Το 1/3 των νοικοκυριών θα χτυπηθεί ανελέητα από την επισιτιστική κρίση

Ο οικονομολόγος-οικομέτρης Γιώργος Αδαλής εξηγεί ωμά και καθαρά πώς και γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού!

νοικοκυριών

Εφιαλτικές οι εκτιμήσεις του Γιώργου Αδαλή για το επικείμενο χτύπημα, σε πρακτικό επίπεδο, της επισιτιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Ο διακεκριμένος οικονομολόγος, οικονομέτρης, μηχανικός Η/Υ, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πατρών, αναλύει στην «ΠτΚ» με ανατριχιαστικά στοιχεία και αποδείξεις πότε, ποιους, με ποιο τρόπο και σε ποια έκταση θα χτυπήσει η επισιτιστική κρίση στην Ελλάδα.

Αφορμή για τη συνέντευξη με τον κ. Αδαλή, που έχει πάντα σε πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά του και την Πάτρα και την «Πελοπόννησο», ήταν η προ ολίγων ημερών ανάρτησή του: «ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΛΙΣΤΑ ΜΕ 24 ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑ ΤΟΥΣ “ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ” ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΥΝ ΤΡΟΛΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ: ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΩΣΗ ΣΧΕΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΑ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΝΕ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ»!

Πάμε στην κουβέντα μας, λοιπόν, με τον Γιώργο Αδαλή:

Υπάρχει λόγος ν’ ανησυχούμε και στην Ελλάδα; Υπάρχει, δηλαδή, κίνδυνος να πέσει πείνα κι εδώ, σ’ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας;
Σε δημόσιες παρεμβάσεις και άρθρα μου, είχα επισημάνει τον κίνδυνο της επισιτιστικής κρίσης από το καλοκαίρι του 2020. Διότι το «σπάσιμο» της εφοδιαστικής αλυσίδας τότε και η έκρηξη των μεταφορικών, ήταν δεδομένο για μένα ότι θα φέρουν ενεργειακή κρίση και άλμα στις τιμές ενέργειας.
Δυστυχώς ενώ είχα προειδοποιήσει για την επισιτιστική κρίση (αρχικά το 2020) και με μεγάλη ένταση το 2021, οι κυβερνήσεις της ΕΕ αλλά και οι Ελληνικές δεν ασχολήθηκαν καθόλου με μέτρα πρόληψης και πολιτικές αντιστάθμισης και αφιέρωσαν τις δυνάμεις τους στην πανδημία και στις καμπάνιες εμβολιασμού. Αφησαν το θέμα «στον αυτόματο», οπότε μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε το καλοκαίρι του 2021, ήταν θέμα χρόνου να έρθει και η επισιτιστική κρίση, πολύ πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο πόλεμος απλά την χειροτέρεψε. Ετσι, σε παρεμβάσεις μου στα «Παραπολιτικά FM», είχα προειδοποιήσει από τις 15 Μαρτίου 2022 ότι υπάρχει μια λίστα 11 χωρών αρχικά (που σήμερα έγιναν 24) οι οποίες κινδυνεύουν με οξεία επισιτιστική κρίση πριν το τέλος του καλοκαιριού φέτος, ανάμεσά τους και η Σρι Λάνκα.

Η Σρι Λάνκα «έπεσε» τον προηγούμενο μήνα και δεν είχε απολύτως καμία σχέση με τις ελλείψεις λόγω του ΡωσοΟυκρανικού πολέμου, αλλά με μια εξωφρενική και απαράδεκτη «πράσινη πολιτική» που προσπάθησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση Ρατζαπάκσα.

