Ο διεθνής σεισμός και τα πολυτελή εθνικά διλήμματα

ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ αυξάνονται, ο πληθωρισμός θα παραμείνει σε ψηλά επίπεδα τουλάχιστον για ένα έτος, το ενεργειακό κόστος απειλεί με «φονικές» διακυμάνσεις και η πολιτική «συζήτηση» στην Ελλάδα εστιάζει στο ερώτημα αν θα προχωρήσουμε με φιλελεύθερη ή «προοδευτική» διακυβέρνηση, ως εάν υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια για αποφασιστικές παρεμβάσεις στα ιλιγγιώδη διεθνή δεδομένα που ταλαιπωρούν βάναυσα την παγκόσμια οικονομία.

ΟΧΙ ΠΩΣ θα καταργήσουμε τις εκλογές ή θα βάλουμε την εθνική πολιτική στον αυτόματο πιλότο, αλλά καλό θα ήταν να μην μετατρέπουμε το σύνθημα και τον ευσεβή πόθο σε πολιτική υπόσχεση, όταν δεν υπάρχει έρεισμα για κάτι τέτοιο. Αν μας δίδαξε κάτι η περιπέτεια του 2011. Ως πολιτικό σύστημα και ως πολίτες.

ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡ

ΠΟΙΟΣ θα σηκώσει τρόπαιο την Κυριακή; Θα αναγορευθεί βασιλιάς ο Μέσι και η παρέα του ή ο Εμπαπέ και η δική του; Δεν συζητά τίποτε άλλο αυτές τις ώρες ο φίλαθλος κόσμος. Η δυναμική του ποδοσφαίρου είναι γνωστή και ακάθεκτη. Αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την εξόφθαλμη πτυχή της σκανδαλώδους εξαγοράς συνειδήσεων -και όχι μόνον- μέσω της οποίας ανατέθηκε, διοργανώθηκε, εξελίσσεται και υποστηρίχθηκε η ποδοσφαιρική αυτή διοργάνωση. Καθένας μπορεί να καταλάβει ότι το ζήτημα δεν περιορίζεται μόνο σε μια Ελληνίδα ευρωβουλευτή και τον διάτρητο, επιπόλαιο σύζυγό της. Φτάνει ψηλά, είναι εξαπλωμένο σε έκταση, έχει πολλά μηδενικά και -το κυριότερο- το έχει πάρει χαμπάρι ο κόσμος που μουρμουρίζει πολλά και διόλου κολακευτικά για την ΕΕ της αχράντου ηθικής που έβαλε χέρι στους ακαμάτηδες Ελληνες που ξενυχτάνε και καταχρώνται τους κόπους των προκομμένων