Οι άγνωστες άμαξες της Achaia Clauss!
Ακόμα και ο ίδιος ο Gustav Clauss, μετέβαινε έφιππος στο Οινοποιείο του, σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του!
Δεν είναι μόνο τα χειροποίητα δρύινα βαρέλια, τα υποβλητικά κελάρια, οι πετρόχτιστοι πύργοι και οι μυροβόλοι αμπελώνες, που συνθέτουν τον αμύθητο «θησαυρό» της οινοποιίας Achaia Clauss. Εκτός φυσικά από τα κοσμαγάπητα κρασιά της, που βυθίζουν τον ουρανίσκο μας στη γευστική παλέτα ακριβών αισθήσεων και με τα λεπτά τους αρώματα «ανατινάζουν» σαγηνευτικά τις γευστικές μας κυψέλες, κρύβονται λιγότερο γνωστές, αλλά εξίσου σημαντικές, παρακαταθήκες ιστορίας.
Οπως, αιωνόβια αντικείμενα και εργαλεία των βαρελοποιών, κειμήλια μεγάλης αξίας και σημασίας, έγγραφα, επιστολές και χειρόγραφα σκληρόδετα βιβλία, δημοσιεύσεις, εκδόσεις αλλά και ένας μικρός στόλος από άμαξες του 19ου αιώνα!
Οπως αποκαλύπτεται στο εκπληκτικό λεύκωμα «Η οινοποιός εταιρεία «AXΑΙΑ» και τα χειροποίητα βαρέλια της», η θρυλική οινοποιία έχει φυλαγμένες πολλές ανεκδιήγητες ιστορίες στο σεντούκι του χρόνου, που είναι γλαφυροί αφηγητές των συνηθειών και των κοινωνικών συμβάσεων, μιας ολόκληρης εποχής και περιοχής.
Ανάμεσα στις τροχοφόρες άμαξες, ενδεικτικές είναι η πυροσβεστική, η άμαξα μεταφοράς ανθρώπων και η άμαξα μεταφοράς βαρελιών, τις οποίες παρουσιάζει η «Π». Μάλιστα η πρώτη, είναι προσβάσιμη για τους επισκέπτες, στο μεγάλο Κελάρι 9.
ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ομως, όπως σημειώνει στην έρευνά της η συγγραφέας του λευκώματος κα Ροδούλα Σταθάκη- Κούμαρη, στο γερμανόγλωσσο αρχείο της «ΑΧΑΪΑ CLAUSS» υπάρχουν πολύτιμα στοιχεία για την ιστορία της εταιρείας, από τα μέσα του 19ου έως τις αρχές τού 20ού αιώνα. Στα χειρόγραφα, λογιστικά κυρίως, βιβλία και σε μερικά φυλλάδια, είναι καταχωρισμένη κάθε λεπτομέρεια της εξέλιξης τού οινοποιείου και της δημιουργίας τού οικισμού της Gutland.
Μελετώντας τα, μαθαίνουμε τα ονόματα των μετόχων της εταιρείας «ΑΧΑΪΑ», τα κεφάλαιά τους, τις καλλιέργειες των αμπελώνων, τις αγορές των σταφυλιών, την κίνηση τού οινοποιείου, καθώς και τα ονόματα των κρασιών της παραγωγής. Επίσης, τα περί της κατασκευής δεξαμενής και αγωγού για τη μεταφορά νερού στη Gutland, τα της δημιουργίας και συντήρησης των δρόμων Πάτρας – Gutland – Λεύκας, τα περί κατασκευής γέφυρας στον ποταμό Γλαύκο, αλλά και τα έξοδα για το οινοποιείο, τα κελάρια, τις αποθήκες, το βαρελοποιείο, το στάβλο, το χημείο, το μαγειρείο, τις κατοικίες διευθυντών και εργαζομένων, των πύργων, τού σχολείου, της εκκλησίας και όλων των άλλων κτισμάτων τού οικισμού.
