Τι οφείλουμε στη Λιολιώ Κολυπέρα
Το κύριο άρθρο της «Π» γράφει για την Λιολιώ Καλυπέρα και στη προσφορά της στην Αχαΐα.
ΔΕΝ υπήρξαν απουσίες: Το σύνολο των εκπροσώπων της Αχαΐας, τοπικοί παράγοντες, άνθρωποι της δημόσιας, της οικονομικής, της κοινωνικής ζωής, αποχαιρετούν τη Λιολιώ Κολυπέρα με δικαιολογημένα εγκώμια, με συναίσθημα, ποιητικά λόγια, θαυμασμό και ευγνωμοσύνη.
Η ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ της προσωπικότητας και της προσφοράς επιβάλλει, παραλλήλως, λόγο γυμνωμένο από φραστικά σχήματα, ώστε να προκύψει χωρίς βιωματικό φορτίο και προσωπικό υποκειμενισμό το αποτύπωμα της σπάνιας αυτής γυναίκας
Η ΛΙΟΛΙΩ Κολυπέρα μετέτρεψε την προσωπική της περιπέτεια σε θεραπευτική δύναμη ευρείας αναφοράς, αντλώντας μέσα από τη μετατροπή αυτή και το κουράγιο που η ίδια χρειαζόταν. Αντιλήφθηκε κατά τρόπο μοναδικό ότι ο καρκίνος μπορεί να αντιμετωπιστεί έως και θαυματουργά, όπου ιατρικά αυτό είναι εφικτό, εάν ενεργοποιηθεί ένα συλλογικό κίνημα, που θα δραστηριοποιείτο στους ακόλουθους άξονες, όπως και δραστηριοποιήθηκε:
ΤΟ ΠΡΩΤΟ βήμα είναι η προσωπική συμφιλίωση με την ιδέα της ασθένειας. Αυτή είναι περισσότερο κατορθωτή εάν υπάρχει συλλογικότητα, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, λύτρωση από προκαταλήψεις και φοβίες.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ βήμα είναι να συνειδητοποιήσουν ο ασθενής και το περιβάλλον του ότι το προσωπικό πείσμα -καρπός, σε μεγάλο βαθμό της δυναμικής που προσδίδει η συλλογική δράση- επιτρέπει στον ασθενή να αξιοποιήσει την ιατρική πρόοδο τα μέγιστα και να μεγαλώσει, έως και αποφασιστικά, τις πιθανότητές του.
ΚΑΙ ΑΝ ακόμα η πλήρης θεραπεία δεν είναι εφικτή, είναι μεγάλη υπόθεση η παράταση του βίου του ασθενούς με όρους καλής ποιότητας ζωής.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, η συμφιλίωση με τον καρκίνο έγινε «μεταδοτική». Κέρδισε έδαφος θεαματικά, χάρη στο συλλογικό κίνημα που τοπικά ψυχή του ήταν η εκλιπούσα, η ιδέα της πρόληψης. Είπαμε τον καρκίνο με το όνομά του και γίναμε περισσότερο δεκτικοί σε μεθόδους με τις οποίες είτε τον αποτρέπεις, αν είσαι και κάπως τυχερός, είτε τον ανιχνεύεις έγκαιρα και ενδεχομένως σωτήρια.
ΧΑΡΗ σε λεβέντες ανθρώπους όπως η Λιολιώ Κολυπέρα, πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά στη στιγμή που σχεδόν όλες οι μορφές καρκίνου θα αποτελούν χρόνιες παθήσεις που δεν θα καταδικάζουν α πριόρι κανέναν.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ λόγους αυτούς, η επιστήμη, η κοινωνία, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας οφείλουν στη σπουδαία αυτή συμπολίτισσα ένα μεγάλο ευχαριστώ.
ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ όμως της οφείλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