Η επισιτιστική κρίση χτυπά πλέον το σύνολο των κρατών του πλανήτη. Με μια διαφορά: Στην Ελλάδα για παράδειγμα δεν αφορά όλους τους κατοίκους, αλλά μόνο τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα. Από πέρυσι είχα προειδοποιήσει ότι για την χώρα μας υπάρχει τεράστιος κίνδυνος για τα νοικοκυριά εκείνα που προσπαθούν να επιβιώσουν με τριψήφια μηνιαία εισοδήματα (κάτω των 1.000€). Ανεξαρτήτως αριθμού μελών, υπολογίζω ότι αρχικά ένα ποσοστό 10% των Ελληνικών νοικοκυριών δέχτηκε ήδη επισιτιστικές πιέσεις και τελεί ήδη υπό καθεστώς επισιτιστικής ανασφάλειας.
Το ποσοστό αυτό, όσο διαρκεί η κρίση, αναμένεται να φτάσει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μου, ακόμα και στο 35% του συνόλου των Ελληνικών νοικοκυριών. Και ναι μεν η χώρα ως στατιστικό υποσύνολο του πλανήτη, μπορεί να μην καταγραφεί ποτέ στον πίνακα των χωρών που πλήττονται συνολικά, αλλά σχεδόν το 1/3 των νοικοκυριών θα χτυπηθεί ανελέητα από την επισιτιστική κρίση. Κάτι που θα συμβεί σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, η οποία προσποιείται ότι το καυτό αυτό πρόβλημα δεν την αφορά.

Πώς οριοθετείτε τον όρο επισιτιστική κρίση πρακτικά;
Πολύς κόσμος πιστεύει ότι επισιτιστική κρίση είναι η εικόνα ενός σκελετωμένου από την πείνα παιδιού σε κάποια από τις τριτοκοσμικές υποσαχάριες Δημοκρατίες όπως η Σομαλία! Αυτό είναι λάθος. Διότι η εικόνα αυτή παραπέμπει σε αυτό που ονομάζουμε «λιμός», δηλαδή την ακραία και παρατεταμένη πείνα! Η επισιτιστική κρίση είναι θα λέγαμε ότι είναι ο προθάλαμος του λιμού. Ενα νοικοκυριό μπορεί να βιώνει συνθήκες επισιτιστικής κρίσης και να τρέφεται καθημερινά, αλλά με χαμηλής ποιότητας διατροφικά αγαθά που προκαλούν ασθένειες. Επισιτιστική κρίση είναι ακόμα και η αδυναμία των νοικοκυριών να λάβουν καθημερινά τις απαραίτητες θερμίδες που απαιτούνται γιατί λόγω της ακρίβειας, κόβουν μεγάλο τμήμα των δαπανών τους σε τρόφιμα. Το πιο δύσκολο «κομμάτι» όταν αναλύουμε τα δεδομένα είναι τα βρέφη! Διότι σήμερα που μιλάμε, ενώ προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει επισιτιστική κρίση στη Δύση, εντούτοις, οι παιδικές τροφές είτε περικόπτονται είτε ανταλλάσσονται με αμφιβόλου ποιότητας τροφές, με αποτέλεσμα την αύξηση της παιδικής θνησιμότητας, που αποτελεί το κοινό μας μυστικό στην ΕΕ. Η επισιτιστική κρίση έχει άλλο ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό: Σήμερα για παράδειγμα τα κέρδη των πολυεθνικών τροφίμων έχουν αυξηθεί κατά 600% σε σχέση με το 2019, ενώ τα χαμηλόμισθα νοικοκυριά περικόπτουν διαρκώς τις διατροφικές τους. Παρά τα υπερκέρδη τους λοιπόν, κανείς δεν συζητά για αναδιανομή των υπερκερδών στις ευπαθείς ομάδες. Άρα, η Επισιτιστική Κρίση είναι πρωτίστως μια κρίση ηθικών αξιών στην Δύση!

