Παιδί χωρίς γονείς: Υπάρχει χρυσή λύση;

Χρήστος Βεργανελάκης

Η πρώτη απόφαση για την προσωρινή επιμέλεια του ενός έτους μωρού της Καρολάιν, η οποία δολοφονήθηκε από το σύζυγό της στα Γλυκά Νερά, ελήφθη από την Εισαγγελία Ανηλίκων.
Θα μείνει προσωρινά με τους γονείς της Καρολάιν. Παράλληλα αφαιρέθηκε η γονική μέριμνα από τον καθ’ ομολογία δράστη. Η διάταξη που εκδόθηκε θα έχει ισχύ «μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου». Η οικογένειά του δολοφόνου, βάσει της εισαγγελικής διάταξης, θα έχει τη δυνατότητα να βλέπει το μωρό 5 ημέρες τον μήνα.
Η υπόθεση ήταν, και παραμένει, πολύ λεπτή, ιδιάζουσα. Ρωτήσαμε 4 πρόσωπα για το θέμα. Οχι φυσικά να σχολιάσουν τη δικαστική απόφαση, αλλά με την επιστημονική ιδιότητά τους, καθένας και καθεμιά, να απαντήσουν, και ανθρώπινα, τι ενδείκνυται σε αυτές τις τόσο ευαίσθητες και σπανιότατες περιπτώσεις.

Εμμανουήλ Σουρής: «Να συνεργαστούν οι οικογένειες»

«Στις περισσότερες περιπτώσεις η γονική μέριμνα ανατίθεται και στους δύο γονείς, εκτός αν συντρέχει σοβαρός λόγος που εμποδίζει τον έναν από τους δύο να την ασκήσει. Στην περίπτωση του μωρού της Καρολάιν και του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου κανένας από τους δυο γονείς δεν μπορεί να την ασκήσει: Ο ένας λόγω θανάτου και ο άλλος, λόγω φυλάκισης, είναι δικαιοπρακτικά ανίκανος.
Την υπόθεση αναλαμβάνει η αρμόδια Εισαγγελία ανηλίκων, που αρχικά αποφασίζει, βάσει των εκθέσεων των κοινωνικών λειτουργών, ποιο συγγενικό περιβάλλον θα συμβάλλει θετικά στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και λόγω της δημοσιότητας και της έκθεσης που έχει πάρει η δολοφονία της Καρολάιν, ήταν πιθανό, όπως και έγινε, να δοθεί προσωρινά στους γονείς της αδικοχαμένης Καρολάιν μέχρι να οριστικοποιηθεί και τελεσιδικήσει το δικαστήριο για την ποινή του φερόμενου δράστη. Αν είναι κατάλληλο το οικογενειακό περιβάλλον του δράστη, θα κριθεί ίσως σε δεύτερο επίπεδο, και πάντα με γνώμονα το ευρύτερο συμφέρον και όφελος του παιδιού. Πάντως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία και στις δυο οικογένειες, ασχέτως της δικαστικής διαμάχης που θα προκύψει μεταξύ τους, να συνεργασθούν και να βοηθήσουν η μια την άλλη διευκολύνοντας την επικοινωνία του παιδιού με την άλλη πλευρά. Να κριθούν οι γονείς και των δυο σύμφωνα με την ψυχική τους ικανότητα να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους σε βάθος χρόνου και πάντοτε με γνώμονα την ψυχική κατάσταση που πρέπει να εκτιμάται από ειδικούς περιοδικά και ανά τακτά διαστήματα, για να αποτιμηθεί και να αξιολογηθεί ανάλογα το βαρυσήμαντο έργο των υποψήφιων γονέων προς άσκηση της επιμέλειας της μικρής 11μηνης κόρης της Καρολάιν».

* Ο Εμμανουήλ Σουρής είναι ψυχολόγος – κοινωνικός σύμβουλος.

Χρύσα Καπάτου: «Με κοινή συμφωνία και των δύο…»

