεργασία και δεκτικότητα εκ μέρους των πολιτών.