Το καλαμπούρι με το βαθύ και σοβαρό υπόβαθρο

ΕΦΡΙΞΕ το πανελλήνιο με την αποκάλυψη της εφημερίδας «Πελοπόννησος» για την παρέα των ντορατζήδων που εκμεταλλεύθηκαν τη θέση και την κατάσταση ενός περιθωριακού ανθρωπάκου για να σπάσουν πλάκα με την οδύνη του και την κατάπληξή του καθώς τον τσουρούφλιζαν ενώ τους διασκέδαζε τραγουδώντας πρωτοχρονιάτικα κάλαντα σε στάση ταπεινωτική, κατά την αξίωση της φιλόμουσης συντροφιάς. Δεν χρειάζονται λόγια για να στηλιτευθεί η πράξη και η προπετής επίδειξή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υποτίθεται ότι ορισμένα αυτονόητα μας ενώνουν.

ΖΟΥΜΕ όμως μέρες κυνισμού και υποχώρησης της συναίσθησης, και αυτή η συνθήκη είναι μήτρα πολλών ωμών συμπεριφορών και αντιδράσεων, ιδιαίτερα όταν έρχεται να διασταυρωθεί με ελλείμματα παιδείας, κουλτούρας και ήθους που παρατηρούνται στο κοινωνικό μας στερέωμα, και όχι μόνο στις παρυφές του. Ο τρίτος παράγοντας είναι η αχαλίνωτη διείσδυση της ευχέρειας στη δημόσια έκθεση που δίνει το διαδίκτυο, μιας ευχέρειας που κάνει όλο και περισσότερους πολίτες, ακόμα και ώριμων ηλικιών, να χάνουν το μυαλό τους μπροστά στην ευκαιρία να παράγουν και να αναρτήσουν εξυπνάδα.

ΑΣ ΜΗΝ ενοχοποιούμε την εποχή μας με ευκολία, πάντως: Η βάρβαρη αντίληψη απέναντι στα μειονοτικά και μειονεκτικά στοιχεία, σε συνδυασμό με τον πειρασμό της επίδειξης ανωτερότητας και ισχύος σε βάρος τους, ήταν πάγιο φαινόμενο σε όλες τις κοινωνίες, διαχρονικά. Αποδεικνύεται ότι δεν θεραπεύεται με τη βελτίωση του μορφωτικού και βιοτικού επιπέδου των τελευταίων δεκαετιών.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ διαφημίζει συστηματικά τις καλές του προθέσεις στο μέτωπο αυτό, αλλά τα αποτελέσματα της πολιτικής του δεν αίρουν τις ηχηρές παραφωνίες. Πολιτεία, σχολείο, οικογένεια, Εκκλησία, μέσα ενημέρωσης, έχουν να κάνουν πολλά. Δεν ζητάμε περισσότερη «πολιτική ορθότητα», αλλά ουσία. Και πάντως είναι αναγκαία μια σύμπραξη. Και όχι η φυγή από τα προβλήματα και να βάζει ο ένας τους άλλους απέναντι, όπως έκανε αψυχολόγητα η ΕΛΑΣ με τα μέσα ενημέρωσης, στη χθεσινή της ανακοίνωση.