Οι Τράπεζες πέφτουν αλλά «δεν ανησυχούμε»

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

ΟΧΙ ΜΙΑ, αλλά δύο τράπεζες κατέρρευσαν μέσα σε μια εβδομάδα. Η ΕΕ δηλώνει ότι δεν ανησυχεί ιδιαίτερα, και ανάλογη δήλωση έκανε από την Πάτρα και ο αν. υπουργός Οικονομικών, κινούμενος στο μήκος κύματος των αρμόδιων παραγόντων των Βρυξελλών και της κυβέρνησης. Η διαβεβαίωση αυτή είναι ασφαλώς ευχάριστη, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι η προηγούμενη κρίση που έκανε την Ευρώπη και την υφήλιο ολόκληρη άνω-κάτω, παρασύροντας την Ελλάδα στη δίνη της κρίσης χρέους και δανεισμού, από μια τράπεζα πέραν του Ατλαντικού ξεκίνησε. Αλλο αν η χρεοκοπία της τράπεζας εκείνης ήταν μάλλον απότοκος του στρεβλού χρηματοοικονομικού μοντέλου των υπερ-προσδοκιών παρά αιτία του ντελίριου που επακολούθησε.

ΣΗΜΕΡΑ τα δεδομένα είναι ασφαλώς διαφορετικά. Δεν υπάρχουν φούσκες και έχουν αντληθεί διδάγματα, ενώ έχουν αναπτυχθεί αντισώματα. Αλλά υπάρχουν ομοιότητες. Αφενός το σύστημα παραμένει παγκοσμιοποιημένο τα δοχεία είναι συγκοινωνούντα και αλληλοεπιδραστικά. Αφετέρου, υπάρχει ένας σημαντικός παράγοντας ευαλωτότητας των οικονομιών, ιδιαίτερα στη νότια Ευρώπη. Η χώρα μας δεν είναι επαρκώς θωρακισμένη έναντι του μεγαλοεπενδυτικού κεφαλαίου που οξυγονώνει τα κράτη με δανεισμό. Την ίδια στιγμή παραμένει σε ισχύ το στοιχείο των απαιτήσεων της κοινωνίας έναντι του δημόσιου ταμείου, το οποίο -σε περίοδο δυσκολιών και προεκλογικής συγκυρίας- σπεύδει να υδροδοτεί προς ανακούφιση, ακόμα και υπέρ το δέον, συντηρώντας τη γνωστή κουλτούρα.

ΘΕΛΟΥΜΕ να πιστεύουμε ότι η νέα αυτή κρίση θα απορροφηθεί και θα την ξεχάσουμε σύντομα. Αλλά είναι απαραίτητο να μην ξεχνάμε πού βαδίζουμε και ποιες αδυναμίες μάς χαρακτηρίζουν. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να διαχειριστεί τις εκλογές με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης.