Πάτρα: Επανεκκίνηση μετά τον διχασμό – Ο Κώστας Πελετίδης θα καλέσει τους αρχηγούς να συζητήσουν
Η αποκατάσταση της λειτουργικότητας και σοβαρότητας του Δημοτικού Συμβουλίου απαιτεί βαθύτερη αλλαγή νοοτροπίας και στάσης, από όλες τις πλευρές.
Τα όσα διαδραματίστηκαν, την Τετάρτη στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πατρέων, με την αποχώρηση των παρατάξεων Σβόλη και Ψωμά, δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Και, το κυριότερο, δεν περιποιούν τιμή ούτε στον θεσμό ούτε στην πόλη.
Το δημοτικό συμβούλιο δεν ήταν η πρώτη φορά που κατέληξε σε σκηνές έντασης και «φυγής» μελών του, πλέον όμως, έχει διαμορφωθεί ένα σταθερό μοτίβο: το ανώτατο αποφασιστικό όργανο δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Αντί να αποτελεί πεδίο παραγωγικής αντιπαράθεσης και ουσιαστικού διαλόγου, έχει μετατραπεί σε σκηνή προσωπικών συγκρούσεων, αλληλοκατηγοριών κι ενίοτε φτηνής πολιτικής επίδειξης. Υβριστικές εκφράσεις, ειρωνείες, τραγελαφικά θεάματα, συνθέτουν μία εικόνα, που απογοητεύει τους πολίτες και απαξιώνει τη δημοκρατική λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Διαβάστε επίσης: Πάτρα: Αποχώρησαν με ένταση από το δημοτικό συμβούλιο οι παρατάξεις Σβόλη και Ψωμά – Για ποιο λόγο ΒΙΝΤΕΟ
Δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος όταν η συνεννόηση αντικαθίσταται από καχυποψία και τη σύγκρουση… για τη σύγκρουση!
Η δήλωση του δημάρχου Κώστα Πελετίδη στον ΣΚΑΪ Πάτρας και τον Δημήτρη Τριανταφυλλόπουλο ότι σκοπεύει να καλέσει τους επικεφαλής των παρατάξεων της Αντιπολίτευσης, για να συζητήσουν τους όρους κάποιας επανεκκίνησης του δημοτικού συμβουλίου, είναι θετική. Εδειξε -έστω κι εμμέσως- πως αναγνωρίζει ότι το σημερινό κλίμα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι, επίσης, σημαντικό ότι δεν δίστασε να παραδεχτεί πως… «και κάποιοι δικοί του, ενδεχομένως, να υπερβάλλουν… » και να πυροδοτείται ένταση.
Αυτό, όμως, από μόνο του δεν φτάνει. Η αποκατάσταση της λειτουργικότητας και σοβαρότητας του ΔΣ απαιτεί βαθύτερη αλλαγή νοοτροπίας και στάσης, από όλες τις πλευρές.
Η δημοτική αρχή οφείλει να λειτουργεί με θεσμική ευθύνη.
Η Αντιπολίτευση οφείλει να σέβεται τον ρόλο της. Του ελέγχου και της συνεργασίας, για το κοινό καλό.
Οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές είναι δεδομένες και ανεκτές μέσα σε μια δημοκρατία. Είναι αυτές, που δίνουν στους πολίτες τη δυνατότητα να επιλέγουν ποιο όραμα και ποια στρατηγική επιθυμούν για την πόλη τους. Ωστόσο, όταν αυτές οδηγούν σε πλήρες μπλοκάρισμα λειτουργίας του θεσμού, τότε δεν εξυπηρετούν κανέναν. Αντιθέτως, καταλήγουν να πλήττουν τον ίδιο τον τόπο, με κρίσιμα προβλήματα στο περιθώριο ή ούτε καν στο τραπέζι των συζητήσεων.
Η χθεσινή κινητοποίηση είναι ένα παράδειγμα. Είναι αυτονόητο και θεμιτό η πόλη να διεκδικεί, δυναμικά. Να βγαίνει μπροστά στις ανάγκες της. Ομως, η εικόνα που προκύπτει προς τα έξω δεν είναι μιας ενωμένης πόλης, η οποία φωνάζει για το δίκιο της, αλλά μιας διαιρεμένης δημοτικής ηγεσίας, που δεν βρίσκει κοινό βηματισμό ούτε στα στοιχειώδη.
Η ευθύνη βαραίνει και τον Κ. Σβόλη με τον Π. Ψωμά. Οχι μόνο τον Κ. Πελετίδη. Ετσι, η διεκδίκηση φαίνεται να γίνεται μόνο από τον δήμαρχο, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η ευρύτερη στήριξη των άλλων δημοτικών αρχηγών. Κι όταν η φωνή δεν είναι ενιαία, δύσκολα φτάνει στα κέντρα λήψης αποφάσεων της Αθήνας.
Η ευθύνη για την υστέρηση της Πάτρας σε αναπτυξιακά ζητήματα δεν βαραίνει αποκλειστικά τη δημοτική αρχή. Η έλλειψη κρατικής μέριμνας, οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, η κεντρική πολιτική αντίληψη για τις Περιφέρειες παίζουν σημαντικό ρόλο. Ομως, όπως η δημοτική αρχή είναι συχνά μπροστάρισσα στις κινητοποιήσεις κι έχει αναδείξει, με επιμονή, τις διεκδικήσεις της Πάτρας, άλλο τόσο θα όφειλε να καλλιεργεί και κουλτούρα διαλόγου, ακόμα και με εκείνους που διαφωνεί. Να ρίχνει νερό στο κρασί της. Γιατί, εν τέλει, δεν είναι όλα μάχη. Υπάρχει και η συνεννόηση, για το καλό των πολλών.
Η στάση του Βασίλη Αϊβαλή, σ’ αυτό το πλαίσιο, είναι αξιοσημείωτη. Χωρίς να αποκρύπτει τις πολιτικές του διαφωνίες με τη δημοτική αρχή, φαίνεται να προκρίνει πιο ήπιο δρόμο, στηρίζοντας ενέργειες που κρίνει θετικές για την πόλη, χωρίς φανατισμούς και ακραίες απορρίψεις. Μια στάση υπεύθυνη, που ίσως δείχνει τον δρόμο για το πώς μπορεί να υπάρξει μια λειτουργική αντιπολίτευση, που δεν χρησιμοποιεί μόνο καταγγελτικό λόγο.
Συμπέρασμα: είναι απλό, αλλά δύσκολο στην πράξη. Η Πάτρα δεν αντέχει άλλο να μένει πίσω. Δεν αντέχει άλλο θεσμική ακινησία και πολιτική μικροπρέπεια. Χρειάζεται εκπροσώπους, που θα βάλουν πάνω από όλα την πρόοδο. Ενα δημοτικό συμβούλιο που να λειτουργεί, να διαφωνεί εποικοδομητικά, να προτείνει, να διεκδικεί, να πετυχαίνει.
Για την Πάτρα. Οχι για τις παρατάξεις.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
