Το 409 και ο αγώνας που έμεινε ημιτελής
ΘΕΟΙ και δαίμονες κινήθηκαν πριν μερικές εβδομάδες, όταν επιδιώχθηκε η δημοπράτηση του παλιού «409», ενός κενού και ταλαιπωρημένου κτίσματος. Η μετακίνησή του σε ιδιωτικά χέρια αποτράπηκε. Σύσσωμοι οι φορείς, πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί, υγειονομικοί και κοινωνικοί, απέτρεψαν την εξέλιξη αυτή με το αιτιολογικό ότι το κτίριο πρέπει να παραμείνει υπό τον δημόσιο έλεγχο και να στεγάσει υγειονομική δομή. Κατατέθηκαν μάλιστα και οι σχετικές προτάσεις.
Ο ΙΔΙΩΤΗΣ λοιπόν δεν απέκτησε το 409, αλλά και κανένας άλλος δεν εμφανίστηκε. Η τοπική κοινωνία έβαλε τα όπλα στις θήκες και υπέστειλε τις σημαίες. Η διεκδίκηση του κτιρίου για κοινωφελή σκοπό σταμάτησε να υποστηρίζεται μαχητικά. Ο θόρυβος έπαυσε ολωσδιόλου. Το ερώτημα είναι αν το ενδιαφέρον για την τύχη του κτιρίου σχετίζεται με τις ανάγκες του υγειονομικού μας δυναμικού ή πρωτίστως με τα ιδεοληπτικά στερεότυπα: Ιδιώτης να μη σκάσει μύτη και όλα τα άλλα έπονται, κι ας μην έπεται και τίποτα, εν τέλει. Το κτίριο συνεχίζει να μαραζώνει και να απαξιώνεται.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ θυμίζει τον πονηρό δούλο της παραβολής που απλά έθαψε το τάλαντό του, για να μην το χάσει. Με τον δούλο αυτόν οργίστηκε κυρίως ο Μεγαλοδύναμος, διότι η απάθεια, η αφασία, ο κούφιος συντηρητισμός συνιστούν αμάρτημα. Στη φύση του ανθρώπου είναι να προοδεύει και να δημιουργεί.
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ δεν έθετε ενστάσεις για το πρόσημο της αξιοποίησης. Αν θα ήταν ιδιωτική η δημόσια η κατεύθυνση. Φτάνει να μην το θάβεις, γιατί με μια τέτοια στάση δεν κερδίζει κανείς τίποτα, αλλά αν αυτό συμβεί, τότε χάνουμε όλοι.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ συγγενεύει με την αντίστοιχη του Εσπερου. Ταράχτηκαν ύδατα με την εμπλοκή ιδιώτη, αλλά δεν ακούσαμε εάν η μέχρι σήμερα αξιοποίηση του ακινήτου ήταν ικανοποιητική και αποδοτική για την κοινωνία. Πέραν της στάθμευσης διτρόχων, που είναι κι αυτή μια ανάγκη, αλλά δεν φανταζόμαστε ότι περί αυτού πρόκειται.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
