Ηράκλειο: Ταξίδι στην έδρα του Μινώταυρου

Σύμφωνα με τις έρευνες των αρχαιολόγων, τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στον χώρο του ανακτόρου της Κνωσού ανάγονται κάπου στο 3000 π.Χ.

Ηράκλειο: Ταξίδι στην έδρα του Μινώταυρου

Συνδεδεμένη με μύθους για τον Μινώταυρο, τον περιβόητο λαβύρινθο και έναν εκκεντρικό βασιλιά που έμοιαζε με Φαραώ, η Κνωσός είναι πέρα από κάθε αμφιβολία το σημαντικότερο απομεινάρι της μινωικής εποχής στην Κρήτη. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη από τα αρχαία χρόνια οι θρυλικοί μύθοι που αφορούσαν τον άλλοτε μυθικό βασιλιά Μίνωα και την παντοδύναμη Πολιτεία του κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα, χωρίς κανένας να μπορεί να αποδείξει για χιλιάδες χρόνια αν, τελικά, αυτοί οι θρύλοι ήταν αλήθεια ή ψέματα.
Αν και ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού, κάτω από τον καυτό ήλιο ή καλύτερα ο χώρος όπου βρισκόταν το πολυώροφο ανάκτορο της Κνωσού, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που φανταζόμαστε ότι ήταν κάποτε η Κνωσός, σίγουρα, μας δίνει μια σχετικά καλή εικόνα για τη μυθική αίγλη και τη δύναμη που είχε συσσωρεύσει αυτός ο χώρος χιλιάδες χρόνια πριν.
Σύμφωνα με τις έρευνες των αρχαιολόγων, τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στον χώρο του ανακτόρου της Κνωσού ανάγονται κάπου στο 3000 π.Χ., ενώ η κατοίκηση του χώρου συνεχίστηκε με μερικές διακυμάνσεις μέχρι και το 1450 π.Χ., όταν το ανάκτορο καταστράφηκε οριστικά. Σεισμός; Εκρηξη ηφαιστείου και ένα κατοπινό γιγαντιαίο τσουνάμι; Εισβολή ενός άγνωστου αρχαίου λαού; Μέχρι σήμερα, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα.
Από εκείνη την τρομακτική στιγμή, λοιπόν, που ένας ολόκληρος πολιτισμός έσβησε από προσώπου γης, μέχρι και την ανασκαφή του χώρου, η Κνωσός δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας φανταστικός μύθος για έναν βασιλιά που μεταμορφωνόταν σε θηρίο. Ολα αυτά μέχρι τη στιγμή που ένας Βρετανός αρχαιολόγος, ο Αρθουρ Εβανς, αγόρασε μια έκταση στην τότε οθωμανοκρατούμενη Κρήτη και ξεκίνησε να σκάβει, για να φέρει στο φως τον αρχαίο πολιτισμό που εναγωνιωδώς έψαχνε στην Ανατολή. Δεν χρειάστηκε και πολύ μέχρι να βρει κάτι που ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Ενα τεράστιο ανάκτορο θαμμένο για χιλιάδες χρόνια στα έγκατα της κρητικής γης, το οποίο πολύ γρήγορα έγινε το νούμερο ένα θέμα στους κύκλους της ευρωπαϊκής αρχαιολογίας.