Ακόμα, βρίσκουμε πολλά ονόματα και διευθύνσεις πελατών και προμηθευτών, όπως και λεπτομέρειες για την εσωτερική οργάνωση της εταιρείας. Πολλά τέτοιου είδους κατάστιχα τού γερμανόγλωσσου αρχείου της οινοποιίας είναι εντυπωσιακά. Τα παλαιότερα είναι δερματόδετα ή πανόδετα με δέρμα στις άκρες και τη ράχη, ενώ τα νεότερα είναι εξ ολοκλήρου πανόδετα, πάντως όλα είναι αρκετά μεγάλου μεγέθους όγκου και βάρους.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΙΒΛΙΟ
Σε ένα δερματόδετο βιβλίο, ο τίτλος στο εξώφυλλο είναι «Conto Corrent – Jacob Klipfel». Αρχίζει από το 1872 και τελειώνει το 1875. Πιθανόν να είναι το πρώτο χειρόγραφο, μεγάλο βιβλίο, μετά τη σύσταση της εταιρείας «ΑΧΑΙΑ» και την ανάληψη της θέσης του τεχνικού διευθυντού από τον Jacob Klipfel.
Διαβάζοντας το περιεχόμενό του, μάς παρουσιάζεται μια ανάγλυφη εικόνα της εποχής εκείνης. Οι κάτοικοι του οικισμού αρχίζουν την εργασία τους το πρωί, με το κτύπημα της καμπάνας τού κεντρικού πύργου και σταματούν όταν ακούσουν πάλι, το απόγευμα, τον ήχο της. Η ίδια καμπάνα ρυθμίζει και τη μεσημεριανή ανάπαυλα. Στους αμπελώνες, στο οινοποιείο και στα κελάρια, η κίνηση είναι μεγάλη, ιδιαίτερα στην εποχή της συγκομιδής.
Οι παραγγελίες πωμάτων, καρφιών, ξύλινων στεφανιών, ξυλείας και δουγών επαναλαμβάνονται συνεχώς, όπως και η αγορά έτοιμων βαρελιών για δείγμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μεταφορά των υλικών και των βαρελιών γίνεται με κάρα ή σχάρες και με ζώα -συνήθως μουλάρια και γαϊδούρια- ενώ ή μετακίνηση των ανθρώπων γίνεται με άμαξες και άλογα. Ακόμα και ό ίδιος ό Gustav Clauss, όπως είναι γνωστό, μετέβαινε έφιππος στο Οινοποιείο του, σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του.
Εν πάση περιπτώσει, στο λογιστικό βιβλίο πού εξετάζουμε αναφέρονται τα ονόματα Ελλήνων και ξένων, κυρίως Ιταλών, βαρελοποιών, όπως και οι πληρωμές τους.
Επίσης αναφέρονται και οι βαρελοποιοί Ι. Φραγκόπουλος και Mammonet. Χωρίς ονόματα βαρελοποιών έχουμε διάφορες πληρωμές, για εργασίες σχετικές με τα βαρέλια, όπως της 10 Αύγουστου 1873, για κάψιμο – απολύμανση 34 βαρελιών, δρχ. 6,80 κ.ά.
Η κίνηση για αποστολές γεμάτων βαρελιών και επιστροφές άδειων, από και προς το εσωτερικό και το εξωτερικό, είναι μεγάλη. Τα μεταφορικά, οι παραλαβές, οι ασφάλειες και τα έξοδα τελωνείου καταγράφονται λεπτομερώς, καθώς επίσης και οι διάφοροι αντιπρόσωποι που αναλαμβάνουν τη διακίνησή τους. Ενας από αυτούς είναι ο Μ. Ζούλλας που στις 10 Αυγούστου 1873, έλαβε για την επίβλεψη της εκφόρτωσης από κάποιο πλοίο, 13 βαρελιών, δρχ. 20.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
