Η κοινωνία με τις ορδές των ανασφάλιστων

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΕΦΘΑΣΑΝ τις τέσσερις οι αναβολές για την έναρξη της υγειονομικής κάλυψης των ανασφάλιστων πολιτών από το δημόσιο.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ προσφέρεται για δύο αναγνώσεις. Πρώτον, το υγεινονομικό σύστημα του δημοσίου δυσκολεύεται να οργανωθεί κατάλληλα, ώστε να σηκώσει το συγκεκριμένο βάρος, καθώς συμπιέζεται από δημοσιονομικούς περιορισμούς, αλλά και τις δεσμεύσεις που επέβαλε η πανδημία, μαζί με τις παρενέργειές της ως προς τη διάθεση υγειονομικούς και ιατρικού προσωπικού.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που «εμπλουτίζονται» από παρεπόμενες εκρηκτικές καταστάσεις που στραγγαλίζουν την απασχόληση και απονεκρώνουν διάφορους εργασιακούς και παραγωγικούς τομείς, εκδηλώνονται σε συνέχειες, σε βάθος χρόνου.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ και επαγγέλματα βρέθηκαν στον αέρα ή και στον γκρεμό σε μια πολύχρονη και για πολλούς ανίατη δοκιμασία. Μια από τις πτυχές του φαινομένου ήταν η αδυναμία χιλιάδων Ελλήνων να παραμείνουν ασφαλισμένοι. Μη βλέποντας τέτοια προοπτική, σήκωσαν τα χέρια ψηλά και παρέδωσαν τον εαυτό τους στα χέρια του ελληνικού κράτους.

ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ συνέχεια. Η κρίση δεν ανατάχθηκε για όλους. Η πανδημία έδωσε δεύτερο χτύπημα. Και τώρα υποδεχόμαστε το ενεργειακό κόστος και τις παρενέργειες του Ουκρανικού.

Η ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ είναι η μία πλευρά του πελώριου παγόβουνου. Υπάρχει ακόμα, η έλλειψη ασφαλιστικών πόρων για το δημόσιο, αλλά και η συνταξιοδοτική ξηρασία για χιλιάδες συμπολίτες, όπως βέβαια και το πρόβλημα που εξάγει στην κοινωνία, την αγορά, την οικογένεια αλλά και το πολιτικό σύστημα η εργασιακή αδράνεια ενός πολύ σημαντικού, και σε πολλές περιπτώσεις βιολογικά ενεργού τμήματος του πληθυσμού της χώρας.

ΜΑΣ περιμένουν δύσκολες μέρες και δύσκολα χρόνια. Αλλά βέβαια, η αντιπολίτευση και η συνδικαλιστική ηγεσία καλλιεργούν στην κοινωνία την πεποίθηση ότι όλα μπορούν να ιαθούν σαν να μην τρέχει τίποτα.