Πάτρα – Καταυλισμός Ριγανόκαμπου: Αυτοψία στη ρημαγμένη γειτονιά – «Τα παίρνουν όλα και φεύγουν» ΦΩΤΟ
Μια ακόμη μήνυση κατά παντός υπευθύνου ασκήθηκε το προηγούμενο διάστημα με αφορμή το «άδειασμα» ή ξάφρισμα -όπως θέλετε πείτε το- παλιάς αγροτικής οικίας στην περιοχή της Εγλυκάδας. Οι κλέφτες πήραν μέχρι και τις… πόρτες!
Οδός Ηρακλέους στην Εγλυκάδα. Μια πανέμορφη περιοχή μέσα στο πράσινο, που πραγματικά χαίρεσαι να βρίσκεσαι εκεί, πόσο μάλλον να ζεις και να έχεις σπίτι. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα;
Αφορμή για να προχωρήσουμε στο σημερινό ρεπορτάζ, κάνοντας, ταυτόχρονα, την επιτόπια αυτοψία μας σε εκείνα τα μέρη της Πάτρας, αποτέλεσε επιστολή που λάβαμε από κατοίκους της περιοχής με αφορμή την συνεχιζόμενη παραβατική συμπεριφορά που οι πολίτες αποδίδουν σε μέλη του παρακείμενου καταυλισμού. Μάλιστα, οι κάτοικοι, οι οποίοι θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους επειδή «φοβούνται αντίποινα», όπως υποστηρίζουν, (έχουμε, βέβαια, τα στοιχεία τους στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενης Αρχής), μας κάλεσαν να καταγράψουμε κι εμείς από κοντά όλα όσα βιώνουν!
Η πρώτη έκπληξη που αντικρίσαμε αφορούσε την εξαφάνιση όλων των σχαρών στα αγροτικά αυλάκια της περιοχής. Η αλήθεια, μάλιστα, είναι ότι κάθε τι μεταλλικό αποτελεί στόχο, προφανώς για να πωληθεί και να επιφέρει χρήματα. Θέλετε συγκεκριμένα παραδείγματα; Ελειπαν από μεταλλικές κόφτρες στα ποτιστικά χαντάκια, μέχρι πορτόνια και ολόκληρα κομμάτια φραχτών! Ναι, ναι, καλά διαβάσατε, ολόκληρα κομμάτια φραχτών! Για να μην πούμε και για τα κουνέλια και τις κότες που εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί από την πλίθινη «φωλιά» τους στο περιβόλι ενός από τους κατοίκους της περιοχής.
Και σαν να μην έφταναν οι κλοπές και οι διαρρήξεις στα σπίτια – πολλές φορές μέρα μεσημέρι! – τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει και ο κίνδυνος γενικευμένης πυρκαγιάς, καθώς, όπως μας κατήγγειλαν χαρακτηριστικά οι κάτοικοι της περιοχής, πολλές φορές απειλήθηκαν τα σπίτια τους από τις φωτιές που βάζουν σκηνίτες για να ζεσταθούν και τις οποίες δεν μπορούν πάντα να τις ελέγξουν.
«Γιατί δεν πάτε στην Αστυνομία;». Αυτή ήταν η πρώτη ερώτηση που κάναμε εύλογα στους καταγγέλλοντες, όμως κοιτώντας τους στα μάτια, αμέσως συνειδητοποιήσαμε ότι η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου φαινομένου δεν είναι κάτι τόσο απλό, απαιτεί στρατηγικό σχέδιο και συντονισμένη επιχείρηση εκ μέρους της ΕΛΑΣ και – κυρίως – πολιτική βούληση.
Καταγγελίες, πάντως, σε Αστυνομία και Εισαγγελία έχουν γίνει, όμως υπάρχει κι ένα εξής ιδιαίτερο στοιχείο, το οποίο δεν ξέρεις πάντα πως να το διαχειριστείς: «Τους έχουμε δει ότι είναι αυτοί, όμως δεν ξέρουμε ποιος είναι ποιός». Και αυτό εξωθεί σε γενικεύσεις και σε συνολική χρέωση των φαινομένων στον καταυλισμό, σε δικαίους και αδίκους.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
Αφήσαμε για το τέλος την επιστολή των κατοίκων. Που τα λέει όλα: «Το θέμα ξεκινάει από το κράτος. Τους έδωσε επιδόματα χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς περιορισμούς. Πρέπει π.χ. τα μικρά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο. Το αντίθετο, όμως, γίνεται. Κάποιοι εκπαιδεύουν μικρά παιδιά να γίνονται κλέφτες από 2-3 ετών. Δεν έχουν τι να κάνουν και κλέβουν. Οι ρομά έχουν μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Εμείς έχουμε μόνο υποχρεώσεις και ελάχιστα δικαιώματα. Για κάποιους, οι νόμοι δεν ισχύουν. Το έχουν καταλάβει, το ξέρουν πολύ καλά, γι’ αυτό γίνονται όλα αυτά. Εμείς οι υπόλοιποι θύματα είμαστε, χωρίς να βρίσκουμε υποστήριξη και δίκιο πουθενά. Το κράτος αδιαφορεί για εμάς. Δεν ησυχάζουμε μέσα στα σπίτια μας.
Δεν μπορούμε να λείψουμε μέσα από τα σπίτια μας. Λείπουμε με βάρδιες. Ο,τι μέτρα προστασίας και να πάρουμε τα καταρρίπτουν όλα. Εχουμε έρθει σε απόγνωση εδώ και πολλά χρόνια και δεν μας βοηθάει κανένας, γιατί κανένας επίσημος φορέας δεν ενδιαφέρεται. Ο,τι ενέργειες και να κάνουμε πέφτουν στο κενό. Την φωνή τη δική μας δεν την ακούει το κράτος. Εμείς είμαστε να δουλεύουμε και να πληρώνουμε φόρους. Η αδικία σε όλο της το μεγαλείο. Κάποια στιγμή πρέπει η δικαιοσύνη να αποδοθεί. Υπάρχουν κάτοικοι που τους έχουν κλέψει πάνω από 10 φορές. Τι κράτος είναι αυτό όταν δεν μπορεί να μαζέψει 20 οικογένειες που σπέρνουν τον φόνο και τον τρόμο σε εκατοντάδες άτομα στη γύρω περιοχή. Οι περισσότεροι κάτοικοι φοβούνται και δεν μιλούν. Βγάζουν φράχτες, σπάνε πόρτες και παράθυρα, αδιαφορούν για τους συναγερμούς, κατατροπώνουν τα σκυλιά μας, γενικά δεν τους σταματά τίποτα. Βάζουν τα ανήλικα να κλέβουν που ο Νόμος δεν τα πιάνει και οι μεγαλύτεροι δίνουν εντολές. Παραβιάζουν σπίτια και απειλούν ηλικιωμένους. Στην οδό Ηρακλέους πετάνε πέτρες στα οχήματα, προκαλούν φθορές, κλέβουν τα αυτοκίνητα αφού τα ακινητοποιήσουν και μας κλείνουν τον δρόμο ώστε να μας κλέψουν. Τι κράτος δικαιοσύνης είναι αυτό; Μόνο φόρους ζητάει από εμάς…».
Συμπέρασμα; Η συνύπαρξη με όρους ειρήνης είναι ένα παιχνίδι που έχει χαθεί, καθώς τα παραβατικά στοιχεία του καταυλισμού παίρνουν και τους φιλήσυχους στον λαιμό τους, αφού και εκείνοι προφανώς δεν έχουν τη δύναμη να απομονώσουν τους παρασιτικούς.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
