Λευτέρης Τσιρώνης: Δυο βιβλία, δυο βραβεία
Με αφορμή τις δύο νέες αυτές εκδόσεις, ο Λευτέρης Τσιρώνης μιλάει στην «Π» για τις ιστορίες του, που έχουν έντονο το άρωμα της πατρίδας του, και όχι μόνο, και τους ήρωές του, που είναι φτιαγμένοι από κείνη τη σπάνια στόφα των καθαρών ανθρώπων.
Αρτινός, αλλά μόνιμος κάτοικος Πατρών τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια, είδε μέσα στο 2025 να κυκλοφορούν δύο συλλογές διηγημάτων του: «Το νυφικό βάφτηκε μαύρο», τον Απρίλιο, και «Το βρόχινο νερό», πριν από λίγες ημέρες, από τις εκδόσεις «Το Δόντι». Αμφότερες βραβευμένες.
Με αφορμή τις δύο νέες αυτές εκδόσεις, ο Λευτέρης Τσιρώνης μιλάει στην «Π» για τις ιστορίες του, που έχουν έντονο το άρωμα της πατρίδας του, και όχι μόνο, και τους ήρωές του, που είναι φτιαγμένοι από κείνη τη σπάνια στόφα των καθαρών ανθρώπων.
Η ΜΙΚΡΗ ΦΟΡΜΑ
Είναι αλήθεια ότι αγαπώ ιδιαίτερα τη μικρή φόρμα, γιατί με ελκύει πολύ η δυσκολία του να χωρέσουν ένα σωρό πράγματα, νοήματα, ήθη και έθιμα του τόπου μας, χαρακτήρες και αγαπημένοι τόποι, σε μικρής έκτασης κείμενα, παρά τις συνεχείς και επίμονες υποδείξεις από φίλους και έμπιστους κοντινούς μου ανθρώπους να προχωρήσω στη μεγάλη φόρμα. Πιστεύω πως με έχει επηρεάσει έντονα η συμμετοχή μου στους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς Διηγήματος που έχω συμμετάσχει τα τελευταία δέκα χρόνια, όπου τίθεται περιορισμός στις σελίδες του διηγήματος και αυτό πιστεύω ότι μου έκανε πολύ καλό.
Ο ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ
Αναμφισβήτητα ο τόπος καταγωγής μου, η Αρτα και το χωριό μου, η Μικροσπηλιά του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων, έχουν διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, την προσωπική και επαγγελματική μου διαδρομή, και θεωρώ φυσικό επακόλουθο την έκφραση ευγνωμοσύνης προς τον γενέθλιο τόπο μέσω των διηγημάτων μου με πρωταγωνιστές συγχωριανούς μου ή γείτονες στη Φανερωμένη της Αρτας. Φυσικά, η εξωτερίκευση μιας μόνιμης και βαθιάς νοσταλγίας είναι για μένα το οξυγόνο μου στην όμορφη Πάτρα που ζω τα τελευταία 45 χρόνια.
Ομως, εκτός από την ιδιαίτερη πατρίδα μου και άλλες περιοχές της χώρας, όπως η Κομοτηνή, η Αθήνα και η Μύκονος, όπου έζησα αρκετά χρόνια στην κάθε μία, έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και γι’ αυτό τους αφιέρωσα κάποια διηγήματά μου με πολλή αγάπη.
ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Οι ιστορίες που εκτυλίσσονται στη γειτονιά μου, τη Φανερωμένη στην Ανω Πόλη της Αρτας αλλά και στην Κάτω Πόλη, με τα εμπορικά καταστήματα και το Κάστρο, στο ιστορικό Γεφύρι της Αρτας, είναι εντελώς αληθινές, με υπαρκτούς πρωταγωνιστές και με ελάχιστες παρεμβάσεις, όπου έκρινα ότι ήταν αναγκαίο, με την προσθήκη μυθοπλασίας, απλά και μόνο για την αποφυγή παρεξηγήσεων. Με τους χαρακτήρες αυτούς τύχαινε να με συνδέει προσωπική γνωριμία, είτε λόγω γειτνίασης είτε λόγω καθημερινής επαφής στα καταστήματα που διατηρούσαν και στα οποία κατά καιρούς εργάστηκα σαν μαθητής Γυμνασίου ή σαν φοιτητής και στους οποίους χρωστούσα και χρωστώ ακόμα πολλά για την αμέριστη και άδολη συμπαράστασή τους. Οσα έζησα για δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια μαζί τους στη γειτονιά, δεν ξεχνιούνται εύκολα και δεν παραγράφονται. Αλλωστε, όσοι γράφουμε, γράφουμε, κυρίως, μόνο για εμάς τους ίδιους και ίσως για πολύ λίγους κοντινούς μας ανθρώπους και φίλους.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΜΠΕΣΑ
Οι ήρωες στα διηγήματά μου είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου, τίμιοι έμποροι και γυρολόγοι, άνθρωποι της «διπλανής πόρτας», όπως συνηθίζουμε να λέμε, με καθαρό και απονήρευτο βλέμμα, φιλότιμο και μπέσα, πράγματα που έχουν εκλείψει, δυστυχώς, στην πατρίδα μας τα πρόσφατα χρόνια. Ο λόγος τους ήταν συμβόλαιο και η συμπεριφορά τους ήταν υπόδειγμα για εμάς, τους νεότερους της γειτονιάς, που μας έδωσαν, χωρίς να το καταλαβαίνουν, δωρεάν αμέτρητα μαθήματα για τη μετέπειτα ζωή μας.
ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
Το βιβλίο μου με τίτλο «Το νυφικό βάφτηκε μαύρο» απέσπασε το Α’ Βραβείο Διηγήματος στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ενωσης Ελλήνων Λογοτεχνών το 2024,ενώ το βιβλίο μου με τίτλο «Το βρόχινο νερό» τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο το 2023 στον ίδιο διαγωνισμό. Αυτές οι βραβεύσεις της Ενωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, αλλά και του Φιλολογικού Συλλόγου «Ο Παρνασσός» μου έδωσαν τεράστια ικανοποίηση, αυτοπεποίθηση και μεγάλη δύναμη για να μπορώ να συνεχίσω τη συγγραφική μου πορεία στη νεοελληνική πεζογραφία, αφού ακόμα και ο πατριάρχης της νεοελληνικής πεζογραφίας, ο κοσμοκαλόγερος, κυρ-Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, επέμενε χρόνια ολόκληρα να στέκεται στην είσοδο της εφημερίδας «Ακρόπολις» στην Αθήνα για να παραδώσει τα διηγήματά του προς δημοσίευση.
ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
Η ενασχόλησή μου με το θέατρο ξεκίνησε μερικά χρόνια νωρίτερα και το πρώτο μου θεατρικό έργο με τίτλο «Το προξενιό» θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Πάτρα, το ερχόμενο φθινόπωρο, από τη θεατρική ομάδα «Οι ταξιδευτές της Πρόζας», σε επιμέλεια και σκηνοθεσία της Αφροδίτης Σκαλτσά – Δημητρακοπούλου. Επίσης, ένα μονόπρακτο με τίτλο «Ο αθυρόστομος φαντάρος» ανέβηκε το 2018 στο θέατρο «Επίκεντρο+» από τον σκηνοθέτη Ανδρέα Θανασούλα και τον ηθοποιό-μουσικό Δημήτρη Βαμβακά.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
