Η επιστροφή: Μια επιτυχία και μια αποτυχία
Το κύριο άρθρο της «Π»
Η ΕΚΤΙΝΑΞΗ στην απήχηση που είχε η δημοψηφισματική διαδικασία στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, όπως και η εκλογή κομματικών οργάνων, είχε ασφαλώς ως κινησιουργούς παράγοντες την ηγεσία και τους υποψήφιους, όμως σαν πολιτικό μέγεθος τους ξεπερνάει όλους.
Η ΜΑΖΙΚΗ προσέλευση της Κυριακής, καθώς μάλιστα έρχεται σε ευθεία γραμμή των αλλεπάλληλων δημοσκοπήσεων και της προσδοκίας που δημιούργησε η εκλογή της του νέου αρχηγού το φθινόπωρο, μας επιτρέπει να μιλάμε για παγίωση ενός ρεύματος.
Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ του φαινομένου δεν προεξοφλείται ως χαλύβδινη, όπως ισχύει και σε όλα τα άλλα πολιτικά ρεύματα στην Ελλάδα και διεθνώς. Αλλά δεν παύει να αποτελεί την κατάθεση μιας εντολής για εναλλακτική πολιτική εκπροσώπηση μιας μεγάλης κοινωνικής μερίδας, που δεν θέλει ή δεν μπορεί να στραφεί προς την κεντροδεξιά και που δεν βλέπει κάτι ελκυστικό στην αριστερή πρόταση ΣΥΡΙΖΑ μετά και από την πανηγυρική κυβερνητική του θητεία, αλλά και τις ενδείξεις ότι είναι πολύ αυτάρεσκος και επιπόλαιος για να διδαχθεί από αυτήν.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ίσως αποτελέσει προθάλαμο για μια μετατόπιση του πολιτικού συστήματος σε ένα μοντέλο, που θα λειτουργεί με συνεννοήσεις και συμπράξεις. Ατυχώς, στη χώρα μας αυτές οι παρατηρήσεις ηχούν ως προβοκάτσια, ενώ σε άλλα πολιτικά συστήματα η πολυαξονική κυβερνητική εκδοχή είναι καθιερωμένη, φυσιολογική, αν όχι και αυτονόητη.
ΑΣ ΜΗΝ προτρέχουμε και ας αφήσουμε τις εξελίξεις να ρεύσουν. Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ χρεώνεται ως αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, καθώς προσπάθησαν να αντιγράψουν το στιλ ΠΑΣΟΚ σε ηγετικό και ρητορικό επίπεδο, αλλά το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να το πεισμώσουν και να το αναστήσουν.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
