Το δικαίωμα που γίνεται πολυτέλεια
ΕΙΝΑΙ μια συζήτηση που επανέρχεται με διάφορες αφορμές εδώ και χρόνια. Ο νέος της κύκλος άνοιξε εδώ και μερικούς μήνες και απασχόλησε την πολιτεία: Χρειάζεται ένα άρτιο και αυτόνομο παιδιατρικό νοσοκομείο η περιοχή μας, με έδρα την Πάτρα και με πεδίο αναφοράς τη ΝΔ Ελλάδα;
ΘΕΣΑΜΕ το ερώτημα σε ιατρικούς παράγοντες μετά και από την επίσκεψη πρωθυπουργού και υπουργών στην Αχαΐα, καθώς το ζήτημα επανήλθε στην επικαιρότητα.
ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ οι πάντες: Ενα τέτοιο νοσοκομείο είναι αναγκαίο. Το Καραμανδάνειο που είναι το μοναδικό αμιγώς παιδιατρικό νοσοκομείο αλλά και η Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική δεν διαθέτουν όλες τις υποειδικότητες που θα τους επέτρεπαν να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών αιχμής. Παράλληλα, το Καραμανδάνειο είναι πεπερασμένο από απόψεως κτιριακής επάρκειας και εξοπλισμού.
ΑΛΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως σε αυτή τη φάση δεν υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι, επομένως η πολιτεία δεν μπορεί να κάνει την κίνηση, και περιορίζεται σε αναβαθμίσεις που συνιστούν βελτίωση, αλλά απέχουν παρασάγγας από το κυρίως ζητούμενο.
ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ότι τα οικονομικοτεχνικά κριτήρια στη διαμόρφωση της κλίμακας των αναγκαίων δομών στην υγεία δεν συμπίπτουν με τα επιστημονικά κριτήρια. Απλά μιλώντας: Κανείς δεν μπορεί να έχει όλα τα αναγκαία. Επιπλέον, στην υγεία, κάθε τι χρήσιμο είναι και αναγκαίο, με την έννοια ότι ακόμα και η επείγουσα ανάγκη ενός και μόνου ασθενούς, θεμελιώνει δικαίωμα πρόσβασης στις δυνητικά καλύτερες υπηρεσίες, κάτι που ο λογιστής θα χαρακτηρίσει πολυτέλεια και ο γιατρός όχι.
ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ περίπτωση, πάντως, ένα νέο νοσοκομείο αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια, επειδή ο πληθυσμιακός δείκτης της ΝΔ Ελλάδας είναι αναλόγως μικρός. Στην Αττική, μια τέτοια ανάγκη καλύπτεται αυτονόητα.
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ κρούσμα ανισότητας μεταξύ Κέντρου και Περιφέρειας. Αλλά δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε, γιατί η ανισότητα αναπαράγει τον εαυτό της και τον διευρύνει.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
