Πέθανε ο γνωστός Ιάπωνας σχεδιαστής μόδας Issey Miyake

Διάσημος για τα πλισέ ρούχα του, τις εκθέσεις και τα αρώματα του με γνώμονα την τεχνολογία, όπως το L’eau d’Issey, το οποίο έχει γίνει το πιο γνωστό προϊόν του, πειραματίστηκε με νέες μεθόδους και υλικά και άνοιξε δρόμους.

Πέθανε

Ο Ιάπωνας σχεδιαστής Issey Miyake, ο «πρίγκιπας του πλισέ» όπως τον είχαν βαφτίσει, πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 84 ετών. Ήταν μέρος ενός κύματος νέων Ασιατών σχεδιαστών που άφησαν το στίγμα τους στο Παρίσι από τα μέσα της δεκαετίας του 1970.

Διάσημος για τα πλισέ ρούχα του, τις εκθέσεις και τα αρώματα του με γνώμονα την τεχνολογία, όπως το L’eau d’Issey, το οποίο έχει γίνει το πιο γνωστό προϊόν του, πειραματίστηκε με νέες μεθόδους και υλικά και άνοιξε δρόμους.

«Πέθανε το βράδυ της 5ης Αυγούστου», είπε τηλεφωνικά υπάλληλός του στο Γαλλικό Πρακτορείο αρνούμενη να κατονομαστεί και χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τον θάνατό του. Η κηδεία του έχει ήδη πραγματοποιηθεί και «συμμετείχαν μόνο συγγενείς» σύμφωνα με τις επιθυμίες του, ενώ δεν υπήρξαν σχέδια για δημόσια τελετή, είπε.

Ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός NHK και άλλα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν την είδηση ​​του θανάτου του. Ο Miyake πρωτοστάτησε στη μόδα και δημιούργησε άνετα high-tech ρούχα, παραμερίζοντας τη μεγαλοπρέπεια της υψηλής ραπτικής και λέγοντας οτι το μόνο που κάνει είναι να «φτιάχνει πράγματα».

Γνωστός για την πρακτικότητά του, λέγεται ότι ήθελε να γίνει είτε χορευτής είτε αθλητής προτού διαβάσει τα περιοδικά μόδας της αδερφής του που τον ενέπνευσαν να αλλάξει κατεύθυνση και να μεγαλουργήσει

Γεννημένος στη Χιροσίμα το 1938, ο Miyake ήταν μόλις επτά ετών όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν μια ατομική βόμβα στην πόλη τον Αύγουστο του 1945. Επέζησε από την έκρηξη, η οποία σκότωσε περίπου 140.000 ανθρώπους και οδήγησε στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μετά τον βομβαρδισμό του Ναγκασάκι τρεις ημέρες αργότερα.

Ίδρυσε το Miyake Design Studio στο Τόκιο το 1970 και αμέσως μετά άνοιξε την πρώτη του μπουτίκ στο Παρίσι. Μέχρι τη δεκαετία του 1980, η καριέρα του βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη καθώς πειραματιζόταν με υλικά από πλαστικό έως μεταλλικό σύρμα, ακόμη και με βιοτεχνικό ιαπωνικό χαρτί.