Πολιτική γλυκού νερού

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Πολιτική

Δεν μας τα είπε καλά ο Δαρβίνος. Μέχρι να ενσωματώσει το γενετικό υλικό την εξωτερική πληροφορία και να τη μετατρέψει σε εντολή προσαρμογής («αντί να περιμένουμε να πέσει το μήλο, δεν σηκωνόμαστε στα δύο πόδια να το τρώμε πιο φρέσκο;») χρειάζονται χιλιάδες χρόνια. Κατά συνέπεια δεν αναμενόταν τα ψάρια της όψιμα πλημμυρισμένης Κάρλας να μυριστούν έγκαιρα την κατάσταση και να περιορίσουν την αναπαραγωγή, όπως έκανε ο δυτικός άνθρωπος της πυρηνικής εποχής, που διέκοψε την τεκνοποίηση υπό το βάρος του (μούφα) προβληματισμού «σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας». Αν τα ψάρια ήταν ως όφειλαν προβλεπτικά, θα αντιδρούσαν πιο ενεργητικά στον προδιαγεγραμμένο χαμό τους και θα είχαν χυμήξει σε έναν βολικό παραπόταμο. Δεν πήραν χαμπάρι τον κίνδυνο και στο τέλος βρέθηκαν κατά εκατομμύρια στις όχθες του Παγασητικού, σαν χιονοστιβάδα από λέπια. Αλμυρό νερό- Γλυκό νερό 5-0.

Αλλά και ο πολιτισμένος άνθρωπος του 2024 μ.Χ., ενώ έχει υποκαταστήσει τη βιολογική δυσπροσαρμοστικότητα με σωρευμένη γνώση, ανθρώπινο και ψηφιακό τεχνοκρατικό κεφάλαιο, δεν μπόρεσε να χαμπαριάσει τι έμελλε συμβεί με τα ψάρια της Κάρλας, μολονότι ήταν ευδιάκριτο ότι έχουν υπεραυξηθεί, παρακινημένα από την τρελή χαρά τους για το φύτρωμα ενός νέου υδάτινου περιβάλλοντος, το οποίο όφειλαν στις υπερβροχές του 2023. Κατά μια πιο πονηρή εκδοχή, δεν πρέπει να ίδρωσε και πολύ το αυτί του μηχανισμού για την τύχη των κοπαδιών. Δεν είναι δα και καμιά καρέτα καρέτα να την περιμένουμε έξω από το μαιευτήριο με αγωνία. Η συνέχεια είναι η γνωστή, εκτυλίσσεται μπροστά στα κατάπληκτα μάτια μας μέσω εικόνων και που έκαναν την υφήλιο να φρίξει και τον πρωθυπουργό να τρέξει στη Θεσσαλία με υπουργούς, με τον φρεσκοπαντρεμένο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης από πίσω να κουνάει το κεφάλι του πάνω από το ποταμονεκροταφείο των ψαριών, απαιτώντας αποπομπές, καθότι όλο και κάποια ΘεσσαΛινού θα εμπλέκεται.

Πώς την πατήσαμε έτσι; Είχαμε μείνει στους περυσινούς όρκους ότι οι περιβαλλοντικές ισορροπίες στη Θεσσαλία θα αποκατασταθούν, φυσικό, ζωικό, τεχνικό κεφάλαιο, υποδομές, οικονομία, κοινωνική κανονικότητα, τουρισμός, όλα θα γίνουν όπως πριν, λες και υπάρχει Πριν που μπορεί να ξαναϋπάρξει: Ρωτήστε και στο ΠΑΣΟΚ. Αν δεν σας κάνει ο Δαρβίνος. Και φτάνουμε στον Αύγουστο- Σεπτέμβριο για να μας θάψει ένα τσουνάμι από ψάρι πνίγοντας τις ακτές στη σαπίλα. Υποχρεώθηκε ο Μπέος να τις κλείσει. Ξέρεις τι θα πει Μπέος; Πέντε τυφώνες Ντάνιελ μαζεμένοι. Μάλιστα ο Μπέος βαράει κιόλας. Όχι κάθε μέρα, μην τον αδικούμε, αλλά δεν είναι να τον ζοχαδιάσεις. Πίνει μάλιστα η κοινωνία νερό στο όνομά του. Πίνε, πίνε ,πίνε νερό, πάει η Κάρλα, αποξηράνθηκε.

Όταν ο πρωθυπουργός δεν είναι στην Εύβοια να εξαγγέλλει αναδασώσεις, θα είναι στη Θεσσαλία. Κι αν δεν είναι στη Θεσσαλία, θα είναι στη Βόρεια Ελλάδα, όπου εκτός από τους τυφώνες έχουμε και τον Βελόπουλο να καίει τα σπαρτά. Οπου και να ταξιδέψεις, η Ελλάδα σε πληγώνει. Αμ τι νόμιζες; Ότι θα την πλήγωνες μόνο εσύ;

Από τον υπερτουρισμό στον υπερψαρισμό. Τα φαινόμενα θεωρητικά διαφέρουν, αλλά κατά βάθος όχι και τόσο. Στον πυρήνα τους συναντάς την επείγουσα ανάγκη ενός διαρθρωτικού επανασχεδιασμού της χώρας, προσαρμοσμένης στην κλιματική πραγματικότητα, με αποκατεστημένες τις ισορροπίες στην αξιοποίηση των φυσικών και ιστορικών θελγήτρων με πιο επαναστατικές πολιτικές. Δεν ξέρουμε αν αυτή η θέση είναι δεξιά ή κεντρώα ή αριστερή ή κεντροαριστερή, πάντως αυτή είναι που χρειαζόμαστε. Το λέει και ο Δαρβίνος. Με τη διαφορά ότι το DNA θα σε κάνει να σηκωθείς στα δύο πόδια μετά από πολύ, πολύ καιρό. Το μυαλό σου όμως μπορεί νωρίτερα. Αλλά αν είσαι υδροκέφαλος και η μέρα σου κινείται μεταξύ πλατείας Συντάγματος και Χαλανδρίου, ας περιμένουμε το DNA να δράσει. Κι όποιος επιβιώσει.