«Τα lockdown προκάλεσαν την κατάσταση, ο πόλεμος στην Ουκρανία απλώς τη χειροτέρεψε»

Γιατί φτάσαμε ως εδώ; Και πότε είναι η πιο κρίσιμη, επίφοβη περίοδος;
Η επισιτιστική κρίση είναι το νομοτελειακό αποτέλεσμα που προέκυψε μετά την απόφαση να τεθεί ο πλανήτης σε καθολικό lockdown. Αυτό έφερε σπάσιμο της αλυσίδας εφοδιασμού, κρίση στις τιμές των μεταφορικών, εκτίναξη των τιμών καυσίμων και ενέργειας και 500% αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος. Η αγροτική παραγωγή μειώθηκε και ήταν αναμενόμενη η έλευση του πληθωρισμού της κουζίνας και της σμίκρυνσης του καλαθιού της νοικοκυράς. Ο πόλεμος στην Ουκρανία απλά χειροτέρεψε όλο αυτό το πρόβλημα, το οποίο θα υπήρχε και χωρίς την εισβολή στην Ουκρανία. Εδώ που φτάσαμε, στην τετραπλή οικονομική κρίση (Πανδημία, Ενέργεια, Τρόφιμα, Πόλεμος) πλέον δεν υπάρχει επίφοβη περίοδος. Κάθε μέρα είναι πιο επικίνδυνη από την προηγούμενη. Ο φόβος μου είναι κυρίως για την περίοδο Δεκέμβριος 2022-Μάρτιος 2023, όπου μια ακόμη αστοχία της εφαρμοσμένης πολιτικής της ΕΕ – ΗΠΑ, μπορεί να οδηγήσει σε ένα ενεργειακό blackout. Που ακόμη κι αν οι πολιτικές αυτές … αριστεύσουν, θα υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος ο ίδιος ο Πούτιν να διακόψει τις προμήθειες και να οδηγηθούμε σε ηλεκτρικό, καύσιμο, ενέργεια, με δελτίο!

Αν μας χτυπήσει κι εμάς τέτοιο τσουνάμι, υπάρχει φάρμακο για να γλυτώσουμε;
Τώρα πια όχι. Εάν η ΕΕ και χώρες όπως η Ελλάδα δημιουργούσαν ένα πλαίσιο στρατηγικής από το 2020 που είχε προβλεφτεί το φαινόμενο, τότε θα σας απαντούσα διαφορετικά. Δυστυχώς μέχρι και φέτος δεν έγινε απολύτως τίποτα. Μάλιστα φέτος το Πάσχα στη χώρα μας, για να επιτευχθούν χαμηλές τιμές στο κρέας, έσφαξαν τριπλάσιο πληθυσμό από «ζώα αναπαραγωγής». Που σημαίνει ότι του χρόνου θα έχουμε πρόβλημα στο ζωικό κεφάλαιο αλλά και σε προϊόντα όπως το γάλα και θα μειωθεί ο πληθυσμός των ζώων που τρέφουν την χώρα. Αυτό ήταν ένα ευκαιριακό έγκλημα, το οποίο πέρασε κάτω από τα ραντάρ των ΜΜΕ και θα το βρούμε μπροστά μας του χρόνου. Πλέον άμεσες λύσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο μεσοπρόθεσμες λύσεις. Λύσεις όπως η εντατικοποίηση της παραγωγής, η αύξηση χρήσης των γεωργικών εκτάσεων και η προσέλκυση νέων αγροτών-κτηνοτρόφων-αλιέων στην παραγωγή με ελκυστικές πολιτικές. Δυστυχώς μέχρι σήμερα που μιλάμε, η ΕΕ κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.

Θα χτυπήσει κι άλλες δυτικές χώρες η κρίση; Τι έβγαλε η έρευνά σας;
Δεν θα αφήσει καμία χώρα αλώβητη στον πλανήτη. Πρέπει να επιτευχθεί πάση θυσία, ειρήνευση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Και να μπουν οι βάσεις για να σταματήσει ο πόλεμος στην Αγορά Ενέργειας και Καυσίμων. Με ένα τέτοιο ήρεμο κλίμα, κατόπιν να εφαρμοστούν πολιτικές αύξησης της παραγωγής ειδικά στον προηγμένο κόσμο και να μην τα περιμένουμε όλα από τον «τρίτο κόσμο» και τις «αναδυόμενες οικονομίες».