Όχι, δεν είναι όλα όμορφα: Να σταματήσουμε να ρομαντικοποιούμε τα άσχημα της ζωής
Το τρεντ του “romanticizing your life” έχει γίνει σχεδόν δόγμα αυτοβελτίωσης. Αλλά κάπου εκεί, ανάμεσα σε λυρικά captions και ραστώνες πάνω στην καυτή άσφαλτο, ξεχνάμε πως η ζωή δεν χρειάζεται να μοιάζει με ταινία για να είναι αληθινή.

Δεν υπάρχει τίποτα ποιητικό στο να ιδρώνεις μέσα σε ένα αστικό λεωφορείο με 42 βαθμούς, κολλημένος ανάμεσα σε σώματα που μυρίζουν απελπισία, βιασύνη και ιδρώτα. Κι όμως, θα βρεθεί κάποιος να το ντύσει με ένα φίλτρο vintage, να προσθέσει ένα χαριτωμένο track στο TikTok και να σου πει πως «η ζωή είναι ωραία αν τη δεις αλλιώς».
Ας το πούμε καθαρά: όχι, δεν είναι ωραίες οι πόλεις το καλοκαίρι. Δεν είναι ρομαντικό να περπατάς σε άδειους δρόμους όταν οι κάδοι έχουν ψήσει τα σκουπίδια τους και η άσφαλτος μοιάζει να λιώνει. Δεν είναι χαλαρωτικό να είσαι ο μόνος που δουλεύει ενώ οι υπόλοιποι ανεβάζουν φωτογραφίες από τα νησιά. Δεν είναι “ζεν” να ξυπνάς σε μια πολυκατοικία-θερμοκήπιο με το air condition να γουργουρίζει σαν απελπισμένο ζώο, ούτε έχει κάποιο hidden charm το να περπατάς κάτω από τον ήλιο που σε χτυπάει σαν πιστολάκι σε φουλ ένταση.
Κι αυτό το “romanticizing my life” τι είναι τελικά; Ένα γιατρικό απέναντι στη βαρετή, κουραστική, άβολη καθημερινότητα; Ένα πείσμα ότι αν το πιστέψουμε πολύ, η βρωμιά θα μοιάζει με τέχνη, η μοναξιά με ευκαιρία και το μαρτύριο με αυτοβελτίωση; Ίσως. Δεν είναι κακό να ψάχνουμε ελπίδα. Κακό είναι να την φαντασιωνόμαστε.
Δεν είναι όμορφο να στριμώχνεσαι σε ένα λεωφορείο. Δεν είναι γραφικό το να περπατάς μόνος σε άδειους δρόμους στις 11 το βράδυ. Δεν είναι «χαλαρή πόλη» η πόλη χωρίς ανθρώπους, είναι απλώς άδεια. Δεν είναι «ζωντανή» η πολυκατοικία που σιγοψήνεται, ούτε «μυστήριο» το σκοτεινό πεζοδρόμιο όταν όλα κλείνουν από τις εννιά.
Και ξέρεις τι άλλο δεν είναι όμορφο; Το να νιώθεις πως πρέπει να βρίσκεις την ομορφιά παντού, μήπως και σε κατηγορήσουν πως δεν είσαι αρκετά “θετικός άνθρωπος”. Ε, λοιπόν, μερικές φορές τα πράγματα είναι απλώς χάλια. Κι αυτό είναι εντάξει. Δεν χρειάζεται να τους φορέσουμε λουλούδια στο κεφάλι.
Γιατί το αληθινό κουράγιο δεν είναι να ρομαντικοποιείς το μίζερο. Είναι να το αναγνωρίζεις. Να το περπατάς. Και να κάνεις χώρο στη ζωή σου για την αληθινή ομορφιά όταν επιτέλους έρθει, κι ας μην είναι viral.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News