«Είναι τόσο ιδιαίτερο και ευαίσθητο θέμα, που είναι δύσκολο να
τοποθετηθεί κανείς, χωρίς γνώση των στοιχείων που έχει η Εισαγγελία ανηλίκων και χωρίς ειδικές γνώσεις ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού.
Επειδή λοιπόν, οι νομικές μου γνώσεις δεν αρκούν για να έχω γνώμη για το πραγματικό συμφέρον του παιδιού σε μια τέτοια περίπτωση, δε θα πάρω θέση ως δικηγόρος .
Σαν άνθρωπος, σκέφτομαι συνεχώς το ενός έτους μωράκι, το οποίο γεννήθηκε από ένα κορίτσι ακόμα, και το οποίο έχασε βίαια τη μανούλα του και τώρα και τον πατέρα του.
Αν έχει το φυσικό και ηθικό σθένος να το μεγαλώσει η μητέρα της Καρολάιν, λόγω της φυσικής ροπής των κοριτσιών να προστρέχουν για βοήθεια για τα μωρά τους στη μάνα τους , θα ήταν μια λύση, που ίσως ταιριάζει κατά τη γνώμη μου καλύτερα, λόγω του εγκλήματος που διέπραξε ο πατέρας και του βάρους που αναπόφευκτα φέρει η οικογένεια του .
Από την άλλη, αν είναι δεμένο με τη γιαγιά και τον παππού από τη μεριά του πατέρα, που το έχουν αυτές τις μέρες (στην Αθήνα), σκέφτομαι ότι δεν φταίει τίποτε να ζήσει τώρα απότομα κι άλλον ένα αποχωρισμό. Ίσως κάτι ενδιάμεσο αρχικά, με κοινή συμφωνία και των δυο, αν χωρεί, και επιτήρηση από αρμόδια κοινωνική λειτουργό και την Εισαγγελία ανηλίκων.
Δεν υπάρχει δυστυχώς κάτι καλύτερο. Δυστυχώς…».

* Η Χρύσα Καπάτου είναι δικηγόρος.

Νανά Πατρώνη: «Μια καινούργια αρχή απ’ όλους…»

«Είναι ένα πολύ λεπτό ζήτημα, που δεν λύνεται ούτε σε τηλεοπτικές ψευτοαναλύσεις, ούτε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Θέλει δουλειά από ειδικούς η αποκατάσταση της ψυχικής υγείας του παιδιού. Δεν είναι μόνο το αν θ’ αγαπηθεί, αλλά και το πού θα είναι ασφαλές. Πρέπει μια ομάδα ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών να εντρυφήσει στο συγκεκριμένο θέμα. Οι παράμετροι που πρέπει να εξεταστούν είναι πολλές και ιδιαίτερες ώστε να μη χρησιμοποιηθεί το παιδί ως δικαστικό δεκανίκι.
Σ’ έναν ιδανικό κόσμο θα ήταν καλό να γίνει μια καινούργια αρχή απ’ όλους και απ’ όλα, ώστε το παιδί να βρεθεί σε ένα καθαρό περιβάλλον, ίσως στο εξωτερικό, γιατί εδώ υπάρχει κίνδυνος πριν καν περπατήσει ή μιλήσει, να το έχουν στιγματίσει…
Ολοι καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολη είναι η ζωή για τους έκθετους και τους αδύναμους και πόσο εύκολος στόχος γίνονται σ’ έναν κόσμο άδικο και επικριτικό.
Της φτάνει μια δολοφονία αυτής της αθώας ψυχής…».

* Η Νανά Πατρώνη είναι παιδίατρος, διευθύντρια ΕΣΥ Κέντρου Υγείας Β. Τομέα Πάτρας.

Θεοφανία Κοντοσώρου: «Μόνο σε υποστηρικτικό περιβάλλον»

«Είναι μια πολύ ιδιάζουσα περίπτωση. Αναμφίβολα η οικογένεια του θύτη έχει κι αυτή δικαιώματα, ανεξάρτητα από την πράξη που διέπραξε ο γιος τους. Αυτό, όμως, που χρειάζεται περισσότερο το παιδί είναι ένα ήρεμο περιβάλλον με αγάπη και στοργή, απομακρυσμένο από καθετί αρνητικό που θα μπορούσε να χρωματίσει την καθημερινότητά του. Το περιβάλλον των παππούδων από τη μητέρα, φαίνεται να είναι το πιο κατάλληλο αυτή τη στιγμή, γιατί αν το έπαιρναν οι γονείς του θύτη, θα είχε ν’ αντιμετωπίσει πλήθος σχολίων από τον περίγυρο, κάτι που δεν θα έκανε καλό… Για να αποφευχθεί, όσο είναι δυνατόν, στο προσεχές μέλλον ένα σκηνικό με αρνητικά σχόλια που θα συνοδεύουν το παιδί μεγαλώνοντας, θα παίξει βασικό ρόλο το περιβάλλον που θα μεγαλώσει τώρα. Αν είναι ιδιαίτερα υποστηρικτικό, και όχι επικριτικό, θα το βοηθήσει».

*Η Θεοφανία Κοντοσώρου είναι ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News