Παίζοντας μποξ με την ιστορία και τη λογική

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΟΥΔΕΝ νεότερον από το δυτικόν μέτωπον, ήταν ο ειρωνικός τίτλος του μυθιστορήματος. Οι όροι αντιστρέφονται, αλλά το πνεύμα παραμένει ίδιο. Ουδέν νεότερον από το ανατολικό μέτωπο. Ανακοινώσεις επιτελείων, προπαγάνδα, αεροφωτογραφίες και ανταποκρίσεις δίνουν και παίρνουν, αλλά δεν βλέπουμε να αλλάζει κάτι ουσιαστικό. Οι αλληλομισούμενοι αντίπαλοι συγκρούονται από θέσεως εισβολέα και πολιορκημένου, και ταυτοχρόνως διαπραγματεύονται. Ουδέν νεότερον και από εκεί.

Ο ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ πάει κόντρα στην ιστορία. Η τελευταία διδάσκει ότι δεν μπορείς να ελέγξεις επί μακρόν μια χώρα όταν ο λαός της σε αποστρέφεται. Αλλά και κανένας λαός δεν μπορεί παρά να αποστρέφεται εκείνον που προσπαθεί να τον ελέγξει παρά τη θέλησή του και βιαίως. Τι είδους νίκη μπορεί να επιτευχθεί υπό αυτές τις συνθήκες, πόσο θα κρατήσει και πώς θα αναχαιτιστούν τα προβλήματα που η ίδια θα έχει δημιουργήσει;

ΟΙ ΔΥΤΙΚΕΣ δυνάμεις δεν μπορούν παρά να απαντήσουν με κυρώσεις οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα και με αντιδράσεις επικοινωνιακού ενδιαφέροντος. Κάθε άλλη λύση θα προκαλούσε γενίκευση της σύρραξης. Αντο 1939 η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε μονόδρομο, σήμερα, με την οικτρή εμπειρία του περασμένου αιώνα κιόλας, κάθε λογικός άνθρωπος θα ήθελε να αποφύγει το άνοιγμα του ασκού του Αιόλου. Η λογική Πούτιν ποντάρει στη λογική των λογικών. Κάποιοι μιλούν για παραλογισμό. Πρόκειται πρωτίστως για ανήθικο, βάρβαρο ρίσκο.

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ του Ρώσου ηγέτη είναι η πρόκληση και η σώρρευση ερειπίων με τα οποία θα χρειαστεί πρωτίστως ο ίδιος να αναμετρηθεί, όταν τελειώσει αυτό το πράγμα, όποτε τελειώσει και όπως τελειώσει. Σίγουρα, η Ρωσία μετά τον πόλεμο θα είναι μια χειρότερη χώρα, σε χειρότερη θέση, με οξύ πρόβλημα απαξίωσης. Το θέμα είναι σε πόσο καλύτερη θέση θα είναι η Δύση.