Το Κυπριακό: Ενα όνειδος διαρκείας
Το κύριο άρθρο της “Π” ασχολείται με το μεγαλύτερο θέμα των τελευταίων 47 ετών: Το Κυπριακό.
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ Ερντογάν στην Κύπρο αποτέλεσε πρόκληση για την ημερομηνία που επιλέχθηκε. Αλλά δεν περιμένουμε από την τουρκική ηγεσία να δει την ιστορία από τη δική μας οπτική γωνία. Σε κάθε περίπτωση, η τουρκική εισβολή του ’74 και η κατά παράβαση των συμφωνιών με τον ΟΗΕ περαιτέρω επέκταση στην ενδοχώρα, αποτέλεσε όνειδος για τον πολιτισμό. Υπερκέρασε ασύμμετρα τους λόγους για τους οποίους διενεργήθηκε. Μην ξεχνάμε ότι μπορεί το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, ενέργεια φονική, ύπουλη και εκκωφαντικά ανόητα, να αποτέλεσε άγρια διασάλευση της πολιτικής κατάστασης στο νησί των δύσκολων ισορροπιών, δεν είχε θέσει όμως σε κίνδυνο τη μουσουλμανική κοινότητα. Στην ουσία ο «Αττίλας» ήταν μια ωμή κατάληψη εδαφών κυρίαρχου κράτους, μια καταλήστευση περιουσιών και ένας θλιβερός ξεριζωμός.
ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ «Κυπριακό» εξελίχθηκε σε όνειδος διαρκείας. Οχι πλέον τόσο για την Τουρκία όσο για την διεθνή κοινότητα που ανέχθηκε την πειρατική αγνόηση εκ μέρους του εισβολέα αποφάσεων και ψηφισμάτων που αποδείχθηκαν προσχηματικά. Καταλήξαμε η διχοτόμηση να αποτελέσει ημιμόνιμη κατάσταση και να νομιποιηθεί εκ των πραγμάτων: Συστάθηκε ένα πλασματικό κράτος μέσα στο κράτος, το οποίο δεν αναγνωρίστηκε μεν, αλλά του επιτράπηκε να υπάρχει. Και έφτασε η Ευρώπη να έχει στους κόλπους της ένα κράτος με κατεχόμενα εδάφη.
ΧΑΘΗΚΑΝ ευκαιρίες τα προηγούμενα χρόνια. Είτε από κακούς υπολογισμούς, είτε από μαξιμαλισμούς, είτε από έλλειμμα γνήσιας βούλησης από τις πλευρές. Σήμερα δεν μπορεί κανείς να διακρίνει εάν υπάρχει προοπτική μιας πολιτισμένης και λειτουργικής λύσης. Την οποία, ωστόσο, θα ήταν ευχής έργον να διεκδικούν οι ίδιοι οι Κύπριοι πολίτες, ορθόδοξοι και μουσουλμάνοι, για να μπορέσουν να έχουν μια πατρίδα που να τους χωράει όλους. Οσα έγιναν το 1974 και πριν από αυτό έχουν ασφαλώς πελώρια βαρύτητα, αλλά κάποια στιγμή οι λαοί κοιτάνε προς το μέλλον.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
