Τα παιδία γελάει
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
H νεολαία ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθαρίζει ότι δεν ασκεί λογοκρισία. Αφορμή ήταν μια σατιρική παρέμβαση στο φεστιβάλ της, όπου καλλιτέχνης εμφάνιζε τον Πούτιν να απευθύνει βρισιά σεξιστικού χαρακτήρα- τη γνωστή, τέλος πάντων, αλλά εμείς λογοκρίνουμε- με αποδέκτη
τον πρωθυπουργό. Η ΝΔ τσίμπησε την αφορμή και πέρασε τον ΣΥΡΙΖΑ γενεές δεκατέσσερις. Με αποτέλεσμα να θυμώσει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλει και πολύ, βράζει των νέων το αίμα.
Ενας καλλιτέχνης δεν λογοκρίνεται, αλλά κρίνεται, όπως και όλοι όσοι συγγενεύουν με το κλίμα του. Η ΝΔ προτίμησε- αυτό την εξυπηρετούσε- να μην ασχοληθεί με τον καλλιτέχνη, αλλά να χρεώσει τη σατιρική έμπνευση στο Φεστιβάλ, στη νεολαία και στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, στη φιλοσοφία του «έξεστι ασχημονείν», ένα σινάφι είναι όλοι. Η συνεκδοχή, να ευθύνεται το όλον για μια πράξη του μέρους, είναι ομολογουμένως αυθαίρετη: Χρεώνει πολιτική
ευθύνη και αισθητική συνάφεια στο κόμμα για μια πρωτοβουλία του καλλιτέχνη που φιλοξενήθηκε στο φεστιβάλ που οργάνωσε το κόμμα.
Για να μην στριφογυρίζουμε γύρω από την ουσία, το ερώτημα είναι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτισμικά, ιδεολογικά, αισθητικά συμβατός με αστεϊσμούς τέτοιου περιεχομένου. Είδαμε την εικαστική παρέμβαση. Την εγκρίναμε; Γελάσαμε; Παγώσαμε. Γελάσαμε αλλά
ταυτόχρονα την απορρίψαμε, όπως τα ανέκδοτα για τους γκέι και τις ξανθιές; Διότι υπάρχει διάχυτη η αίσθηση, αν δεν πρόκειται για πεποίθηση, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλέει απολύτως με κάθε πράξη και έκφραση που αποδομεί σχηματικά, επικοινωνιακά, αισθητικά και ηθικά τον πολιτικό αντίπαλο. Και όχι απλώς συμπλέει, αλλά υποθάλπει. Και όχι απλώς υποθάλπει, αλλά η πολεμική αυτή εκπορεύεται από τους ίδιους του τους κόλπους.
Πέρα από το αστυνομικό μέρος της ιστορίας- από ποιόν ξεπήδησε αυτή η μεταχείριση σε βάρος του σημερινού πρωθυπουργού- υπάρχει το υπόβαθρο του κλίματος. Η μειωτική αντιμετώπιση του Κ. Μητσοτάκη, δεν είναι απλή ρεβάνς της απαξιωτικής αντίστοιχης προς το πρόσωπο του Α. Τσίπρα όταν διεκδικούσε, κατέλαβε και διαχειρίστηκε την εξουσία. Πρόκειται για μια αποτύπωση της αλαζονικής πεποίθησης ότι η αριστερά υπερέχει κοσμικά, διανοητικά, ιστορικά, ιδεολογικά, σημειολογικά απέναντι στην πάσης φύσης δεξιά, κυρίως όμως στοιχειώνεται απέναντι στην φιλελεύθερη παράταξη, γιατί υποψιάζεται συμπλεγματικά (και όχι αβάσιμα σε πλείστες περιπτώσεις) ότι η «αυτονόητη υπεροχή» της,
έχει ρωγμές: Οι δεξιοί δεν διαβάσανε μόνο τα μαθήματα του σχολείου, αλλά προχώρησαν και στις σπουδές και μας τη βγαίνουν και θεωρητικά.
Η σχολικού τύπου σάτιρα απέναντι στον «Κούλη» είναι μνημείο στρεβλωτικής συμβολοποίησης του στόχου, η οποία βλάπτει μάλλον αυτόν που διαστρεβλώνει παρά το θύμα. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τον Κ. Μητσοτάκη σαν τον Μικέ από την Τρελή Οικογένεια ή τη Χαρτορίχτρα, τόσο εκτροχιάζει τον εαυτό του: Χτυπά εικονικό αντίπαλο «δεν ήμουν εκεί, χτύπαε τον αέρα»: Σαββόπουλος), ενώ ο πραγματικός διατηρεί την επιβολή του για τον λόγο ότι ο πολύς κόσμος βλέπει σ’ αυτόν στοιχεία που η αξιωματική
αντιπολίτευση και η κοινωνική της βάση αρνείται πεισματικά να δει: Η όλη ιστορία ασφαλώς συγγενεύει με το αυτάρεσκα εικαζόμενο πλεονέκτημα της αριστεράς, μιας αριστεράς που σε μεγάλο βαθμό θεωρεί εαυτόν αριστερό κυρίως λόγω καταβολών και
διεκδίκησης παρακαταθήκης επί του πλεονεκτήματος, μιας αριστεράς που οι παρωπίδες της δεν της επιτρέπουν να δει την αλλαγή συντεταγμένων του φιλελευθερισμού. Μιας αριστεράς, επίσης, που μπορεί να θεωρεί τον σεξισμό (Μητσοτάκη γ………σαι) σαν αστειάκι, επειδή ο στόχος δεν είναι γυναίκα, μειονότητα, περιθώριο, μεταναστευτικό στοιχείο και που δεν καταλαβαίνει ότι το χειρότερο με το σατιρικό σκίτσο, δεν είναι η προσβολή στον
Μητσοτάκη, αλλά η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ του σεξισμού, κάτι που αποδομεί με τη σειρά του την κοινωνικά ευαίσθητη προσέγγιση σε ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και αυτοδιάθεσης.
Κατόπιν των ανωτέρω, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ καλά κάνει που δεν λογοκρίνει, αλλά κακά κάνει που δεν αυτολογοκρίνεται. Κι αυτή, και όλοι μας, γιατί κανείς αναμάρτητος με τα σεξιστικά αστεία και την ηθική απαξίωση των αντιπάλων μας, ευκαιριακών και μόνιμων, με όπλα που μας δίδαξε ο πολιτισμός της ανδροπρέπειας και της ομοφοβίας.
Αν ήταν μάθημα οδήγησης, θα σε είχαν κόψει, γιατί έκανες λάθος χειρισμό με την όπισθεν. Αν ακούγεται κι αυτό σεξιστικό, διαγράψτε το.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
